Rodzina zastępcza

Ta powieść opowiada o przemocy domowej. Najbliżej jej do dramatu, bo do thrillera psychologicznego ciężko ją zakwalifikować. Mimo bardzo dobrej kreacji bohaterów książka nie wyróżnia się niczym szczególnym. Jest monotonna i stosunkowo nużąca. Finał nie dostarcza zwrotu akcji.

Pomimo tego, że książkę czyta się zadziwiająco lekko, to jest jednak bardzo niepokojąca. Wciąż miałam wrażenie, że postacie tutaj grają, że pokazują tylko tyle, ile wcześniej ustalili między sobą. Wydarzenia niby przykre, bo nagle ginie mały chłopiec i nie wiadomo, co się z nim stało. Ludzie wokół zaczynają być bardzo podejrzani. Jedni jakby zastanawiali się, kiedy policja do nich przyjdzie, inni cieszą się, że ich miejsce się omija. Zupełnie jakby każdy z nich miał coś na sumieniu, bo nie mówią początkowo dlaczego ich się obawiają. Stąd nasze podejrzenie, że może chodzić o chłopca, którego nie mogą znaleźć. Autorka w rozdziałach opisuje nam miejsce i godzinę, która u każdej z osób, co zabiera głos, występuje. W ten sposób niektóre rzeczy nam się nie nachodzą, więc nie wiemy co kto robił wcześniej, a co później. Cała historia jest bardzo niepokojąca, bo widzimy, że w rodzinie zastępczej u której był chłopiec nie dzieje się najlepiej. Matka niby robi, co może, by go przed kimś chronić, ojciec robi podobnie, tylko czytając opisy wiemy, że nie było między nimi dobrych stosunków. Jedno gestem ustrzega drugie, by za wiele się nie odzywało, a przecież obu im zależy, by mały się odnalazł, prawda? Czy faktycznie każdy z nich jest szczery?
Oj, musicie ją przeczytać. Autorka pokazała, że każdy z nas ma swoje tajemnice, lecz nie ważne jak bolesne, i tak mamy prawo do szczęścia. Od razu wam powiem, że co jedna osoba, to była bardziej tajemnicza i nienormalnie się zachowywała z p...

Pięcioletni Joe znika podczas wakacji, które spędza z rodzicami zastępczymi. Elizabeth kocha chłopca jak własne dziecko, jednak nie do końca udaje się jej chronić go przed swym mężem. Gdy zostaje odnaleziony mokry bucik chłopca, kobieta boi się, że stało się najgorsze, a jej tajemnice do tego doprowadziły.

Powiem tak... książka nie wywołała u nie jakiś wielkich emocji, ale też nie była jakoś bardzo zła. Była po prostu średnia. Gdy już ją włączyłam byłam ciekawa co się wydarzyło w tej rodzinie. Ale jakoś bardzo mnie do niej nie ciągnęło.

Oczywiście martwiłam się o losy małego Joe, mam tak za każdym razem, gdy cierpi dziecko. Jednak reszta bohaterów była dla mnie obojętna, nie wywoływali u mnie jakiś większych emocji 🤷🏻‍♀️

Jedna z bohaterek wywołała u mnie zaskoczenie, bo myślałam, że jest kimś innym niż faktycznie była. Ale chyba to było jedyne zaskoczenie w tej książce.

Niemniej jednak pióro autorki jest przyjemnie. Nie jest to wybitna książka, ale można ją przeczytać. Po prostu nie będzie efektu WOW.

Każda rodzina ma swoje sekrety. Nawet, a zwłaszcza ta z pozoru idealna.

Malcom of zawsze wierzył w ludzką dobroć I sam starał się być dobrym człowiekiem.
Kiedy więc wracając po pracy do domu znajduje na przystanku autobusowym nieprzytomną nastolatkę nie waha się ani przez chwilę i zabiera ją do siebie pozwalając nieznajomej wydobrzeć.
Jeszcze nie wie, że to spotkanie okaże się przełomem w jego dotychczasowym życiu.

Elisabeth nie mogła zostać mamą , choć było to jej wielkie marzenie.
Gdy więc jej mąż Howard proponuje by zajęli się pieczą zastępczą, kobieta mimo początkowych wątpliwości zgadza się.
Kilka lat od podjęcia tej kluczowej decyzji pod opiekę małżonków trafia pięcioletni Joe.
Bethy szybko przywiązuje się do swego posipiecznego, a umocnić ich więź ma wyjazd do nadmorskiego miasteczka Gilmore , w Australii.
I właśnie tam.. zaczyna się dramat.
Chłopiec zaprzyjaźnia się z mieszkającym naprzeciw starszym mężczyzną zmagającym się z objawami demencji.
Kiedy pewnego dnia malec znika , a policja znajduje jedynie należący do niego sandałek jego opiekunka musi rozstrzygnąć co jest ważniejsze.
Chronić męża czy przybranego syna?

Książka Nicole Trope zaciekawiła mnie swoim opisem i obietnicą dobrego kryminału psychologicznego.
Czy powieść spełniła moje oczekiwania? Bardzo szybko zżyłam się z bohaterką i nie zazdrościłam jej sytuacji w jakiej się znalazła.
Uzależnienie ekonomiczne, przemoc psychiczna i fi...