Stefan Żeromski
Zostań fanem autora: × 5

Stefan Żeromski

Autor, zmarł w 1925 (żył 61 lat) 1574 czytelników
6.5 /10
996 ocen z 33 książek,
przez 555 kanapowiczów
Urodzony 14 października 1864 roku w Polsce (Strawczyn)
Stefan Żeromski - polski prozaik, publicysta, dramaturg, nazwany "sumieniem polskiej literatury". Posługiwał się pseudonimami Maurycy Zych, Józef Katerla i Stefan Iksmoreż. Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej herbu Jelita. Wychował się w Ciekotach w Górach Świętokrzyskich. Jego ojciec Wincenty Żeromski wspierał Polaków walczących w powstaniu styczniowym. Jednak po upadku powstania na skutek represji rosyjskich ojciec utracił majątek i aby utrzymać rodzinę został dzierżawcą folwarków. W roku 1873 dziewięcioletni Stefan trafił na rok do szkoły początkowej w Psarach. W 1874 roku rozpoczął naukę w Męskim Gimnazjum Rządowym w Kielcach, które ukończył w 1886 roku bez uzyskania matury z powodu matematyki. Rozpoczęte w tym samym roku studia w Instytucie Weterynarii w Warszawie (uczelnia nie wymagała matury) musiał przerwać z powodów finansowych. Następnie w 1889 zaczął pracować jako guwerner w domach ziemiańskich m.in. w Nałęczowie. Debiutował jako nowelista na łamach Tygodnika Powszechnego w 1889 roku. W 1892 przebywał krótko w Zurychu, Wiedniu, Pradze i Krakowie. Jesienią tego roku ożenił się z Oktawią z Radziwiłłowiczów Rodkiewiczową, którą poznał w Nałęczowie. Również w tym samym roku wyjechał z żoną i jej córeczką z pierwszego małżeństwa do Szwajcarii, gdzie pracował jako bibliotekarz w Muzeum Narodowym Polskim w Raperswilu. Tam powstawały m.in. Syzyfowe prace. W Szwajcarii zetknął się z m.in. z Gabrielem Narutowiczem, Edwardem Abramowskim. W latach 1895 i 1898 ukazały się zbiory opowiadań Żeromskiego. Po powrocie do kraju w 1897 pracował jako pomocnik bibliotekarza w Bibliotece Ordynacji Zamojskiej w Warszawie aż do roku 1904. Również w tym samym roku, tj. roku powrotu ze Szwajcarii, ukazały się Syzyfowe prace. W 1899 roku Żeromskiemu urodził się syn Adam. W tym samym roku ukazali się Ludzie bezdomni. W 1904 wyszła powieść Popioły, której sukces wydawniczy pozwolił przenieść się rodzinie Żeromskiego prawie na rok do Zakopanego. Dopiero od 1904 roku mógł poświęcić się pracy pisarskiej. Od 1905 roku działał w organizacjach demokratycznych i socjalistycznych. Był inicjatorem założenia Uniwersytetu Ludowego, organizował kursy dokształcające dla uczniów szkoły rzemieślniczej, w domu Żeromskich prowadzono ochronkę i tajną szkołę. W 1909 wyjechał z rodziną do Paryża, w którym mieszkali trzy lata. Po powrocie do kraju osiedlił się w Zakopanem. W 1913 założył nową rodzinę z malarką Anną Zawadzką. Owocem tego związku była córka Monika. Po wybuchu I wojny światowej zgłosił się do Legionów Polskich, jednak nigdy nie brał udziału w walkach. Wrócił do Zakopanego i działał w pracach Naczelnego Komitetu Zakopiańskiego. Był prezydentem Rzeczypospolitej Zakopiańskiej. W 1918 w wyniku choroby zmarł syn Żeromskiego – Adam. W wolnej Polsce Żeromski zamieszkał w Warszawie, gdzie brał znaczący udział w życiu literackim. Brał udział w akcji propagandowej na Powiślu celem przyłączenia tych terenów do Polski, między innymi w Iławie, Suszu, Prabutach, Kwidzynie, Grudziądzu i wielu innych miejscowościach Warmii, Mazur i powiatów nadwiślańskich. Był inicjatorem powstania projektu Akademii Literatury, Straży Piśmiennictwa Polskiego a w 1925 został założycielem i pierwszym prezesem polskiego oddziału PEN Clubu. W latach dwudziestych osiedlił się w Konstancinie-Jeziornie pod Warszawą w willi Świt, a później mieszkał na Zamku Królewskim w Warszawie. W 1922 ukazała się powieść Wiatr od morza, za którą otrzymał państwową nagrodę literacką, a w 1924 powieść Przedwiośnie. Żeromski zmarł w 1925 i został pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie. W 1928 otwarto w Nałęczowie poświęcone pisarzowi muzeum.

Książki (79)

Sortowanie:
Rozdziobią nas kruki, wrony ; Zmierzch ; Echa leśne
2 wydania
Rozdziobią nas kruki, wrony ; Zmierzch ; Echa leśne
Stefan Żeromski
5.8/10
Dzieje grzechu
9 wydań
Dzieje grzechu
Stefan Żeromski
7.4/10
Dzieje grzechu w wydaniu książkowym ukazały się w 1908 r. i od razu wywołały sprzeczne oceny. Wśród publiczności literackiej powieść stała się niezwykle popularna. Krytyka zaskoczona tematyką utworu d...
Siłaczka
21 wydań
Siłaczka
Stefan Żeromski
5.7/10
Paweł Obarecki to młody lekarz, który przed szesciu laty rozpoczął praktykę w prowincjonalnym Obrzydłówku. Początkowo świeżo upieczo ny doktor jest pełen zapału - walczy z przesądami, uczy zasad higie...
Wierna rzeka
23 wydania
Wierna rzeka
Stefan Żeromski
7.8/10
Seria: Najsłynniejsze powieści dla kobiet
Nazywana jest najpiękniejszą opowieścią o roku 1863 w literaturze polskiej. Stanowi ostatnie ogniwo zamierzonego i tylko częściowo zrealizowanego przez Stefana Żeromskiego cyklu historycznego, zaczyna...
Rozdziobią nas kruki, wrony
8 wydań
Rozdziobią nas kruki, wrony
Stefan Żeromski
6.4/10
Seria: Wolne Lektury
Poruszająca nowela, której akcja toczy się pod koniec powstania styczniowego. Opis przygnębiającego jesiennego krajobrazu stanowi wstęp do opowiadania o poniewierce jednego z ostatnich powstańców, któ...
Ludzie bezdomni
44 wydania
Ludzie bezdomni
Stefan Żeromski
6.3/10
Ludzie bezdomni to opowieść o losach lekarza – Tomasza Judyma – wywodzącego się z nizin społecznych, który dzięki ciężkiej pracy i uporowi zdobył wykształcenie i zaangażował się w pomoc ubogim. Droga,...
Przedwiośnie
52 wydania
Przedwiośnie
Stefan Żeromski
7.0/10
Wybitna powieść Stefana Żeromskiego wydana w 1924 (z datą 1925) w Warszawie. Składa się z trzech części: „Szklane domy”, „Nawłoć”, „Wiatr od wschodu”. Opowiada o życiu Cezarego Baryki, urodzonego i wy...
Opowiadania
13 wydań
Opowiadania
Stefan Żeromski
7.9/10
Opowiadania Stefana Żeromskiego poruszają tematykę związaną z walką narodowo-wyzwoleńczą, krzywdą ludzką, a także konfliktem pomiędzy szlachtą i ludem. W prezentowanym tomie znalazły się takie...
Syzyfowe prace
69 wydań
Syzyfowe prace
Stefan Żeromski
5.9/10
Seria: Kolorowa Klasyka
Borowicz Zakochał się w pannie Annie przy końcu zimy. W dzień mroźny i śniegowy szedł w stronę gimnazjum i spotkał panienkę zdążającą do cerkwi. Skręcił na miejscu i wlókł się za nią. "Biruta" szła w...

Komentarze

@Zorg
@Zorg · prawie 11 lat temu
Na temat Legionów w "Popiołach" i Powstania Styczniowego w "Rozdziobią nas kruki" Żeromski wypisywał bzdury. A są tacy co z podobnej "literatury" czerpią "wiedzę o historii". Żal...

Serie i Cykle

Cytaty Stefan Żeromski

Często mi się zdaje, że ludzie mają jakieś ukryte podobieństwo ze zwierzętami: osobniki wyróżniające się prześladują jednomyślnie, a bez porozumienia między sobą, jakimś odruchem stadowym.
Modlitwa na początku człowieka nudzi, męczy.Potem wchodzi w nałóg, a wreszcie zacznie być przyjemną jak czysta, cała koszulka dla nędzarza, który chodził w znoszonym łachmanie, którego wszy jadły.
Poezja jest to szczery głos duszy ludzkiej, wybuch pewnej formy namiętności. Ten rzut ducha musi być walką o rzeczy nowe, głoszeniem tajemnic nieznanych.
Teraz już wiem, że talent to w większości wypadków — torba, czasem cennych klejnotów pełna, którą na plecach nosi z przypadku byle facet, a nieraz byle rzezimieszek.
Co krok można spotkać osoby zadowolone (z siebie), ale nigdzie nie widać wesołych.
Macież wy odwagę Lenina, żeby wszcząć dzieło nieznane, zburzyć stare i wszcząć nowe?
© 2007 - 2023 nakanapie.pl