Opinia na temat książki Polska odwraca oczy

Przy czytaniu „Polska odwraca oczy” sama miałam ochotę oczy zamknąć, książkę odłożyć, nie wiedzieć i móc wierzyć, że w rzeczywistości jest lepiej. Niestety, pamiętam wiele z przedstawionych w tym zbiorze reportaży spraw, choćby niesławną siostrę Bernadettę, czy strażnika więziennego zabijającego przypadkowych policjantów. Nawet trudno mi opowiedzieć, które były najbardziej przerażające – chyba o dzieciach w ‘szpitalu’ psychiatrycznym. I ta zmowa milczenia i trzymanie strony winowajcy, krzywdziciela, bo swój – to mnie najbardziej wzburzało. Udajemy, że nie ma sprawy, bagatelizujemy, po co się wtrącać, a skąd naprawdę wiadomo jak było, żeby tylko swój był wybielony, rozgrzeszony a my spokojni. Żona Trynkiewicza bagatelizująca morderstwa swojego męża – a co tam z takich chłopaków by wyrosło? Ciarki po plecach przechodzą, zresztą nie raz.
Cieszy mnie, że w kilku przypadkach praca reporterki doprowadziła do przerwania zmowy milczenia i zmian w dobrym kierunku. Trzymam kciuki za autorkę, żeby nadal miała tyle siły i determinacji :)