Latawiec

W Szczecinie jesienią 1976 roku dochodzi do serii niewyjaśnionych wypadków śmiertelnych, na miejscu których śledczy znajdują tajemnicze przedmioty. Do sprawy zostaje przydzielony Ugne Galant, który będzie musiał zanurzyć się w mroczny świat melin, przemocy i grzechu, by w imię sprawiedliwości sprawić wiele cierpienia tym, którzy na to zasłużyli…

Przemysław Kowalewski to już doskonale rozpoznawany autor, cieszący się coraz większą popularnością miłośników książek z gatunku kryminału i sensacji. Nic w tym dziwnego, bo jego cykl z Ugne Galantem w roli głównej szybko pchnie się w hierarchii najczęściej czytanych i najbardziej lubianych serii w tym kraju. Wszystkie jego dzieła czyta się znakomicie i nie sposób oderwać się od ich magnetyzującej, ciemnej aury, której mam wrażenie z każdą kolejną książką przybywa, aby z jeszcze większą siłą uderzyć w czytelnika, dostarczając jego świadomości obrazów ludzkiego cierpienia, bólu i straty, lecz także determinacji, woli walki i nadziei o lepsze jutro.

„Latawiec” to mroczna historia, której fabuła została osadzona u schyłku Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej ukazywanej czytelnikowi bez zakłamywania faktów, czy też koloryzowania panującej wówczas władzy oraz życia codziennego zwykłego zjadacza chleba. Książkę pomimo trudnej tematyki, która zapewne wśród niektórych czytelników będzie budzić przykre wspomnienia dziecięcych lat pełnych łez, niepewności i strachu, czyta się nad wyraz dobrze. Kowalewski potrafi kreślić obraz...

Słuchałam wszystkie wcześniejsze książki @przemyslawkowalewski.autor Bardzo się ucieszyłam, gdy niespodziewanie przyszła do mnie najnowsza, czyli “Latawiec”.

W 1976 w Szczecinie dochodzi do paru wypadków śmiertelnych. Każdą z ofiar łączą tajemnicze przedmioty odnalezione na miejscu każdego ze zdarzeń oraz sposób w jaki zginęły ofiary. Do sprawy przydzielony zostaje Ugne Galant. Niestety okazuje się, że milicjant znał każdą z ofiar oraz na miejscu zdarzeń zostają odnalezione ślady zostawione przez niego. Galant będzie musiał zmierzyć ze swoją przeszłością.

Wcześniejsze książki podobały mi się, a i na tej nie zawiodłam się. Kolejny raz przedstawione zostało cierpienie dzieci i jak zwykle poruszyło mnie to bardziej niż inne historie.

Byłam ciekawa kto urządził polowanie na “latawce”, ale autor tak pokierował fabułą, że do końca nie rozwiązałam tej zagadki. Chociaż coś tam przeczuwałam, ale nie stawiałam na takie zakończenie.

Muszę przyznać, że lubię takich popapranych bohaterów. A takim jest Ugne Galant. Chociaż w prawdziwym życiu nie chciałabym mieć z nim do czynienia 🤭

Z niecierpliwością czekam na kolejną książkę autora, jestem ciekawa co tym razem dla nas szykuje.