Zaginiony chłopiec

Całkiem przyzwoity thriller. Fabuła intrygująca i interesująca. Temat bardzo ważny: rodzicielskie porwanie dziecka, manipulowanie i terroryzowanie w rodzinie. I chociaż bardzo współczułam głównej bohaterce, która przeżywała cały czas traumę po stracie dziecka a potem po jego odzyskaniu, to były chwile, że bardzo mnie jej postawa irytowała. A dziecko, cóż jest bardzo podatne na manipulacje, boi się osamotnienia, boi się bólu i nie rozumie postępowania dorosłych. Dobrze, że chłopiec w końcu zrozumiał, kto kłamał. I na szczęście pozytywne zakończenie. Takie właśnie lubię. Z pewnością przeczytam inne książki autorki.

Dziś kilka słów o dzisiejszej premierze „Zaginiony chłopiec” autorstwa Nicole Trope.

Dziewięć miesięcy noszenia pod sercem.

Sześć lat budowania rodzicielskiej relacji przepełnionej miłością.

I koniec… zniknięcie…

Porwanie dziecka to dla matki koniec świata, niewyobrażalna tragedia… po której następuje sześć lat poszukiwań, chwytania się strzępów nadziei, odbudowywania swojego życia z gruzów… Sześć lat gniewu, rozpaczy, bezsilności.

By pewnego dnia zobaczyć Syna! Powrócił!

W sercu Megan szaleje radość, obawa, lęk, przerażenie… bo powrót okazuje się niesamowicie trudny. Do domu wraca nie radosny sześciolatek, tylko dwunastolatek z bagażem traumatycznej przeszłości. Sześć lat wpajania Danielowi kłamstw przez własnego ojca owładniętego zemstą. Sześć lat niedożywienia, izolacji, ucieczek, ukrywania się.

Radość z powrotu zaginionego syna miesza się z niepokojem, z pytaniami: Dlaczego teraz? Co się stało? Co łączy Daniela z pożarem domu, w którym mieszkał? Czy mąż Megan nie żyje?

Przerażenie matki potęguje emocjonalny mur wybudowany przez syna. Milczenie, nieufność, nieodnajdywanie się w nowej sytuacji rodzinnej… doprowadzają do rozpaczy i Megan „dopuszcza do siebie myśl, która naszła ją w dniu, gdy Daniel wrócił do domu – z jej dzieckiem jest coś nie tak. Boi się o to, co się stanie z jej rodziną, jej życiem. Ale najbar...

Relacja matki z dzieckiem jest niezwykła. Połączone w niezwykły i specjalny sposób ze swoimi podopiecznymi ze zdwojoną siłą odczuwają jego własne emocje. Wydawałoby się, że tej cudownej więzi nie da się rozerwać. Tak jak autorka lektury wielokrotnie podkreśla w swojej uwrażliwiającej powieści "Nieważne co stanie się z twoim dzieckiem. Jeśli zostaniesz matką raz, jesteś nią do końca własnego życia.."
W przypadku Megan głównej bohaterki "Zaginionego chłopca" więź z synem nigdy nie słabnie. Nawet gdy jej uroczy maluch zostaje porwany przez swojego skorego do manipulacji ojca.

Jako fanka thrillerów psychologicznych i tej niezwykłej, tajemniczej otoczki byłam bardzo podekscytowana niniejszą powieścią! Naprawdę nie mogłam się doczekać, bo sami musicie przyznać, że opis brzmi niezwykle zachęcająco. Wpatrywałam się w tę pozycję na mojej półce przez bliski tydzień, modląc się w duchu by moje szkolne obowiązki, zniknęły za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.. Choć tak się nie stało, to w końcu znalazłam chwilę i było mi w dane dorwać się w końcu do tej powieści, by połknąć ją jednym haustem!
Fabuła na pierwszy rzut oka wydawała się przeciętna, lecz zagłębiając się w historię Megan, która nawet nie ma pojęcia co dzieje się z jej własnym maluchem, cóż..
Z całą pewnością można stwierdzić, że ta ujmująca powieść wzrusza. Może dlatego, że została napisana tak dobrze – prosto, sielankowo, z perspektywy zwyczajnej kobiety, dla której sześcioletni syn jest oczkiem w ...

Więź matki z dzieckiem jest nie do opisania… co zatem kiedy to dziecko znika? Ogromny ból, rozpacz, cierpienie, tragedia, aż boje się myśleć jakie emocje wtedy ogarniają kobietę… Czy można w ogóle poradzić sobie z taką sytuacją, jak ruszyć dalej, albo co jeszcze zrobić, żeby odnaleźć pociechę?!

Taką właśnie historię otrzymujemy w najnowszej książce @nicoletropeauthor.
Daniel znika… ale po sześciu latach… on wraca. Co działo się z nim przez ten czas? Czy uda im się nadrobić stracone lata, czy to w ogóle możliwe? Jakie sekrety skrywa w sobie chłopiec? Czy może być jeszcze normalnie?

Megan przez okres, kiedy nie ma z nią Daniela, kiedy nie wie gdzie go szukać i czy jeszcze go kiedykolwiek zobaczy jest wrakiem człowieka. Bo „umarła” cząstka jej, bo jej ukochany syn zaginął. Próbuje wszystkiego, ale z roku na rok jej nadzieje maleją, ale cały czas, mimo wszystko, tlą się w niej, aby w końcu odzyskać to co utraciła.

Od pierwszego słowa przepadłam. Ta książka wciąga niesamowicie, nie sposób się od niej oderwać. Historię poznajemy w dwóch wymiarach. Widzimy to co jest teraz, kiedy Daniel się odnalazł, a Megan próbuje wrócić do tych relacji, które były przed porwaniem. Próbuje dotrzeć do syna. Druga perspektywa to lata, kiedy chłopca nie było i opisy z jednej strony tego jak radziła sobie kobieta, jak cierpiała i ile łez wylała, a z drugiej strony to skrawki historii chłopca -...

„Zaginiony chłopiec” to moje drugie spotkanie z twórczością autorki i zdecydowanie należy ono do udanych.

Jednym z największych leków rodzica jest lęk przed utratą dziecka. Bohaterka tej książki mierzyła się z tym koszmarem przez 6 długich lat. Po rozwodzie ze skłonnym do przemocy, manipulacji i poniżania mężem, Megan w końcu zaczyna czuć, że żyje. Stara się zapewnić swojemu synkowi jak najlepszą opiekę i czuje, że zaczyna wychodzić na prostą. Jej świat zatrzymuje się pewnego popołudnia, gdy chcąc odebrać syna ze szkoły dowiaduje się, że zrobił to już jej były mąż. Bez konsultacji z nią. Zabrał ich syna i wywiózł z kraju, zacierając za sobą wszelkie ślady. Zrozpaczona matka przez kilka lat żyje tylko nadzieją na odnalezienie dziecka. Po sześciu latach, kiedy zaczyna układać sobie życie na nowo, otrzymuje wymarzony telefon – jej dziecko się odnalazło.

Na rynku wydawniczym jest sporo książek z motywem zaginięcia dziecka. Tym razem mamy do czynienia z dzieckiem, które po kilku latach wróciło do domu. Nie jest już jednak tym samym chłopcem, który kiedyś został porwany i oddzielony od matki na sześć długich lat.

Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, ilu rodziców cierpi z powodu utraty dziecka i jaki procent z tego stanowią porwania rodzicielskie. Ich największym marzeniem wydaje się być odnalezienie pociechy i czasami się to udaje. Co jednak w przypadku, gdy dziecko, które do nas wraca w niczym nie przypomina tego, którego zostaliśmy pozbawieni, a za...

Nie ma na świecie gorszej rzeczy dla rodzica niż strach o własne dziecko, prawda? Nie, nie prawda! Najgorszą rzeczą, jaką może przeżyć rodzic jest bezsilność, która potęgowana przez paniczny strach potrafi unicestwić każdy organizm.

„Zaginiony chłopiec” autorstwa Nicole Trope jest właśnie opowieścią o ogromnym strachu i jeszcze większej bezsilności matki, której porwany zostaje sześcioletni synek. Jednak po wielu latach nieprzespanych nocy, wielkiej tęsknoty i heroicznej walki każdego dnia o byt, Daniel zjawia się w domu. Nie oznacza to jednak końca koszmaru dla jego matki…

Duszna, mroczna, diabelsko niepokojąca i po prostu świetna- dokładnie taka jest najnowsza powieść Nicole Trope. Historia już od pierwszej strony oddziaływała na mnie swoim magnetyzmem, porywając w sam środek dynamicznie rozwijającej się akcji. Cierpienie głównej bohaterki jest momentami wręcz namacalne, kiedy to u kresu wytrzymałości psychicznej balansuje na granicy życia i śmierci po długiej nieobecności syna. Krzywda, którą śledziłem na kolejnych stronach książki była w tym przypadku wielowymiarowa i dotyczyła zarówno sześcioletniego Daniela, jego matki, jak i wszystkich im bliskich osób, co jest absolutnie zrozumiałe.

„Zaginiony chłopiec” to jednak nie tylko opowieść o krzywdzie, stracie, niepewności czy też rozpaczy. To także historia szaleńczej obsesji, rodzącego się latami obłędu, niewyobrażalnej tęsknoty i bestialskiej manipulacji, nis...

Co jest największym koszmarem dla matki? Dla jednych na pewno ciążka choroba, dla innych śmierć dziecka. A dla Megan było to nagłe zniknięcie syna. I wraz z nią przeżywamy ten koszmar. Książka mroczna, tajemnicza i trzymająca w napięciu do ostatniej strony.

Daniel miał 6 lat gdy poszedł do szkoły i już z niej nie wrócił. Po kolejnych 6 latach nagle pojawia się znowu w życiu Megan. Jednak przez tyle lat chłopiec stał się nastolatkiem. Nie tylko z wyglądu zmienił się, ale również z zachowania. Co było bardzo bolesne dla Megan, której zostały odebrane te lata i nie uczestniczyła w procesie dorastania syna.

Przez ten okres nie tylko chłopak zmienił się, ale nastąpiło wiele zmian w życiu jego matki. Wyszła ponownie za mąż i miała drugie dziecko. Z czasem uczyła się na nowo żyć, ale nigdy nie przestała szukać syna. Zatrudniła i regularnie opłacała prywatnego detektywa. Pewnego dnia – Michael zadzwonił z wiadomością, że Daniel odnalazł się. I co jest zaskakujące – jak na kogoś porwanego – to nie było po nim widać żadnych uszczerbków na zdrowiu. Megan i Daniel są znowu razem i wydawałoby się, że już wszystko będzie dobrze. Niestety, ale coś jest nie tak i kobieta próbuje rozwiązać ten problem, a z czasem nawet zaczyna się bać swojego starszego dziecka i o swoją rodzinę.

Gdzie przez tyle lat podziewał się Daniel? Co robił przez 6 lat? Kim był jego porywacz i dlaczego to zrobił? Jaką tajemnicę skrywa nastolatek? Przeczyta...

Wyobraź sobie: masz dziecko, masz męża, ale jesteś nieszczęśliwa. Zbierasz w sobie siły, żeby odejść i niedługo potem, zamiast osiągnąć spokój, wali Ci się całe życie. Teraz już nie masz nic. Twoje dziecko znika. Wiesz, że jest z ojcem, ale Twoje zaufanie do tego człowieka i doświadczenie mówi, że to wcale nie jest dobrze.
Co czujesz? Żałujesz, że odeszłaś? Wolałabyś się poświecić i żyć dalej w toksycznym związku?

Tyle emocji dała mi ta książka, niemal czułam rozpacz głównej bohaterki, Megan, jej niemoc. Bo co zrobić, żeby odnaleźć drugiego człowieka, kiedy już robisz wszystko?

Megan każdego dnia czeka na powrót syna. Wreszcie po 6 latach Daniel do niej wraca. Niestety jako zaburzony, tajemniczy, nieufny i wręcz obcy człowiek. Zmanipulowany do granic możliwości, ale mimo wszystko stęskniony rodzinnej miłości.
I co teraz? Lepiej, żeby jednak nigdy nie wrócił? Czy strach po jego powrocie i brak porozumienia jest lepsze niż ciągła niepewność gdzie jest?

„Zaginiony chłopiec” to thriller psychologiczny podsuwający wiele tematów do przemyślenia, rodzi pytania i nie daje na nie odpowiedzi. Ja na długo zapamiętam niepokój, który towarzyszył mi podczas tej lektury.

•••
Za egzemplarz dziękuję @filiamrocznastrona 🤍

Dwoje narratorów: Megan i Daniel. Część wydarzeń dotyczy tego, co było a część rozgrywa się współcześnie.

Megan, matka sześcioletniego Daniela, jest po rozwodzie i kiepsko sobie z tym radzi. Pewnego dnia Greg zabiera syna ze szkoły bez uzgodnienia tego z nią. Chłopiec jest szczęśliwy, bo uwielbia ojca. A ona ...
Szuka pomocy wszędzie, gdzie jest to możliwe. Wierzy w to, że synek wróci. Podobnie jak oni rodzice poznani w internecie (Sandi i Tom).
........
Megan jest żoną Michaela i mamą Evie gdy po sześciu latach, miesiącu i czterech dniach odnajduje się Daniel.
........
Przez co przechodziła matka, której uprowadzono synka?
Co odczuwał syn odebrany matce?
Czy możliwe jest odbudowanie zniszczonych relacji?
Czy jest szansa by odkręcić i wyjaśnić to wszystko, co zostało powiedziane i wpojone w umysł dziecka przez lata?


Świetny thriller psychologiczny.

Podczas czytania miałam wrażenie jakiegoś zagrożenia, niepokoju...
Jak się okazało, nie było ono bezpodstawne.

Historia sześcioletniego chłopca Daniela, syna głównej bohaterki powieści Megan, która jest rozwódką. Pewnego dnia niespodziewanie Daniel zostaje odebrany ze szkoły i uprowadzony przez swojego ojca. Poszukiwania trwają 6 lat i nie dają rezultatu, aż niespodziewanie Daniel sam zgłasza się na policję. Fabuła nietuzinkowa, wciąga od pierwszych stron. Opisana historia może się zdarzyć, chociaz jest to fikcja literacka. Autorka bardzo sugestywnie opisała cierpienie matki po zaginięciu syna oraz jej rozterki po jego odnalezieniu. Poznajemy jej myśli i rozważania, metody dotarcia do zamkniętego w sobie syna. Studium psychologiczne na wysokim poziomie. Poznajemy myśli i przeżycia Megan, które są przeplatane tym jak zył Danie i jego przemyśleniami. Zakończenie zaskoczyło mnie częśćiowo. Wobec tej ksiązki czytelnik nie pozostaje obojętny, wywiera ona wiele emocji i pozostaje w pamięci.

Są takie książki, które od pierwszej strony tak wciągają czytelnika w wir wydarzeń, że trudno jest odłożyć książkę. Ja tak miałam z tą lekturą. "Zaginiony chłopiec" to pasjonująca historia, chociaż bardzo trudna i emocjonująca jednocześnie. Trudna, bo temat jest bardzo trudny, zwłaszcza dla matek.