Ptaszek w klatce

Głównym bohaterem stała się postać drugoplanowa z pierwszego tomu, dziennikarz Szymon Rafalski. Dzięki spotkaniu z dawnym znajomym gangsterem, mężczyzna widzi szansę na zawodowe wybicie. Chęć zdobycia tematu wpędza go w zastawione sidła. Rozpoczyna się walka o przeżycie w brutalnym świecie.
Drugi tom odznacza się prostym, zrozumiałym stylem i lekkością, naturalnością wypowiedzi. Podobnie jak u poprzednika tytuły rozdziałów to pojedyncze zdania z każdego z nich. Tym razem jest to jednak historia z większym wydźwiękiem sensacyjnym. Nie jestem fanką tego gatunku, więc pewnie to było powodem, że ten tom mniej przypadł mi do gustu niż poprzedni.

Nie wiem czy mi się wydaje, że autorka w swoich poprzednich książkach miała lepsze pióro i potrafiła pisać powieści z większym wydżwiękiem sensacyjnym? Pamiętam z jakim trudem przychodziło mi wcześniej oderwanie się od tych lektur, szczególnie od książki "Nim padnie pierwszy strzał", którą uważam za najlepszą w dorobku autorki.

Nie wiem co się tutaj porobiło ale ta seria w moim odczuciu jest bardzo słabiutka. Końcówka pierwszej części dała przedsmak czegoś fajnego w drugiej ale niestety, dla mnie to ani ciekawe ani wciągające nie było i nie łudzę się, że finalny tom będzie lepszy, który przeczytam już tylko i wyłącznie dla zamknięcia całego cyklu.

"Ptaszek w klatce" to druga część serii "Dwa Bieguny" autorstwa Katarzyny Żwirełło i moje drugie spotkanie z autorką. Chociaż podobała mi się część pierwsza, to muszę przyznać, że musiałam usilnie przypominać sobie jej treść. Jednak w drugiej części bohaterem jest inna postać, tak że nawet jakby ktoś zaczął od tej części to również się nie pogubi. Tak właściwie to trudno mi określić, która z nich była lepsza, bo autorka opowiada nam w nich zupełnie inne historie, więc nie da się tego porównywać.
Zafascynował mnie temat, który znany jest wszystkim i bardzo często poruszany w książkach.
Handel żywym towarem. Zastanawiałam się czy jest jakakolwiek szansa żeby się skończył..., raczej nie, bo dopóki są gdzieś środowiska biedniejsze, to cwani "biznesmeni", czyli gangsterzy w białych kołnierzykach (i nie tylko oni) będą prowadzili takie interesy i czerpali korzyści wykorzystując słabszych.

Próbujesz uwolnić swojego ptaszka z klatki❓


Moją nadzieję zamknęli ze mną w klatce
Przybierała barwę popiołu
Za każdym razem gdy oni
Zdzierali ze mnie
Godność
Emocjonalność
Chęć do walki...
Opór był bezcelową mrzonką
Fałszywą ułudą
Był niebezpieczny

Patrzyłam na tę moją nadzieję
Leżącą na środku klatki
Sponiewieraną od codzienności
Trzymając w dłoni pióro.
Pozornie wystarczyło tylko podejść
Tchnąć w nią trochę koloru
Tylko
Po co?
Wtem
Kraty mojego więzienia
Zaczęły się trząść...

Dobro i zło siedzi w nas w nierównych proporcjach. Szymon Rafalski jest tego doskonałym przykładem. Ile w tym człowieku empatii, charyzmy, emocjonalności, choleryzmu, ambicji, niegodziwości - istny chaos zamknięty w ciele dziennikarza. Stworzyć postać, którą niekoniecznie się lubi, za to śledzi z zachwytem nie jest proste. Katarzynie Żwirełło się to jednak udało. Ogólnie mocną stroną jej twórczości są właśnie bohaterowie. Wyimaginowane duszę przeniesione na papier, posiadające realne cechy. Dobrzy ludzie tarzają się w kałużach złych decyzji. Kiedyś wyschną, jednak długą będą czuć na sobie brud, który na nich osiadł. Takiemu Szymonowi chętnie dałabym po mordzie, by później iść z nim na piwo, by opowiedział mi historię swojego życia...

Motyw ptaszka klatce. Tutaj nie mogę nie wspomnieć o akcji na Instagramie, mojego przyjaciela Bartka ...