Pusty las

Monika Sznajderman
7.9 /10
Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 8 ocen kanapowiczów
Pusty las
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.9 /10
Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 8 ocen kanapowiczów

Opis

Żyjąc, zajmujemy miejsce tych, którzy byli przed nami, taka jest oczywista kolej rzeczy. Jak jednak żyć w miejscu, w którym garstka ludzi zajmuje miejsce po ośmiuset, jak wypełnić taką przestronną pustkę? Szczególnie gdy tych ośmiuset nie odeszło tak, jak nakazuje czas, lecz zmiotła ich historia? Pusty las to opowieść autorki o życiu w Wołowcu, beskidzkiej wsi, z której kolejno znikali szukający szczęścia za oceanem biedacy, wizjonerscy nafciarze, Żydzi, Cyganie, Łemkowie. To także jej hołd dla tego miejsca na ziemi, jego historii, przyrody i jego mieszkańców.  
Data wydania: 2019-04-24
ISBN: 978-83-8049-823-5, 9788380498235
Wydawnictwo: CZARNE
Seria: Poza serią
Stron: 216
dodana przez: Mirko

Autor

Monika Sznajderman Monika Sznajderman
Urodzona 19 listopada 1959 roku w Polsce (Warszawa)
Antropolog kultury; stopień doktora nauk humanistycznych otrzymała w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie. Autorka książek Zaraza. Mitologia dżumy, cholery i AIDS, Współczesna Biblia Pauperum. Szkice o wideo i kulturze popularnej, Błazen. Maski i metaf...

Pozostałe książki:

Fałszerze pieprzu. Historia rodzinna Pusty las Kwestia charakteru Znikająca Europa Zaraza. Mitologia dżumy, cholery i AIDS Błazen Maski i metafory Inne przestrzenie, inne miejsca. Mapy i terytoria Nowe Książki nr 5 / 2019
Wszystkie książki Monika Sznajderman

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

"Mogę tu mieszkać, bo ich już nie ma"

WYBÓR REDAKCJI
28.07.2021

„Dawno, dawno temu…” Tak zaczyna swoją opowieść Monika Sznajderman . Jednakże książka „Pusty las” to nie jest bajka. Nie jest też reportażem ani książką historyczną. Nazwałabym ją prozą antropologiczną i biografią miejsca. Ten skrawek Polski, Beskid Niski, ukochała autorka ponad 30 lat temu i tu przeniosła się z Warszawy, mieszkała kolejno we wsia... Recenzja książki Pusty las

@elutka_a@elutka_a × 15

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@oliwa
2020-09-11
7 /10
Przeczytane Polska Żydowskie motywy Biografie, wspomnienia

O ziemi jak cmentarz.

Głęboko rozumiem potrzebę przywoływania, nazywania, wskrzeszania przeszłości. Ale przytłacza podjęta tu daremność tego działania.

Dlaczego daremność? Czym innym jest przywoływanie historii jednej osoby czy rodziny, jak zrobiła to autorka w „Fałszerzach pieprzu”. Odtworzenie pojedynczego życia w jakimś sensie je przywraca, bo przybliża człowieka, z którym możemy się utożsamiać.

W „Pustym Lesie” perspektywa jest inna. Jest nią cała społeczność. Często ma autorka do dyspozycji parafialne księgi, a w nich nazwiska. Ich wymienianie przywołuje na myśl apel poległych. Oczywiście, są i inne źródła, do których sięga, ale one zwykle opisują tragedie. Epidemie, wojny, zagładę, wysiedlenie. Wyjątkiem jest tu opis boomu związanego z wydobyciem ropy. Codzienne zwykłe życie, okresy spokoju, rodzinnego szczęścia, to, co nazywa Hegel „pustymi kartami historii”, pozostają niezapisane i umykają oku kronikarza. Nie wypełni ich wyobraźnia.

Wszystko to sprawia, że nad opowieścią Moniki Sznajderman, nad życiem osób, które cierpliwie wymienia, wisi czarna chmura, perspektywa się skraca, czterechsetletnie trwanie społeczności łemkowskiej (i innych) na tej ziemi wydaje się z góry skazanym na tragiczny koniec epizodem.

Ważna, potrzebna książka, trud autorki budzi mój szczery podziw, ale chyba dawno nic mnie tak nie zdołowało.

× 17 | link |
MA
@madameseneka
2022-01-10
8 /10
Przeczytane
@DZIKA_BESTIA
2021-11-21
7 /10
Przeczytane różne polskie Bio wspomnienia, fakty i albumy
@elutka_a
2021-07-26
9 /10
Przeczytane
NI
@Nimi
2021-07-18
8 /10
Przeczytane
@dorota.sawicka
@dorota.sawicka
2020-07-29
8 /10
Przeczytane
@martyna.153
2020-03-09
7 /10
Przeczytane
@abdita
2020-05-01
9 /10
Przeczytane Posiadam #biografie, pamiętniki, listy, rozmowy

Cytaty z książki

Mogę tu mieszkać, bo ich wszystkich nie ma. Wyjechali. Zostawili po sobie pustkę, a w niej wspomnienia i porzucone rzeczy, zostawili krajobraz, który przez lata tworzyli. A przecież to oni zawsze tu żyli, nie ja.
Niektórzy przychodząc na świat , mają dużo szczęścia, a inni całkiem nie.
Co ja tu robię?, pytam często samą siebie w zamyśleniu, gdy przychodzi ta szara godzina, kiedy psa nie odróżnisz od wilka i pasterze zaganiają zwierzęta do owczarni. I sama sobie odpowiadam: Jak to co? Mieszkam. Na pustym polu i w pustym lesie. Na łące pamięci.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl