Przyjaciele, kochankowie i ta Wielka Straszna Rzecz

Niezależnie od tego czy jest się fanem kultowego serialu Przyjaciele czy nie, warto sięgnąć po autobiografię Matthew Perry’ego pt. „Przyjaciele, kochankowie i ta Wielka Straszna Rzec”, który w serialu odgrywał rolę Chandlera. Bo jest to książka nie tylko o serialu, ale przede wszystkim o walce z nałogiem, która niesie olbrzymi ładunek empatii do osób chorujących. Autor sam od lat nastoletnich boryka się z nałogiem, nawet spełnienie marzeń o sławie, popularności i udział w produkcji wszechczasów, nie zmienił jego podejścia do samego siebie i poczucia, że potrzebuje wspomagaczy, by dać radę żyć. Autor w porządku mniej więcej chronologicznym pokrótce opowiada o swoim swoich przejściach, szczerze pisze o potrzebie brania, o odwykach, terapiach i pobytach w szpitalach. O tym jak funkcjonuje umysł nałogowca, jak to jego własny mózg jest największym wrogiem. I nie boi się przyznać, że nałóg był dla niego zawsze ważniejszy niż wszystko inne, to on zniszczył jego związki i sprawił, że choć od zawsze pragnął po prostu szczęśliwej rodziny, to nadal nie dał rady jej stworzyć. A mimo to cały czas walczy. Teraz, kilka lat temu, przeszedł coś ekstremalnie strasznego, otarł się o śmierć, spędził w szpitalu wiele długich miesięcy. I to wydaje się, że odmieniło jego spojrzenie na siebie samego – już rozumie, że to, jaki jest, wystarczy, a to, że po prostu żyje, zasługuje na wdzięczność. Ta książka to taka autoterapia, która i czytelnikom przyniesie wiele – nie tylko zrozumienie i empatię,...

Myślę, że ta recenzja powinna zacząć się od uprzedzenia wszystkich entuzjastów i fanów "Przyjaciół", że to nie jest książka o serialu. Nie ma w niej gagów, nie ma w niej nigdy wcześniej nieporuszanych zabawnych historii zza kulis. Czytając ją, nie popłaczesz się ze śmiechu. Ale jeżeli już zdecydujesz się wejść do świata Matthew Perry’ego, to zabierz ze sobą w tę podróż chusteczki.

Jestem w szoku! Jestem w szoku, jak bardzo życie aktora wcielającego się w jedną z najzabawniejszych postaci, w jednym z najzabawniejszych seriali było przepełnione smutkiem. Poczucie osamotnienia i odrzucenia towarzyszyło mu od najmłodszych lat. Podobnie jak alkohol i uzależnienie od leków. Perry najbardziej znany jest z postaci Chandlera Binga. Nie do wiary jak bardzo ta postać była nim naprawdę. To, czym aktor w życiu prywatnym tuszował swoje problemy, był poza nałogami, żart - jego tracza obronna, która maskowała bezsilność i strach przed oceną innych. Perry tak bardzo przez całe życie bał się odrzucenia, że sam wielokrotnie wolał porzucać. Wydał miliony dolarów i spędził wiele lat na walce z uzależnieniami. Przerwy w nałogach się zdarzały, ale chęć brania i picia wracały jak bumerang za każdym razem, gdy działo się źle i…dobrze. Strach przed zaangażowaniem sprawiał, że aby czuć się stabilniej, Perry sięgał po prochy lub alkohol. Gdy wszystko się waliło, robił dokładnie tak samo.

Uwielbiam "Przyjaciół", znam ich na pamięć. I wiem jedno. Po...

Postać Mathhew Perry'ego jest znana wszystkim fanom "Przyjaciół", a jego rola Chandlera niemal kultowa. Na ile była ona jednak prawdziwa, a na ile grana?

Mając przed oczami fantastyczny charakter Chandlera, przezabawny humor i styl bycia, prawdziwe oblicze Perry'ego może przerazić, bo jego autobiografia nie jest przyjemną historią do czytania. Aktor miał do czynienia z narkotykami, uzależnieniem od leków i alkoholu. Jego życie prywatne było pasmem niepowodzeń i to już od najmłodszych lat. W trakcie czytania niejeden raz byłam w szoku, że nawet w trakcie kręcenia "Przyjaciół" aktor przebywał na odwyku.

Przy czytaniu tej autobiografii należy się skupić i wyłączyć funkcję oceniania innych. Nie każdemu jest pisane przejść przez życie bez żadnych traum, i niestety, Mathew Perry nie miał szczęścia w tej kwestii.

Prawdopodobnie przy czytaniu jej niejeden raz się wzruszysz bądź wściekniesz, że Matthew ponownie zrobił to, czego nie powinien. Opowiadana historia wywołuje skrajne emocje, zwłaszcza u ludzi, którzy znają najlepszą stronę Perry'ego z uwielbianego serialu.

Matthew Perry niewątpliwie potrafił pisać, a już z pewnością wiedział jak zainteresować odbiorcę swoją historią. Przyjaciele, kochankowie i ta Wielka Straszna Rzecz to szczera i niewątpliwie odważna opowieść o sławie, samotności, wewnętrznej pustce, bólu i piekle, jakim jest walka z uzależnieniem. Mocna, dosadna, wzruszająca i dająca nadzieję, a przy tym napisana bez użalania się nad sobą. Autor zabiera nas w podróż po meandrach swojego życia, razem z nim przeżywamy dzieciństwo, stawiamy pierwsze kroki w zawodzie aktora, poznajemy smak samotności, zawodu, miłości oraz używek. Możemy podglądać kulisy seriali, filmów i prawdziwego życia z demonami. Przyznaję, że czytałam ją na raty. Czasami czułam się przytłoczona, były momenty chaosu i zadumy. Mimo że książkę czyta się dobrze to i tak nie jest to lekka lektura. Podsumowując: to zbiór osobistych, napisanych z niewymuszonym humorem wspomnień, które mimo mroku i cierpienia dają nadzieję na lepsze jutro. A co ważne ta książka to taka pomocna dłoń dla ludzi, którzy borykają się z uzależnianiami. To książka, którą warto przeczytać, nawet jeśli nie jest się fanem serialu.