Sierociniec

Jest rok 1975 gdy do Miejskiej Milicji Obywatelskiej zgłasza się Irena, była podopieczna jednego ze szczecińskich domów dziecka. Twierdzi, iż w dzieciństwie była świadkiem sprzedaży swojej młodszej siostry. Zgłoszenie trafia do kapitan Barbary Romanowskiej, która spędziła całe dzieciństwo w sierocińcu nie może przejść obojętnie wobec tej historii. W rozwikłaniu tej sprawy pomóc jej może tylko grono zaufanych osób, z którymi wcześniej współpracowała. Okazuje się ,iż tropy prowadzą do najwyżej postawionych osób wśród komunistycznej władzy...

"Sierociniec" to niezwykle poruszająca i wciągająca powieść kryminalna, która przenosi nas w świat pełen tajemnic. Autor w genialny sposób przedstawia brutalną rzeczywistość życia dzieci w sierocińcach oraz korupcję i tajemnice związane z komunistycznym reżimem. Przestawiony obraz wykorzystywania i sprzedawania dzieci mrozi krew w żyłach. Fakt, iż autor oparł fabułę na prawdziwych wydarzeniach przeplatając ją z fikcją literacką budzi dodatkową grozę. Widać tu również bardzo dobrze przeprowadzony research oraz ogrom włożonej pracy. Autor również bardzo realistycznie i dokładnie przedstawił obraz ówczesnej Polski gdzie liczyły się układy, dolary, a alkohol lał się strumieniami.

Ogromnym plusem historii jest doskonale budowane od pierwszych stron napięcie. Nie ma tu miejsca na nudę. Nie brak tu również zaskakujących zwrotów akcji czy wyjątkowo emocjonalnych momentów. Co istotne bohaterowie są niezwykle wyraziści, mają sw...

Dość trudno mi oceniać książki kiedy krzywda jest elementem towarzyszącymi dzieciom. Jednak patrząc pod kątem literatury gatunku jest to naprawdę dobry i wciągający kryminał.

Kolejne moje spotkanie z twórczością Przemysława Kowalewskiego i podróż do przeszłości, w której skala okrucieństwa odnalazła znowu swoje miejsce..

Rok 1975, a wraz z nim zostaje zgłoszone utajnione przestępstwo, które zgłasza młoda kobieta. Rozpoczynając pełnoletność i jednocześnie nowe życie po wyjściu z sierocińca zgłasza zaginięcie siostry. Jednak kiedy znani nam policjanci rozpoczynają bezpieczne rozeznanie w tej sprawie, kobieta nagle wycofuje zeznania..
Co działo się za murami sierocińca?

Autor kolejny raz buduje napięcie, tworzy duszny i brutalny obraz w latach komunistycznych. Gdzie machlojki i wszelkie granice prawne byly zacierane w każdy możliwy sposób, a brak układów oznaczał brak przynależności.
Kowalewski wywołuje w swoich historiach oprócz genialnie prowadzonej fabuły elementy bardzo emocjonalne, skłania do wielu przemyśleń i pomimo podejmowanych trudnych tematów stworzył kolejną genialną lekturę.

Trzeci tom wywołał u mnie dotychczas najwięcej emocji i zostanie na długo w mojej pamięci, a najstraszniejsze jest to, że autor zainspirował się prawdziwą opowieścią bliskiej osoby..
Czekam na więcej i jestem przekonana, że jeszcze nie raz nas autor zaskoczy!

Sierociniec to książka, która pokaże wam jak najgorszą stronę domu dzieci niechcianych, nie kochanych, lecz mogących przynieść jakieś zyski. Tak naprawdę będziemy lawirowali między różnymi latami z czasu, kiedy młodsze rodzeństwo zostało rozdzielone, tego w którym jedna z sióstr zgłasza się na policję, by odszukać drugą i tego, kiedy obecna milicjantka była jeszcze dzieckiem. Ona również spędziła dzieciństwo w sierocińcu i poznamy urywki z jej życia, kiedy przechodziła własny koszmar. Badając sprawę domniemanego przestępstwa trzeba stwierdzić, że placówka nadal istnieje, oraz akta, które po sprawdzeniu wyglądają na czyste. Jest tylko jedna rzecz, która nie daje spokoju, ale czy posiadając własne traumy można obiektywnie ocenić podobną sytuację? Autorowi należą się pokłony za wstęp do książki, bo to on w dużej mierze sprawił, że trudno się od czytania oderwać. Wykwintnie opisuje emocje oraz napotykane rzeczy, czy miejsca, aż na plecach pojawia się chłodny dreszcz. Autor czasami używa słów, których nigdy nie słyszałam przez co wynosi opowieść do wyższej ligii. Dużą rolę przywiązuje do szczegółów, które albo przykuwają naszą uwagę w pozytywny sposób, albo pojawia się coś, czego nie powinno gdzieś być i staramy się to zapamiętać, by zobaczyć, czy można historię jakoś przewidzieć. Dla mnie najbardziej gorącymi kąskami były opisy scen dotyczących przeszłości, gdyż budziły mój lęk i niedowierzanie. Rozmowy dotyczące śledztwa oraz przepytywanych osób jawiły mi się jako kolejne z...

Przemysław Kowalewski to autor obecny na polskim rynku od maja 2023, który w niespełna rok dostarczył czytelnikowi aż trzech powieści! Wszystkie trzy należą do jednego cyklu, kryminałów osadzonych w czasach PRL-u w Szczecinie z porucznikiem Ugne Galantem, ale na tyle luźno ze sobą powiązane, że równie dobrze można jest czytać oddzielnie. “Sierociniec” to tom trzeci, jego historia rozgrywa się latem 1975 roku i zabiera czytelnika w podróż mroczną i niepokojącą, gdyż opartą o proceder wyrządzania krzywdy dzieciom. Chodzi o sprzedaż podopiecznych domów dziecka. I choć intryga kryminalna jest tutaj fikcyjna, to sam proceder już nie, przez co historia tym mocniej uderza w czytelnika emocjonalnie. Autor z wyczuciem, a jednocześnie dużą dokładnością opisuje nie tylko sam proceder, ale i codzienność życia w PRL-u, samą historię Szczecina, co bardzo mi się w jego prozie podoba - to taka niewymuszona realność, swoboda przeniesienia historii w czasy odległe, dla wielu znane tylko już z opowieści. Poza przerażającym tematem i dobrym tłem historycznym, jest też oczywiście solidna intryga kryminalna, prowadzona tak, że ciekawi od początku, choć dynamikę zyskuje dopiero po kilkunastu stronach. I wtedy akcja faktycznie przyspiesza, finalnie jest to kryminał z nutą sensacyjną, który obrazuje historię jednostki w tle zdarzeń prowadzonych na dużą skalę, w których lekko prześwitują również wątki polityczne. To książka dobra, która dostarcza czytelnikowi sporo rozrywki, ale i uświadamia tema...

„To oni, źli ludzie wykorzystali narzędzia, jakie dało im państwo, by krzywdzić tych, którzy nie potrafią się sami obronić”.

Szczecin.

Rok 1975.

Mocny temat.

Do Biura Wydziału Kryminalnego Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej zgłasza się była podopieczna jednego ze szczecińskich domów dziecka, Irenka. Młoda kobieta twierdzi, że będąc dzieckiem była świadkiem sprzedaży swojej młodszej siostry.

Niepokojące zgłoszenie przyjmuje kapitan Barbara Romanowska. I mimo, że wszystko co mówi Irenka brzmi nieprawdopodobnie, milicjantka, która notabene spędziła całe swoje dzieciństwo w sierocińcu, nie może przejść obojętnie wobec usłyszanej historii. Basia to razowy pies. Formalistka, lojalna wobec kolegów, uczciwa wobec pracy. Ważne są dla niej reguły i zasady pozwalające zapanować nad bylejakością i nie działać pod wpływem emocji, jednak sprawa Irenki angażuje milicjantkę emocjonalnie na tyle, że żeby odkryć prawdę, będzie zmuszona złamać nie jedną z zasad i obejść kilka reguł, które określają jej rzeczywistość. Jeszcze nie wie, że przekraczając próg Państwowego Domu Dziecka im. Pionierów Szczecina wdepnie w gniazdo os i stanie się uczestnikiem wydarzeń, które na nowo zdefiniują jej życie.. Czy prawda, która od lat nie może ujrzeć światła dziennego, będzie miała jakieś znaczenie, gdy nawet ci, którzy zobowiązani są stać na straży sprawiedliwości przymykają oczy, by nie widzieć, zatykają uszy, by nie słyszeć.....

Przyznaje, że moja wewnętrza intuicja kieruje mnie w dobrą stronę i trafiam na świetne tytuły. Jednym z nich jest SIEROCINIEC.

Cofnijmy się trochę w czasie… głównie do lat siedemdziesiątych XX wieku, to wtedy na jaw wychodzą wszystkie sekrety. A od czego się zaczęło? Irenka, była wychowanka domu dziecka, składa zeznanie na policji dotyczące tego, iż będąc dzieckiem była świadkiem sprzedaży! jej siostry. Milicjantka, która przyjmuje zgłoszenia sama wychowała się w takim miejscu, więc cała sprawa jest dla niej bardzo emocjonalna. Łatwo nie będzie, wiele osób chowa głowę w piasek, nie chcą mówić, ale to jej nie powstrzyma przed dotarciem do prawdy.

Najbardziej poruszające i zatrważające jest to, że nie jest to zupełnie wymyślona historia. Ta bazuje na doświadczeniach osoby bliskiej dla autora. Co więcej takie „praktyki” nie były jednostkowe, to naprawdę się działo, a udział w tym miała również władza. Bibliografia, która została załączona robi wrażenie, Przemysław Kowalewski dogłębnie zbadał sprawę. Dzięki swojej książce chciał zwrócić uwagę czytelnika na to co miało miejsce, na nielegalne adopcje.

Krzywda dziecka jest czymś dla mnie niewyobrażalnym. Mała, bezbronna istota zamiast otrzymać miłość, ciepło i przede wszystkim bezpieczeństwo od najmłodszych lat boryka się z samotnością, brakiem realnego wsparcia, ba zostaje wręcz wykorzystywana.

Momentami otwierałam buzie ze zdziwienia, z szoku jaki wywołała we mnie fabuła. Wertowałam strony ...

SIEROCINIEC
Ugne Galant(tom 3)
@przemyslawkowalewski.autor
@wydawnictwofilia

Ten tom chyba czytało mi się najciężej. Nie ze względu na pióro autora, ale ze względu na temat, który porusza w tej historii. Krzywda dziecka jest dla mnie bardzo trudnym tematem. Jedna z bardziej mrocznych, zagladająca w zakamarki duszy książka, która wstrząsnęła moim umysłem oraz sercem.

"Czerwiec 1975 roku. Do Biura Wydziału Kryminalnego Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej zgłasza się Irenka, była podopieczna jednego ze szczecińskich domów dziecka.
Przekonuje, że będąc dzieckiem była świadkiem sprzedaży swojej młodszej siostry. Zgłoszenie trafia do kapitan Barbary Romanowskiej. Milicjantka, która spędziła całe dzieciństwo w sierocińcu, angażuje się w sprawę emocjonalnie. Nie wie, że przekraczając próg Państwowego Domu Dziecka im. Pionierów Szczecina wkroczy w ciemność, która może ją pochłonąć."

Aby rozwiązać ta zagadkę oprócz Lwowiaka, potrzebny będzie jej człowiek, który ma w dupie system i który w imię prawdy jest w stanie przystawiać tego swojego browninga nawet Gierkowi.
Ugne powraca i zaczyna pracować we wysłanym stylu. Jeżeli już go poznaliście we wcześniejszych tomach, wiecie o czym mówię. A jeżeli nie, to kochani, nie pozostaje Wam nic innego jak zapoznać się z twórczością autora.
Poraz kolejny autor zrobił niesamowity research historii jak i wydarzeń miasta Szczecin oraz okolic. Akcja, która trzyma w napięciu, niespodziewane zwr...

Była podopieczna jednego ze szczecińskich domów dziecka, zgłasza się do Biura Wydziału Kryminalnego Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej twierdząc, że była świadkiem sprzedaży swojej młodszej siostry. W sprawę zaczyna angażować się kapitan Barbara Romanowska, która także spędziła całe swoje życie w sierocińcu i doskonale pamięta pobyt w nim. Śledztwo prowadzi ją na sam szczyt komunistycznej władzy i dlatego też Romanowska będzie musiała skorzystać z pomocy doświadczonych śledczych, a do tego najlepiej nadają się ci, którzy rozwiązali sprawy sekty ze Wzgórza Kupały i Bractwa Sprawiedliwych z Ugne Galantem na czele…

Przemysław Kowalewski to stosunkowo młody autor na polskiej scenie wydawniczej, biorąc pod uwagę fakt, że autor wkroczył na nią niespełna roku temu, decydując się na wydanie swojej debiutanckiej powieści. Ku uciesze sporego grona czytelników „Sierociniec” to już trzecia książka autora i trzeci tom cyklu z Ugne Galantem w roli głównej. Tym razem początek akcji książki ma miejsce w roku 1975, a jej fabuła w głównej mierze skupia się na dzieciach doświadczonych życiowo przez los, co sugeruje dobitnie już sam tytuł.

„Sierociniec” to doskonale wyważona historia pomiędzy dobrze przemyślaną, pełną wartkiej akcji intrygą kryminalną, a prawdą historyczną ukazującą mroczne powiązania komunistycznej władzy w czasach „świetności” PRL-u. Kowalewski od samego początku fabuły konsekwentnie prowadzi czytelnika ścieżką usłaną bólem i cierpieniem wychowanków...

Minęło 15 lat odkąd Irena ostatni raz widziała swoją siostrę. Wie, że została sprzedana i nadszedł moment w którym odważyła się to zgłosić. Sprawa trafia do Barbary Romanowskiej która sama wychowała się w sierocińcu, przez co szybko się angażuje. Już pierwsza wizyta w Państwowym Domu Dziecka budzi w Basi złe przeczucia. Kiedy okazuje się, że w sprawę zamieszane są wysoko postawione osoby, Romansowska zbiera zespół zaufanych ludzi i na własną rękę, pomimo łamania paragrafów zamierza dowiedzieć się gdzie trafiają "adoptowane" dzieci oraz co dzieje się za murami Domu Dziecka.

Jestem mocno wstrząśnięta tą książką. Temat o którym zawsze ciężko mi się czyta to właśnie ten dotyczący krzywdzenia dzieci. Byłam przygotowana na to, że ta historia może wpłynąć na moje emocje, ale starałam się trzymać nerwy na wodzy. Szok, złość, niepewność i niewyobrażalny smutek. Właśnie te uczucia głównie towarzyszyły mi podczas lektury. Ugne, Basia i cały zespół śledczych to rewelacyjni bohaterowie których prędko nie zapomnę.

"Sierociniec" to genialny thriller który pomimo, że jest fikcją literacką to tak naprawdę ukrywa w sobie wiele prawdy. Każdy z nas wie, że świat nie wszędzie jest kolorowym i bezpiecznym miejscem. Teraz, kiedy piszę tą recenzję, najprawdopodobniej gdzieś, jakiemuś dziecku dzieje się krzywda. To strasznie niesprawiedliwe. Jeśli jesteście gotowi poznać historię dzieci z Państwowego Domu Dziecka im. Pionierów Szczecina to nie zwlekajcie. P...

Do kapitan Barbary Romanowskiej zgłasza się Irena, która twierdzi, że w dzieciństwie była świadkiem sprzedaży swojej młodszej siostry. Barbara sama wychowała się w sierocińcu, dlatego do sprawy angażuje się emocjonalnie. W prowadzeniu sprawy pomagają jej zaufani śledczy w tym Ugne Galant.

Książki z serii słuchałam jedna po drugiej, dlatego przyzwyczaiłam się, że akcja rozgrywa się w komunistycznej Polsce, nie byłam zaskoczona jak się niektórzy zachowywali.

Słuchając “Sierocińca” czasami miałam ciarki na plecach. Często tak mam, gdy ofiarami stają się dzieci. Odkąd pamiętam tak reagowałam, ale od czasu narodzin moich dzieci to uczucie się nasiliło. Ale też historia przedstawiona w książce jest przerażająca. Nie umiem pojąć jak ludzie zdolni są do takich okropnych rzeczy.

Polubiłam też bohaterów książki. Każda z nich jest bardzo wyrazista i wyjątkowa. Pokazują, że nie porzucą prowadzonej sprawy, mimo, że zagrozić mogą im ludzie wysoko postawieni oraz z władzy komunistycznej.

Polubiłam się z twórczością autora. Podoba mi się, że sięga do prawdziwych wydarzeń. To sprawia, że książki są bardziej realistyczne, ale też bardziej makabryczne.

Moim zdaniem “Sierociniec” to najlepsza książka z serii. Tutaj najbardziej odczuwałam wydarzenia z książki. Zresztą nie szybko wyjdzie mi z głowy.

Czekam na kolejne książki autora. Mam nadzieję, że pojawi się dość szybko.

Czy prawo krzywdzące niewinnych może zostać usprawiedliwione dobrem większości?

Historia ta rozgrywa się w czerwcu 1975 roku, kiedy to do Biura Wydziału Kryminalnego Komedy Miejskiej Milicji Obywatelskiej zgłasza się Irena. Niegdyś wychowana domu dziecka, donosi, że była sierpień sprzedaży młodszej siostry.

Sprawa na zająć się kapitan Barbara, dla której sprawa okazuje się być bardzo emocjonalna. Nie zdawała sobie sprawy nawet jak bardzo, kiedy weszła do Państwowego Domu Dziecka.
Okazuje się, że miejsce które miało być spokojne i dobre jest pełne mroku i ciemności.

W grę wchodzi komunistyczna władza, zagadki, tajemnice, które rozwiązać może tylko najlepszy zespół śledczy. Tylko czy to się uda?

To mroczna, wciągająca historia, która zaskakuje, szokuje, trzyma w napięciu i ciekawi.