Siłaczka. Doktor Piotr

"Siłaczka" – nowela Stefana Żeromskiego, wydana po raz pierwszy w zbiorze "Opowiadania" w 1895 r., opowiadająca historię lekarza Pawła Obareckiego i nauczycielki Stanisławy Bozowskiej. Akcja dzieje się w Obrzydłówku – małej wsi, do której doktor przyjechał w wieku 37 lat.
Inspiracją do jej napisania była postać Faustyny Morzyckiej.
Doktor Paweł Obarecki wrócił w kiepskim humorze ze spotkania, w czasie którego grał w karty z księdzem, aptekarzem, pracownikiem poczty i sędzią. Źródłem jego przygnębienia była nuda panująca w Obrzydłówku, gdzie przed sześciu laty rozpoczął lekarską praktykę. Nuda obezwładniała go, nie miał na nic ochoty, spacerował po gabinecie lub leżał w łóżku. Czasami rozmawiał z młodą gospodynią o jedzeniu, niekiedy żartował z nią i flirtował. Systematycznie popadał w łagodną melancholię.

"Doktor Piotr" – nowela Stefana Żeromskiego, opublikowana w zbiorze Opowiadania w 1895 roku.
Główny bohater Piotr Cedzyna niedawno ukończył studia, które pozwoliły mu zostać chemikiem. Swój sukces zawdzięczał ojcu, który przesyłał mu pieniądze na kształcenie. Sam ojciec jest zubożałym szlachcicem zatrudnionym jako nadzorca robotników w kamieniołomie przez dorobkiewicza Teodora Bijakowskiego.
Wkrótce Piotr dowiaduje się, że jego ojciec zdobywał fundusze przez obcinanie pensji robotnikom. Piotr, jako człowiek szlachetny, decyduje się wyjechać do Anglii, by odpracować dług.
Stary Cedzyna jest zdumiony postawą syna. Nie czuje się winny, gdyż Bijakowski dał mu „wolną rękę” w prowadzeniu interesów. Robotnicy też zgadzali się na pomniejszoną pensję, gdyż i tak nigdzie nie oferowano im więcej. Oskarżenia ze strony syna, który był jedynym celem jego życia, sprawiają mu wielki ból.