Przybrana córka

Szanowne Wydawnictwo, czy moja opinia o najnowszej książce Nicole Trope pt. "Przybrana córka", może brzmieć krótko, acz dosadnie:
O M G! 😳
No dobra zacznę po ludzku.

Wystarczyła chwila nieuwagi, by będąca pod opieką przyrodniej siostry trzyletnia Milly, znikła bez śladu. Rozpoczyna się walka z czasem, jaki będzie jej finał?

Wydarzenia śledzimy z kilku perspektyw: nastoletniej Shelby, której zachowanie od początku wskazuje, że nie mówi ona wszystkiego, oraz matki, która również coś zataiła. Choć brak mi słów, by oddać wagę i moc targających nią uczuć.
Shelby obrazuje niszczące działanie rozwodu na psychikę dziecka. Mimo wielu starań ze strony rodziców nigdy nie obejdzie się bez pewnego uszczerbku, a co, gdy tych starań zabraknie? Ogromne jej współczułam, bowiem ciężar, który na nią spadł, okazał się zbyt duży na jej wątłe barki.
Jest i jeszcze jeden zupełnie nieoczekiwany narrator, tajemnicza Ruth, cierpiąca na kilka manii prześladowczych kobieta w średnim wieku. Okazuje się, że ta pozornie nic nieznacząca postać jest dość kluczowa dla fabuły.

Autorka dozując informacje, po mistrzowsku stworzyła trudne do zniesienia napięcia oraz naprawdę duszną atmosferę. Nagłe zwroty akcji powodowały szybsze bicie mojego serca. Główną siłą napędową tej historii jest motyw zaginięcia, lecz okazuje się, że problem jest bardziej złożony i jest wiele czynników, które doprowadziły, do tej tragicznej w skutki sytuacji. Pisarka stawia tu bardzo ważne ...

Muszę powiedzieć, że wydawało mi się o czym będzie ta książka i mniej więcej jakie może być jej zakończenie. Lecz już po kilkunastu stronach okazało się, że bardzo się myliłam. Z zaskoczeniem stwierdziłam, że akcja zaczyna coraz bardziej przyspieszać, pojawiają się coraz to inne wątki, które niby nie są związane, ale jednak mają ogromny wpływ na przebieg fabuły.
„Przybrana córka” to fantastyczny thriller psychologiczny, porywający już od samego początku i sprawiający, że trudno się od niego oderwać.
Wszyscy doskonale wiemy, że zaginięcie małego dziecka jest ogromnym przeżyciem, a zwłaszcza dla matki, która zostawiła je na chwilę...

W sobotni dzień Leslie odbiera telefon, który mrozi jej krew w żyłach. Jej trzyletnia córeczka zaginęła. Zapłakana Shelby informuje macochę, że Millie zaginęła. Rozpoczynają się gorączkowe poszukiwania. Gdy policja przesłuchuje pasierbicę Leslie zwraca uwagę na pewne niespójności. Czy mają one jakieś większe znaczenie czy to umysł zdesperowanej matki sprawia, że kobieta nabiera podejrzeń?

I jeszcze ta tajemnicza wiadomość na temat jej męża, że nie jest tym za kogo o uważa. Kto to napisał i dlaczego?

To było moje trzecie spotkanie z autorką i po raz kolejny się nie zawiodłam. Już po raz drugi fabuła dotyczy zaginionego dziecka. Niby temat podobny, a jednak zupełnie inaczej „podany”. Czasami czytając książkę o podobnej tematyce mamy wrażenie, że to już było i nic nas tutaj nie zaskoczy. A jednak autorka ma niesamowitą umiejętność do opowiadania historii w taki sposób, że od razu porusza, wzbudza silne emocje, przykuwa uwagę tak mocno, że nie ma się ochoty odłożyć książki, dopóki nie przeczyta się ostatniego słowa.

Na pewno na odbiór takich historii ma wpływ fakt, że dotyczą one dzieci, a to jak wiadomo zawsze wzbudza najwięcej emocji. Jednak sam wątek zaginionego/skrzywdzonego dziecka to nie wszystko. Trzeba to jeszcze wszystko odpowiednio obrać w słowa i przedstawić w taki sposób, aby czytelnik potrafił utożsamić się z bohaterami i wraz z nimi dążył do rozwiązania zagadki.

I tak też było i...

Kiedy znika dziecko, nikt nie jest wolny od podejrzeń.

"Przybrana córka" to moje kolejne spotkanie z piórem autorki. Poprzednie było dosyć udane, więc dałam szansę kolejnej lekturze.

Trzyletnia Millie znika bez śladu w biały dzień będąc w domu pod opieką swojej przybranej siostry Shelby.
W tym czasie jej matka jest na zakupach, które mimowolnie się przeciągnęły.
Po powrocie zostaje wezwana policja, a tlumaczenia Shelby zaczynają tracić sens.
Co się stało z dzieckiem?
Jakby tego było mało Leslie dostaje niepokojącego SMS, że jej mąż nie jest tym za kogo się podaje.
Czy wszystkie kłamstwa ujrzą światło dzienne?

"Przybrana córka" to dobrze napisany thriller psychologiczny o rodzinnych sekretach, przeszłości, która nie daje spokoju i kłamstwach, które potrafią zniszczyć.
Poprzednia książka autorki nie wciągnęła mnie tak bardzo jak ta i śmiało mogę napisać, że ta historia była o wiele lepiej napisana niż poprzednia .
Od samego początku zaczynamy czuć napięcie. Nasza wyobraźnia zaczyna pracować, widzimy przed oczami malutkie dziecko, które w ciągu kilku chwil wychodzi z domu i znika.
Gdzie jest?
Co się z nim stało?
Jako rodzic rodzi się setka pytań.
Autorka poruszyła bardzo bolesny temat, który dopełnia całej historii.
Nie napiszę jaki, aby nie psuć Wam przyjemności z lektury.
Serdecznie polecam

Leslie zostawia swoją córkę z pasierbicą, a sama wybiera się na zakupy. Gdy wraca do samochodu odbiera niepokojący telefon. Okazuje się, że jej córeczka zniknęła. Kobieta pędzi do domu jak szalona, ale jej dziecka tam nie ma. Co się stało z dziewczynką? Jak Shelby mogła zgubić dziecko?

Historia stworzona przez autorkę, mimo tego, że jest przewidywalna to jest dobra. Warto ją przeczytać między takimi bardziej wymagającymi książkami. Bardzo podoba mi się fakt, że poznajemy punkt widzenia kilku osób.

Najbardziej polubiłam postać Ruth. Mimo traumy widziałam zmiany jakie w niej zachodziły. Walczyła ze swoimi słabościami i wygrywała. Shelby także była postacią godną uwagi.

Autorka porusza trudny temat: molestowanie. Wiele razy, w rozdziale są przytaczane wspomnienia i nie byłoby to złe, gdyby nie to, że ciężko się nieraz połapać, w którym momencie zaczyna się fragment związany z przeszłością. Lekturę pochłonęłam w jeden dzień, także polecam. Rozdziały są krótkie i nie ma zbędnych treści.