Opinia na temat książki Skradzione dziecko

Przeczytałam, dałam sobie czas na przemyślenie i dalej nie wiem, co powiedzieć o tej historii.
To nie tak, że książka mi się nie podobała. Wręcz przeciwnie. Nie wiem jednak czyja tragedia była gorsza i jak chciałabym, żeby potoczyły się losy bohaterów.

Z jednej strony utrata dziecka podczas porodu. Trauma. Niedługo potem utrata męża. Samotność. Porzucone podczas bombardowania niemowlę wydaje się prezentem za wcześniejsze cierpienie.

Z drugiej strony utrata większości rodziny i myśl, że gdzieś tam jest dziecko, które ocalało, ale które też ktoś sobie przywłaszczył.

Co gorsze?

Jestem w stanie zrozumieć obie perspektywy. Kobieta, która wcześniej straciła własne dziecko, zaopiekowała się innym, dała mu całą swoją miłość i przywiązała się do niego szybciej niż można się spodziewać. Dlaczego nagle ma to dziecko oddać? Przecież ktoś wcześniej je porzucił, nie pomyślał o nim podczas napadu.
No ale jest także prawdziwa matka, prawdziwa rodzina, która szuka dziecka. Jak mają zostawić tę sprawę, skoro wiedzą, że dziecko żyje? Dlaczego mają je oddać w obce ręce?

Chyba jednak książka skończyła się tak, jak powinna. Przerażające jest, że ta historia mogła wydarzyć się naprawdę.

•••
Współpraca barterowa z @wydawnictwo.kobiece 🤍