Kiedy rok po porwaniu ośmioletnia Kathy Stone zostaje odnaleziona na poboczu drogi, cały świat nie może się doczekać, aby poznać jej historię. Ale Kathy milczy. Otępiała po ciężkich przeżyciach nie odzywa się nawet do rodziców. Jedyną osobą, której udaje się porozumieć z dziewczynką, jest Robin Hart, terapeutka dziecięca. Robin stosuje terapię poprzez zabawę, co ma pomóc Kathy uporać się z bolesnymi wspomnieniami. Jednak po pewnym czasie zabawa Kathy przybiera niepokojący obrót. Jedna lalka próbuję zasztyletować drugą. Maleńka figurka zostaje przypięta łańcuchem do zabawkowej kanapy. Wszystkie te przerażające sceny są odgrywane w wiktoriańskim domku dla lalek. Z każdą sesją ginie kolejna zabawka. A co jest najbardziej niepokojące? Wiele wskazuje na to, że Kathy odgrywa pewne nierozwiązane sprawy morderstw. Z czasem Robin zastanawia się, czy Kathy - która być może zna prawdę na temat przeszłych zbrodni - jest w stanie powiedzieć jej o zabójstwach, do których dopiero dojdzie. Czy Robin będzie w stanie dotrzeć do tajemnic skrywanych przez umysł dziecka i powstrzymać seryjnego mordercę, zanim ten uderzy znowu? I czy praca Robin nie wystawia Kathy na widok psychopaty?
Powiedz mi, proszę
Mike Omer
8.3
/10
Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów
/61c498ddce64ee1f552f1aa1d304bbc9/n/powiedz-mi-prosze)
Lista autorów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
8.3
/10
Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2024-10-02
ISBN: 978-83-68218-23-7, 9788368218237
Wydawnictwo: Świat Książki
Kategoria:
Sensacja Thriller
Stron: 464
dodana przez: grozobooki
Autor
/b585dabc016a50e97d7d68da970c4cb7/n/mike-omer)
Mike Omer
Urodzony 20 czerwca 1979 roku w Izraelu (Jerozolima)
Mike Omer, ps. „Alex Rivers” (hebr. מיכאל עומר) − izraelski autor powieści sensacyjnych piszący w języku angielskim. Syn izraelskiego profesora psychologii Haima Omera. Spędził część dzieciństwa w Bostonie w Stanach Zjednoczonych, gdzie biegle op...
Pozostałe książki:
/3f8b0fe042d8ba6d6f4831594fddac7d/n/umysl-zabojcy)
/c97cbe54114ff33ee9201b54297b0613/n/pajecza-siec)
/b3c0af63-d574-4c38-ad27-c6dd0014471a/n/zgubny-wplyw)
/46b87652-5dd4-4f8d-ab83-e263d1dd6967/n/falszywe-intencje)
/7b99e0140d94c571c506b52aaa7c426a/n/w-ciemnosciach)
/014417028cb1bb2658d2b4c01ca50111/n/palaca-obsesja)
/e1deeba744299016dc083754f7871808/n/gestsza-od-krwi)
/61c498ddce64ee1f552f1aa1d304bbc9/n/powiedz-mi-prosze)
/d29e1e3a-93aa-4a89-a5fc-ab0e971a9de9/n/zabojcza-siec)
/07299e387e407bc2d52ba97fbb0d7571/n/w-sieci-strachu)
Wszystkie książki Mike Omer
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
"Powiedz mi, proszę"
12.11.2024
“Trudniej było wyleczyć blizny na jej duszy”. Kathy Stone przed rokiem zniknęła bez śladu, jej rodzice próbowali wszystkiego, by odnaleźć ukochaną córkę. Niespodziewanie ośmioletnia dziewczynka zostaje znaleziona na poboczu drogi, jest wyziębiona, przestraszona i nie ma butów. Wszyscy są ciekawi, co przydarzyło się dziecku, kto i dlaczego je skrz... Recenzja książki Powiedz mi, proszę
@tatiaszaaleksiej
× 14
„Czy wspomnienia porwanej ośmiolatki okażą się kluczem do złapania pscyhopatycznego mordercy?”
1.11.2024
"Powiedz mi, proszę" autorstwa Mike'a Omera to trzymający w napięciu thriller psychologiczny, który eksploruje mroczne zakamarki dziecięcej psychiki i zbrodniczych umysłów. Autor z mistrzowską precyzją buduje klimat narastającej grozy, wciągając czytelnika w pełną zagadek fabułę, która nie pozwala na chwilę oddechu. Historia rozpoczyna się od d... Recenzja książki Powiedz mi, proszę
Powiedz mi, proszę
13.11.2024
Mike Omer potrafi skonstruować świetny kryminał, a także thriller. Ma na swoim koncie wydane serie, które podbiły serca czytelnik ów, w tym także moje. Dlatego, gdy tylko na horyzoncie pojawiła się nowość, czyli "Powiedz mi, proszę" nawet nie musiałam wiedzieć czy to aby przypadkiem tym razem nie jest zupełnie coś innego, jak chociażby inny gatune... Recenzja książki Powiedz mi, proszę
Powiedz mi, proszę
21.10.2024
„Powiedz mi, proszę” to moje kolejne spotkanie z twórczością Mikea Omera, którego książki za każdym razem mnie zachwycał, jak było tym razem… Siedmioletnia Kathy zaginęła, jej rodzice poruszali niebo i ziemię, aby ją odnaleźć, niestety poszukiwania prowadziły w ślepy zaułek domu, gdzie znaleziono buta dziewczynki. Jednak po piętnastu miesiącach be... Recenzja książki Powiedz mi, proszę
@Gosia
× 4
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Wydawnictwo Świat Książki
Przeczytane w 2024
Współpraca
Jeśli thriller to o jakiej tematyce?
Najbardziej poruszające dla mnie i wywołujące ogrom emocji są te o dzieciach, a kiedy jeszcze autor stwarza ciągłe napięcie i trzyma w niepewności do samego końca to jest to naprawdę godna polecania historia.
Dlatego też chciałabym Wam polecić gorąco "Powiedz mi, proszę", thriller psychologiczny, w którym to nic nie jest oczywiste. Nawarstwiające się emocje działają na czytelnika pod każdym względem, a tajemnicze zabawy domkiem dla lalek dodają dreszczyku..
Ponad rok od zaginięcia, Kathy Stone zostaje odnaleziona, całe miasteczko żyje tym wydarzeniem. Kiedy wszyscy chcą się dowiedzieć więcej na temat jej porwania, dziewczynka milczy, nawet po powrocie do domu nie wypowiada żadnego słowa.
Matka Kathy szuka pomocy i umawia wizytę z miejscową terapeutką Robin Hart. Kobieta wykorzystując swoje techniki terapeutyczne poprzez zabawę komunikuje się z dziewczynką, a ta wybierając domek dla lalek tworzy brutalne scenariusze wywołujące gęsią skórkę nie tylko u terapeutki..
Moje pierwsze i udane spotkanie z twórczością Mike'a Omer'a. W małym miasteczku stworzył klimatyczny, mrożący krew w żyłach thriller psychologiczny, gdzie tajemnice i traumy z dzieciństwa są tłem do intrygującego i tajemniczego poszukiwania tropu mordercy..
Jak dla mnie świetna historia, a sam temat porwania dziecka jest dla mnie niewyobrażalnie poruszający. Jeśli to Wasza tematyka i lubicie sceny z horrorów to gorąco zachęcam do lektury...
Najbardziej poruszające dla mnie i wywołujące ogrom emocji są te o dzieciach, a kiedy jeszcze autor stwarza ciągłe napięcie i trzyma w niepewności do samego końca to jest to naprawdę godna polecania historia.
Dlatego też chciałabym Wam polecić gorąco "Powiedz mi, proszę", thriller psychologiczny, w którym to nic nie jest oczywiste. Nawarstwiające się emocje działają na czytelnika pod każdym względem, a tajemnicze zabawy domkiem dla lalek dodają dreszczyku..
Ponad rok od zaginięcia, Kathy Stone zostaje odnaleziona, całe miasteczko żyje tym wydarzeniem. Kiedy wszyscy chcą się dowiedzieć więcej na temat jej porwania, dziewczynka milczy, nawet po powrocie do domu nie wypowiada żadnego słowa.
Matka Kathy szuka pomocy i umawia wizytę z miejscową terapeutką Robin Hart. Kobieta wykorzystując swoje techniki terapeutyczne poprzez zabawę komunikuje się z dziewczynką, a ta wybierając domek dla lalek tworzy brutalne scenariusze wywołujące gęsią skórkę nie tylko u terapeutki..
Moje pierwsze i udane spotkanie z twórczością Mike'a Omer'a. W małym miasteczku stworzył klimatyczny, mrożący krew w żyłach thriller psychologiczny, gdzie tajemnice i traumy z dzieciństwa są tłem do intrygującego i tajemniczego poszukiwania tropu mordercy..
Jak dla mnie świetna historia, a sam temat porwania dziecka jest dla mnie niewyobrażalnie poruszający. Jeśli to Wasza tematyka i lubicie sceny z horrorów to gorąco zachęcam do lektury...
× 6
|
link
|
Przeczytane
Zaginięcie dziecka zawsze wzbudza we mnie wiele emocji. Kiedy przeczytałam, że powieść opowiada historię Kathy, która na ponad rok zaginęła, to poczułam, że mam chęć poznać tę lekturę.
Robin zostaje terapeutką Kathy, porozumiewa się z nią przez zabawę, ponieważ dziewczynka od powrotu do domu nie mówi. Sprawy się komplikują gdy Kathy odgrywa jedną ze scen morderstwa jakie miało miejsce.
Była to dla mnie fascynująca podróż do umysłu zamkniętego przez traumę. Poddałam się treści i zaczęłam analizować jakie poczynania Robin na co mogą wpłynąć.
Niewątpliwie seryjny morderca dbał o to by moja adrenalina utrzymywała się na wysokim poziomie. Od któregoś momentu poczułam, że ja już nie czytam, ja po prostu zjadam literki pochłonięta niepewnością i strachem. W końcu czy może przerazić coś bardziej niż niepewność losu dziecka?
Autor nie miał kompletnie kłopotu z tym by utrzymać moją uwagę przez całą lekturę.
Było to dla mnie pierwsze spotkanie z twórczością Autora i już wiem, że nie ostatnie, bo #wartojakpieron
Robin zostaje terapeutką Kathy, porozumiewa się z nią przez zabawę, ponieważ dziewczynka od powrotu do domu nie mówi. Sprawy się komplikują gdy Kathy odgrywa jedną ze scen morderstwa jakie miało miejsce.
Była to dla mnie fascynująca podróż do umysłu zamkniętego przez traumę. Poddałam się treści i zaczęłam analizować jakie poczynania Robin na co mogą wpłynąć.
Niewątpliwie seryjny morderca dbał o to by moja adrenalina utrzymywała się na wysokim poziomie. Od któregoś momentu poczułam, że ja już nie czytam, ja po prostu zjadam literki pochłonięta niepewnością i strachem. W końcu czy może przerazić coś bardziej niż niepewność losu dziecka?
Autor nie miał kompletnie kłopotu z tym by utrzymać moją uwagę przez całą lekturę.
Było to dla mnie pierwsze spotkanie z twórczością Autora i już wiem, że nie ostatnie, bo #wartojakpieron
× 4
|
link
|
Przeczytane
„Powiedz mi, proszę” to mroczny thriller psychologiczny autorstwa Mike'a Omera.
Traumatyczne przeżycia spowodowały, że ośmioletnia Kathy Stone odnaleziona rok po porwaniu, milczy. Za pomocą terapii przez zabawę dziewczynka 'opowiada' przerażającą historię wielokrotnych morderstw, których była świadkiem, narażając w ten sposób siebie i swoją terapeutkę Robin Hart na ogromne niebezpieczeństwo.
Jak sam autor wspomina, po napisaniu dziewięciu powieści o policjantach i agentach FBI pisanie o terapeutce dziecięcej okazało się nie lada wyzwaniem. Zgodzę się z nim, bowiem książka ta wypadła najsłabiej na tle poprzednich, co nie znaczy, że była zła.
Motyw bezradnego i niewinnego dziecka narażonego na wszystko, co najgorsze na tym świecie, jest jednym z najbardziej poruszających i Omer świetnie go ograł, zadziałało jak zapalnik do najgłębszych i najbardziej atawistycznych emocji nakazujących nam chronić dzieci za wszelką cenę. Jest też kwestia niewyjaśnionych brutalnych morderstw, o których wiedzę zdaje się mieć właśnie Kathy.
Były fragmenty, przy których pękało mi serce i chciałam wyć do księżyca, przeplecione z takimi, z których wiało nudą, jakby pisarz nie miał do końca pomysłu na zagospodarowanie fabuły. Decyzję, jak zawsze pozostawiam Wam.
Traumatyczne przeżycia spowodowały, że ośmioletnia Kathy Stone odnaleziona rok po porwaniu, milczy. Za pomocą terapii przez zabawę dziewczynka 'opowiada' przerażającą historię wielokrotnych morderstw, których była świadkiem, narażając w ten sposób siebie i swoją terapeutkę Robin Hart na ogromne niebezpieczeństwo.
Jak sam autor wspomina, po napisaniu dziewięciu powieści o policjantach i agentach FBI pisanie o terapeutce dziecięcej okazało się nie lada wyzwaniem. Zgodzę się z nim, bowiem książka ta wypadła najsłabiej na tle poprzednich, co nie znaczy, że była zła.
Motyw bezradnego i niewinnego dziecka narażonego na wszystko, co najgorsze na tym świecie, jest jednym z najbardziej poruszających i Omer świetnie go ograł, zadziałało jak zapalnik do najgłębszych i najbardziej atawistycznych emocji nakazujących nam chronić dzieci za wszelką cenę. Jest też kwestia niewyjaśnionych brutalnych morderstw, o których wiedzę zdaje się mieć właśnie Kathy.
Były fragmenty, przy których pękało mi serce i chciałam wyć do księżyca, przeplecione z takimi, z których wiało nudą, jakby pisarz nie miał do końca pomysłu na zagospodarowanie fabuły. Decyzję, jak zawsze pozostawiam Wam.
× 3
|
link
|
„Powiedz mi, proszę” Mike’a Omera to thriller psychologiczny, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Fabuła skupia się na historii ośmioletniej Kathy, która wraca do domu rok po porwaniu, ale kompletnie milczy o tym, co się wydarzyło. Jedyne, co zaczyna zdradzać, to przerażające sceny odgrywane w swoim domku dla lalek. To nie są zwykłe zabawy – z każdym „przedstawieniem” pojawiają się wskazówki do wydarzeń, które mogą wstrząsnąć całą społecznością, a może nawet pomóc rozwiązać inee zbrodnie.
Omer idealnie buduje klimat niepokoju, szczególnie kiedy terapeutka Robin, jedyna osoba, z którą Kathy zaczyna się komunikować, stopniowo odkrywa coraz mroczniejsze strony umysłu dziewczynki. Przez jej sesje terapeutyczne z domkiem dla lalek książka staje się naprawdę sugestywna i pełna tajemnic, a ja czułam, jakby każda kolejna scena była zagadką do rozwikłania. Autor świetnie pokazuje traumę z perspektywy dziecka, co sprawia, że historia Kathy nie tylko przeraża, ale i wzrusza.
To idealna książka dla fanek mrocznych klimatów i thrillerów psychologicznych, w których napięcie narasta z każdą stroną. Gdybyście szukały czegoś intensywnego, trzymającego w napięciu i pełnego niespodzianek, „Powiedz mi, proszę” Was nie zawiedzie! Polecam gorąco – to jedna z tych historii, która na długo zostaje w głowie. ❤️📖
Omer idealnie buduje klimat niepokoju, szczególnie kiedy terapeutka Robin, jedyna osoba, z którą Kathy zaczyna się komunikować, stopniowo odkrywa coraz mroczniejsze strony umysłu dziewczynki. Przez jej sesje terapeutyczne z domkiem dla lalek książka staje się naprawdę sugestywna i pełna tajemnic, a ja czułam, jakby każda kolejna scena była zagadką do rozwikłania. Autor świetnie pokazuje traumę z perspektywy dziecka, co sprawia, że historia Kathy nie tylko przeraża, ale i wzrusza.
To idealna książka dla fanek mrocznych klimatów i thrillerów psychologicznych, w których napięcie narasta z każdą stroną. Gdybyście szukały czegoś intensywnego, trzymającego w napięciu i pełnego niespodzianek, „Powiedz mi, proszę” Was nie zawiedzie! Polecam gorąco – to jedna z tych historii, która na długo zostaje w głowie. ❤️📖
× 2
|
link
|
Przeczytane
Lubicie czytać thrillery psychologiczne?
Powiem Wam, że często sięgam po ten gatunek lubię ten dreszczyk, mrok, emocje, tajemnice.
„Powiedz mi proszę” Mike Omer, wydawnictwo Świat Książki. Otrzymałam świetna historię przez którą po prostu przepłynęłam i nawet nie wiem, kiedy znalazłam się na ostatniej stronie. Fabuła dość złożona. pełna elementów, które niejednokrotnie zaskoczą, a akcja momentami przyspiesza dostarczając sporą dawkę emocji. Zawsze muszę nabrać dystansu i odetchnąć od książki jeśli głównym z bohaterów jest małe dziecko, któremu mogła lub działa się krzywda.
Pomimo, że jak zawsze obstawiałam kto stoi za porwanie i przetrzymywaniem dziecka, to powiem Wam, że nie zgadłam, myślę że nawet o tej osobie nie pomyślałam.
Autor skupia się nie tylko na pokazaniu traumy oraz tym co dzieje się we wnętrzu dziecka, ale również pokazuje kobietę, która jest już dorosła i pomimo, że pomaga dzieciom, to sama jako psycholog nie potrafi sobie poradzić ze swoją własną przeszłością związaną z dzieciństwem.
W fabułę zostaje wplecione sporo ważnych tematów takich jak trudne relacje z matką, macierzyństwo, ukazanie jak wścibscy potrafią być ludzie i przy tym obłudni.
Jeśli szukasz książki, z którą nie będziesz się nudzić, a do tego lubisz gdy otacza Cię mrok to „Powiedz mi, proszę” będzie idealna.
× 2
|
link
|
“Powiedz mi, proszę” to dziesiąta powieść kryminalna w dorobku Mike'a Omera, a równocześnie jest pewną innowacją - po raz pierwszy rolę postaci pierwszoplanowej pełni osoba niezwiązana ze służbami mundurowymi. Jest to Robin, terapeutka dziecięca, do której właśnie pod opiekę trafia dziewczynka, która odnalazła się po 15 miesiącach od zaginięcia. Nikt nie wie, co się z nią działo, a ona nie mówi. I tak zaczynamy historię mocnym akcentem - krzywda dziecka chyba boli każdego czytelnika, a tutaj, im uważniej przyglądamy się sesjom Robin z Kathy, tym mocniej dostrzegamy, jak bardzo psychika dziecka została zaburzona. Jesteśmy więc naładowani emocjami, oburzeniem na tego, kto mógł wyrządzić jej taką krzywdę. Od strony psychologicznej faktycznie historia oddana jest wiarygodnie i przez pierwszą jej połowę na tych dwóch postaciach się skupiamy, mocno też analizujemy różne odsłony relacji matka-dziecko. Później historia wpada w bardziej sensacyjne nuty, pojawia się policjant, a motywy kierują się w stronę tego, co znamy. Koniec jednak jest nieoczywisty i faktycznie zaskakujący. Cieszę się, że autor wyszedł ze swojej strefy komfortu, mocne osadzenie historii na wątkach terapeutycznych jest naprawdę ciekawym, ale i równocześnie potraktowanym bardzo rzetelnie rozwiązaniem.
× 2
|
link
|
Kathy Stone została porwana. Dziewczynka odnajduje się po roku. Wszyscy chcą wiedzieć, co działo się z nią przez ten czas. Jednak Kathy nie mówi i żyje we własnym świecie.
Zrozpaczeni rodzice postanawiają znaleźć dla niej pomoc.
Robin Hart to miejscowa terapeutka, która odnajduje sposób, aby porozumieć się z dziewczynką. Jest to zabawa.
Jednak to, co dowiaduje się Robin za pośrednictwem domku dla lalek, przyprawia o ciarki nie tylko terapeutkę.
Lalka próbująca zasztyletować drugą lalkę.
Maleńka figurka przypięta łańcuchem do zabawkowej kanapy.
Wszystkie te przerażające sceny są odgrywane w wiktoriańskim domku dla lalek.
Z każdą sesją ginie kolejna zabawka.
A najstraszniejsze jest to, że sceny, które pokazuje dziewczynka, przypominają te z nierozwiązanych wcześniej spraw morderstw.
Czy Robin będzie w stanie dotrzeć do tajemnic skrywanych przez umysł dziecka i powstrzymać seryjnego mordercę, zanim ten uderzy znowu?
"Powiedz mi, proszę " to moje pierwsze spotkanie z piórem autora i na pewno nie ostatnie. Choć książka nie była ideałem, to przyprawiała o ciarki i gęsią skórkę.
Dostajemy tu thriller psychologiczny, w którym obserwujemy pracę terapeutki i dziewczynkę, która musiała widzieć wiele.
Historia porusza trudny temat utraty dziecka, a później rozpaczliwe szukanie pomocy, gdy się ono odnajduje a rodzice są bezradni i nie wiedzą jak pomóc.
Są też chwilę, w których książka trochę nuży, ale to, co dost...
Zrozpaczeni rodzice postanawiają znaleźć dla niej pomoc.
Robin Hart to miejscowa terapeutka, która odnajduje sposób, aby porozumieć się z dziewczynką. Jest to zabawa.
Jednak to, co dowiaduje się Robin za pośrednictwem domku dla lalek, przyprawia o ciarki nie tylko terapeutkę.
Lalka próbująca zasztyletować drugą lalkę.
Maleńka figurka przypięta łańcuchem do zabawkowej kanapy.
Wszystkie te przerażające sceny są odgrywane w wiktoriańskim domku dla lalek.
Z każdą sesją ginie kolejna zabawka.
A najstraszniejsze jest to, że sceny, które pokazuje dziewczynka, przypominają te z nierozwiązanych wcześniej spraw morderstw.
Czy Robin będzie w stanie dotrzeć do tajemnic skrywanych przez umysł dziecka i powstrzymać seryjnego mordercę, zanim ten uderzy znowu?
"Powiedz mi, proszę " to moje pierwsze spotkanie z piórem autora i na pewno nie ostatnie. Choć książka nie była ideałem, to przyprawiała o ciarki i gęsią skórkę.
Dostajemy tu thriller psychologiczny, w którym obserwujemy pracę terapeutki i dziewczynkę, która musiała widzieć wiele.
Historia porusza trudny temat utraty dziecka, a później rozpaczliwe szukanie pomocy, gdy się ono odnajduje a rodzice są bezradni i nie wiedzą jak pomóc.
Są też chwilę, w których książka trochę nuży, ale to, co dost...
× 1
|
link
|
Jaka była Twoja ulubiona zabawka w dzieciństwie? Pluszowy miś, klocki lego, a może domek dla lalek?
Miałam kiedyś pluszaka szczurka, niestety zaginął na wyciecze w Pradze. Bardzo wtedy rozpaczałam, rodzice sprawili mi nowego, ale to nie był już ten sam Pan Szczurek… To nie były te same wąsy, futerko i ogonek…
To nie historia o ulubionych zabawkach, a o tym, że mogą stanowić pomoc w nawiązaniu kontaktu z dzieckiem, zwłaszcza jeśli przeżyło traumę.
Kathy Stone rok temu została porwana. W końcu się odnalazła, ale nie można z dziewczynką porozmawiać. Ta nie odzywa się do nikogo, nawet do swoich rodziców, którzy pomocy szukają u Robin Hart, terapeutki dziecięcej. Czy dzięki zabawie uda się Kathy pozbyć bolesnych wspomnień ? Będzie trudno, tym bardziej, że dziecko podczas spotkań inscenizuje niepokojące sceny. „Z każdą sesją ginie kolejna lalka.”
Nawet nie chce sobie wyobrażać jak musi czuć się rodzic, który traci swoje dziecko, jak musi się czuć, kiedy to odnajduje się, ale widać, w jego oczach strach i traumę. Jak mu pomóc, jak wrócić do tego co było wcześniej, jak sprawić, aby w dzieciństwie pojawił się na nowo spokój i bezpieczeństwo?
Przez większość historii przyglądamy się spotkaniom Robin i Kathy. Po cichu siadamy w kącie pokoju zabaw i obserwujemy w jaki sposób terapeutka zamierza dotrzeć do dziewczynki. Podstawą jest poczucie bezpieczeństwa i tego, że wszystko dzieje się na zasadach dziecka. To ono decyduje, a dzięki temu o...
Miałam kiedyś pluszaka szczurka, niestety zaginął na wyciecze w Pradze. Bardzo wtedy rozpaczałam, rodzice sprawili mi nowego, ale to nie był już ten sam Pan Szczurek… To nie były te same wąsy, futerko i ogonek…
To nie historia o ulubionych zabawkach, a o tym, że mogą stanowić pomoc w nawiązaniu kontaktu z dzieckiem, zwłaszcza jeśli przeżyło traumę.
Kathy Stone rok temu została porwana. W końcu się odnalazła, ale nie można z dziewczynką porozmawiać. Ta nie odzywa się do nikogo, nawet do swoich rodziców, którzy pomocy szukają u Robin Hart, terapeutki dziecięcej. Czy dzięki zabawie uda się Kathy pozbyć bolesnych wspomnień ? Będzie trudno, tym bardziej, że dziecko podczas spotkań inscenizuje niepokojące sceny. „Z każdą sesją ginie kolejna lalka.”
Nawet nie chce sobie wyobrażać jak musi czuć się rodzic, który traci swoje dziecko, jak musi się czuć, kiedy to odnajduje się, ale widać, w jego oczach strach i traumę. Jak mu pomóc, jak wrócić do tego co było wcześniej, jak sprawić, aby w dzieciństwie pojawił się na nowo spokój i bezpieczeństwo?
Przez większość historii przyglądamy się spotkaniom Robin i Kathy. Po cichu siadamy w kącie pokoju zabaw i obserwujemy w jaki sposób terapeutka zamierza dotrzeć do dziewczynki. Podstawą jest poczucie bezpieczeństwa i tego, że wszystko dzieje się na zasadach dziecka. To ono decyduje, a dzięki temu o...
|
link
|
Kathy Stone rok temu została porwana. Dziewczynka ma osiem lat i po roku została odnaleziona. Wszyscy chcą dowiedzieć się co się wydarzyło. Ale ona milczy. Nie mówni nic nawet rodzicom.
Robin Hart to terapeutka Kathy, która poprzez zabawę próbuje dotrzeć do dziewczynki. I pewnego dnia Kathy na swoich lalkach opowiada coś mrocznego. Jedna z lalek zostaje zasztyletowana, a inna przypięta łańcuchem do zabawkowego łózka. Na kolejnych sesjach, giną kolejne lalki. Czy dziewczynka była świadkiem morderstw? Czy Robin uda się przy pomocy Kathy dotrzeć wcześniej niż morderca do kolejnych ofiar? Czy dziewczynce grozi coś? Przekonacie się sami.
Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Mikea Omera i muszę przyznać, że było to bardzo dobre spotkanie. Książka od początku trzyma w napięciu, które rośnie z każdą kolejną stroną. Postać Kathy wzbudzała u mnie najwięcej emocji. Dziewczynka, która odtwarzała sceny niewyjaśnionych do tej pory morderstw to bardzo ciekawy pomysł. Z zapartym tchem śledziłam jak skończy się ta historia. Drugą ciekawą postacią jest sama Robin, która ma toksyczną matkę. I zarówno krzywda Kathy jak i relacja pani terapeutki wywołały u mnie wiele emocji.
Po raz kolejny trafiły w moje ręce książka, której akcja opowiadana jest z punktu widzenia, różnych postaci, dzięki czemu możemy bardziej poznać poszczególnych bohaterów. Książka zawiera również zaskakujące zwroty akcji, ale uważam, że mogłoby ich być w...
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
O nie! Książka Powiedz mi, proszę. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
