Solitaire

Victoria Spring, która woli gdy nazywa się ją Tori, jest samotniczką. Posiada jedną dobrą przyjaciółkę Rebeccę Allen. Pewnego dnia na swojej szafce znajduje karteczkę samoprzylepną, na której jest jedynie strzałka prowadząca do kolejnej karteczki i kolejnej, aż w kocu Tori otrzymuje ostatnią z adresem strony internetowej Solitaire.co.uk. Co jest na tej stronie? Podczas poszukiwań poznaje Michaela Haldena. Jest on jedyną osobą, która potrafi sprawić, że Tori uśmiechnie się. A jest przy tym uparty. Dziewczyna w pewnym momencie zdaje sobie sprawę, że budzą się w niej uczucia, o których nigdy nie miała pojęcia. Jak dalej potoczą się losy Victorii i Michaela? Przekonacie się sami.

Książka porusza wiele trudnych tematów, które dotykają nastolatki na całym świecie. Są to myśli samobójcze, samookaleczenia czy zaburzenia odżywiania. Główna bohaterka zmaga się z depresją. Nie posiada przyjaciół, uwielbia blogować i zmaga się ze szkolną rzeczywistością, która jak wiadomo nie jest łatwa. Pomimo, że powieść nie jest łatwą lekturą, to bardzo polubiłam główną bohaterkę. Za jej cięty język i charakterek. Bardzo dobrze wykreowaną postacią jest również Michael.

W „Solitaire” nie znajdziemy szybkiej i pełnej w zaskakujące zwroty akcji. Autorka skupia się bardziej na przedstawieniu problemów z jakimi zmierzają się dzieci w szkole. Książka chociaż przeznaczona dla nastolatków, to muszę przyznać, że nieco starszego czytelnika również potrafi zainteresow...

Tori woli własne towarzystwo od innych, dlatego nie ma zbyt wielu przyjaciół. Czas spędza na blogowaniu i spaniu, a obie czynności po prostu uwielbia. Do czasu. W szkole zaczynają dziać się dziwne rzeczy, porządek zostaje zaburzony, dochodzi do nawet na nauczycielach. Młoda dziewczyna postanawia dowiedzieć się kto za tym wszystkim stoi. Jednak to nie jest jedyna zmiana w jej życiu. Pojawia się w nim Michael Holden, a ich relacja staje dość bliska. W Troi budzą się uczucia, o jakich nie miała pojęcia, że istnieją. Co połączy ją z Michaelem? Czy odkryje, kto stoi za psikusami w szkole? Jak zmieni się życie Tori?

Zacznę od tego, że książka należy do literatury młodzieżowej i tym razem nie ja ją czytałam. Cała recenzja jest oczami mojej 16-letniej córki, która bardzo lubi książki Alice Oseman, a w szczególności Heartstoppera.
Po przeczytaniu doszła do wniosku, że nie jest to najlepsza książka autorki, a jednocześnie naprawdę warta przeczytania. To historia o dojrzewaniu, zmianach w życiu, przełamywaniu własnych barier. Według córki była ciekawa, wciągająca, wywołująca emocje podczas czytania.

Tori jest bohaterką, którą poznała już wcześniej, przy czytaniu serii „Heartstopper” i już wtedy ją polubiła. Ucieszyła się, kiedy okazało się, że będzie mogła przeczytać jej historię. Według Amelki jest osobą ciekawą, dającą się lubić, a jednocześnie dość zamkniętą w sobie (a przynajmniej do czasu).

„Solitaire” to książka, z którą córka spędziła naprawdę ...

Lubicie książki Alice Oseman?

Ja większość z nich uwielbiam. Dlaczego większość? Otóż dlatego, że „Solitaire” jest pierwszą książką Alice, od której się odbiłam.

Głównie dlatego, że historia Tori nie wywołała we mnie żadnych emocji. Bez względu na to czy pozytywnych, czy negatywnych. Nic. Zero. Null. Właściwie nawet nie wiem jak do tego doszło, bo po opisie nastawiałam się na wstrząsającą lekturę, a dostałam coś bardzo przeciętnego. Było wiele momentów, w których dodatkowo się gubiłam i nie potrafiłam rozpracować co i dlaczego właśnie się wydarzyło. Pierwszy raz w książkach Oseman znalazłam się w takiej sytuacji, bo zwykle łykałam je na niemalże jedno posiedzenie i chwaliłam każdemu, kto chciał mnie słuchać.

Dlatego też nie mam pojęcia co tu poszło nie tak, ale zdecydowanie nie zapadnie mi ta książka w pamięci. Trochę szkoda, bo byłaby jednocześnie fajnym uzupełnieniem Heartstoppera, do którego lubię co jakiś czas wrócić. Jednak, żeby nie było, po kolejne książki Alice z radością sięgnę i mam nadzieję, że dużo bardziej mi się spodobają.