Sroka

„Sroka” Elizabeth Day to trzeci thriller wydany przez Wydawnictwo Książnica na przestrzeni kilka lat, można więc powiedzieć, że to produkt dosyć ekskluzywny. Każdy z nich wyróżnia coś specjalnego, a ten przede wszystkim może się poszczycić gęstą, momentami chorobliwie duszną atmosferą! Historia zaczyna się dosyć bajkowo – kobieta poznaje mężczyznę, są dla siebie idealni, postanawiają razem zamieszkać i stworzyć rodzinę. Jednak pojawia się kobieta druga, pozornie im obojętna, a jednak przez nią ten balon szczęścia zaczyna się nakłuwać, z każdą stroną sytuacja robi się coraz mniej jasna, coraz mniej zrozumiała, coraz mocniej podejrzana… Napięcie wzrasta, historia przyciąga w sposób wręcz chorobliwy, nie da się od niej oderwać. Dawno nie czytałam tak świetnie skonstruowanego thrillera pod względem budowania napięcia. Jak i świetnie oddanych stanów emocjonalnych postaci, pełnych zrozumienia i głębi. Trzecim ważnym aspektem tej książki są tematy, wokół których fabuła jest zbudowana – to relacje rodzinne, które nie zawsze wyglądają tak jak powinny, a także szeroko pojęte pragnienie macierzyństwa. Jest też miejsce na te bardziej niepokojące tematy, ale je już muszę przemilczeć – bo jest to jeden z tych thrillerów, z których im mniej się zdradza, tym lepiej, a ja nie zamierzam nikomu odbierać przyjemności z tej lektury! Dla mnie jest to thriller psychologiczny z naprawdę wysokiej półki, dawno w tym gatunku literackim nie czytałam czegoś tak zajmującego! Gorąco polecam!

...

"Sroka" to thriller psychologiczny, którego doceni wielu czytelników. Z jakiego powodu? Jak sam gatunek mówi, mamy możliwość zgłębić psychikę bohaterów. Ich odczucia, pragnienia, wpływ przeszłości na życie, które wiodą jak zwykły człowiek w rzeczywistości. Postacie i sytuacje, w których się znaleźli, są na tyle realne, by móc doszukiwać się ich wśród nas.

Elizabeth Day nie oszczędziła bohaterów "Sroki". Ukazuje, jak toksyczna może być pozornie niewinna rodzinna relacja. Jednak najbliższa osoba może manipulować tobą na każdym kroku, nie dając ci żadnych sygnałów do niepokoju. A może po prostu nie chcesz ich zauważyć. Jak trudna jest droga do zostania rodzicem, gdy własny organizm nie pozwala ziścić swojego marzenia - posiadania potomka. Jakie obawy i niepewność towarzyszą w relacji z osobą, która pomaga w spełnieniu marzenia. Do tego wszystkiego dochodzi choroba psychiczna i konsekwencje niestosowania odpowiedniego leczenia.

Autorka przedstawiła całkiem realną sytuację, choć oczywiście jest to tylko fikcja. W każdym razie poruszone tematy są bardzo ważne. Trudno ocenić człowieka w podobnych sytuacjach, jednak zawsze gdzieś tli się nadzieja, że wszystko dobrze się skończy. Czy tak będzie w przypadku Marisy, Jake'a i Kate? Sprawdźcie sami!

Doceniam ten tytuł przez pryzmat ważnych tematów i zgłębienie postaci bohaterów. Brakowało mi tutaj perspektywy samego Jake'a, ale prawdopodobnie to kobiety miały tu rządzić. Ich walka o miłość, rodzinę, zost...

„Jedna sroczka smutek wróży
Dwie radości pełne dni
Trzy to dziewczę urodziwe
Cztery - chłopiec Ci się śni
….” 🪶

Marisa jest w szczęśliwym związku z Jakiem, postanawiają wspólnie założyć rodzinę i zamieszkują w nowym domu. Sielanka trwa do momentu, kiedy niespodziewanie (ze względu na problemy finansowe) wprowadza się do nich współlokatorka, Kate. Wszystko wydaje się w porządku, jednak Marisa odczuwa niepokój, coś jej nie pasuje w zachowaniu ich lokatorki. Wydaje jej się, że Kate zbyt szybko poczuła się pewnie i bezpiecznie w ich domu, co sprawia, że w głowie Marisy piętrzą się pytania, na które sama stara się znaleźć odpowiedzi.
Jednak czy Kate jest rzeczywiście przypadkową lokatorką?

Książka, która na początku wydawała się historią dwojga zakochanych osób nabiera tempa i niespodziewanego zwrotu akcji, którego ja się nie spodziewałam.
Typowo obyczajowa historia, która z biegiem stron przeradza się w plątaninę toksycznych relacji, braku zaufania i zmagania się z bezpłodnością, chęci posiadania dziecka i trudności, które stają na drodze zakochanych. Zakończenie przynosi ukojenie od emocji, które zafundowała nam autorka. Od razu uprzedzę, że akcja nie leci tu na łeb na szyję, jednak jest coś w tej pozycji, że nie da się jej tak po prostu odłożyć na bok. Dawno nie czytałam książki, od której nie mogłam się oderwać i szczerze jestem nią zachwycona.

Ogromnie polecam i zachęcam Was do przeczytania!

Nasza głowa to świat w którym prawda miesza się z wyobrażeniem. Patrzymy na różne sytuacje, ale ich odbiór zawsze jest przefiltrowany. Doświadczenia, stan emocjonalny kładą się na na obrazie jaki tworzymy my sami. To my kreujemy nasz świat i siebie...

Marisa, Jake i Kate, one dwie i on jeden. Mogłoby się wydawać, że w tym temacie napisano już wszystko, ale jednak nie. Autorka zafundowała czytelnikowi taki koktajl emocjonalny, taką ilość zwrotów akcji!!! Tu nic nie jest pewne, nic nie jest oczywiste.

Warstwa psychologiczna to istna wirtuozeria. Doskonałe studium niskiego poczucia własnej wartości spowodowanego różnymi czynnikami. To obraz dwóch kobiet widzianych przez same siebie i przez siebie nawzajem. To doskonały obraz ogromnego pragnienia by stało się to co natura z założenia ma nam dać, a jednak wielu tego odmawia.

Jeden z najlepszych thrillerów jakie czytałam. Natomiast zdecydowanie najlepiej przemyślany swoisty trójkąt, który mimo oklepania tematu powiał świeżością. Swoją rolę odegrała tu również ta trzecia, ale o niej już nic nie napiszę. Ją poznacie sami.

Na horyzoncie zbliża się weekend i to będzie lektura, która uczyni go ekscytującym!!!

Nie mogę dać innej oceny jak 10/10 było tak inaczej, tak nieprzewidywalnie, tak emocjonująco!!!

Miłość, piękny dom, plany o dziecku... czego chcieć więcej. To wszystko ma Marisa i Jake. Wydają się być parą wręcz idealną. Niestety sielanka kończy się z powodów finansowych i oboje postanawiają, że w ich domu zamieszka współlokatorka (choć kobieta ma pewne obawy z tym związane). Kate od pierwszej chwili czuje się w nowym miejscu bardzo swobodnie, a dodatkowo Marisa zauważa, że pomiędzy Kate a jej partnerem nawiązała się niesamowita nić porozumienia. To przelało czarę goryczy…. Marisa musi odkryć co za tym wszystkimi stoi, czyżby jej ukochany Jake wdał się w romans w zasadzie na jej oczach?

Życie w takim układzie to nigdy nie jest dobry pomysł. Przekona się o tym cała trójka i to bardzo dosadnie.

Książka podzielona jest na cztery części i każda kolejna powoduje, że wodzisz wzrokiem po kolejnych słowach z coraz większym zaciekawieniem i jednocześnie przerażeniem.
Przekraczamy próg domu dwójki kochających się ludzi, pomyślałbyś: och jaka piękna para, jak o siebie dbają, troszczą się, a potem okazuje się, że w tym wszystkim ukryte jest drugie dno. A może jest ich nawet więcej?

W pewnym momencie opracowałam swój przebieg zdarzeń, czy się sprawdził? Absolutnie nie! Zostałam w świetnym stylu wyprowadzona w pole… Co więcej na jednym zwrocie akcji się nie kończy. Choć początkowo odnosi się wrażenie jakby akcja snuła się jak mgła, nieśpiesznie, to z każdym kolejnym rozdziałem nabiera tempa. Mniej więcej w połowie historii czytelnik doznaje ws...

SROKA - Czy zawsze zwiastuje dobre zmiany?

Początkowo uznałam, że to historia jakich wiele. Ot, para spodziewająca się dziecka, przyjmuje pod swój dach współlokatorkę, która prawdopodobnie okaże się kochanką męża.

Dlaczego młodzi w ogóle zdecydowali się na dzielenie swojej przestrzeni z obcą osobą?

W trakcie czytania byłam pewna, że wiem, co wydarzy się dalej i poniekąd to się sprawdziło… niestety potwierdzenie moich przeczuć, odebrało mi frajdę w czytaniu.

Autorka pod koniec zrobiła coś, przez co teraz mam mieszane uczucia.

Czy mi się podobało? Czy nie? Czy zgadzam się? A może wszystko było tak naprawdę niepotrzebne?

MINUSY:

Znacie ten moment, gdy oglądacie serial i podoba wam się pierwszy i drugi sezon? Trzeci też. Ale im dalej w las, tym gorzej?

Osobiście wydaje mi się, że gdyby Elizabeth skończyła snuć opowieść w pewnym momencie, to było by lepiej.

Niestety ciągnęła to dalej, rozwijając dodatkowy wątek, który mógłby być zupełnie inną historią i rewelacyjnie, gdyby był.

PLUSY:

Autorka zadbała o każdy szczegół. Zbudowała napięcie i zrobiła plot twist, który tak lubimy w dobrych kryminałach. Bo co jest lepsze od tego, gdy wydaje nam się, że wszystko jest białe a potem nagle wylewa się na nas kubeł zimnej wody i dostrzegamy te szare i czarne plamy na ni...

Kiedy zobaczyłam okładkę, od razu wiedziałam, że chcę przeczytać Srokę. No wiem 🙈 Nie ocenia się książki po okładce, ale powiedzcie, czy ona nie ma dużego wpływu? Według mnie tak, ponieważ jesteśmy jak te sroki, chcemy to, co nam się spodoba, przy czym nam się "oczy zaświecą".

O czym jest "Sroka"?

Jeden mężczyzna i dwie kobiety. Para wprowadzająca się do pięknego domu ma wszystko, o czym marzy: miłość, wsparcie, dach nad głową. Do szczęścia brakuje im tylko dziecka. Wkrótce ich marzenia mają się urzeczywistnić. Pragnienie bycia matką staje się dla jednej z nich priorytetem. Marisa robi wszystko, by zadowolić Jake'a, on zaś przyprowadza do domu lokatorkę.

Nie chcę tu zbyt dużo zdradzać z fabuły, by czytelnik sam odczuł niepokój i dreszcz emocji towarzyszący tej książce. Tutaj nic nie wydaje się takie, jak myślałam. Dziecko, a raczej pragnienie go, zawładnęło ich umysłami. Droga, jaką przeszli bohaterowie okazała się wyboista, przy okazji ukazując niezdrowe relacje rodzinne i wtrącanie się apodyktycznej matki.

Thriller podzielony jest na cztery części. Dzięki takiemu zabiegowi wnikliwie przyglądamy się relacjom postaci, patrząc z ich perspektywy. Chcę zaznaczyć, że nie jest to typowy thriller psychologiczny, lecz jego odmiana zwana domestic noir, którego akcja dzieje się na przestrzeni domu lub w innych czterech ścianach, gdzie z pozoru powinniśmy się czuć bezpieczni. Bohaterkami tego typu gatu...

Marisa zawodowo tworzy spersonalizowane bajeczki dla dzieci. Prywatnie właśnie zamieszkała razem ze swoim partnerem, z którym starają się o potomstwo. Ze względu na drobne problemy finansowe para postanawia wynająć pokój w swoim domu.

W pewnym momencie Marisa zwraca uwagę na szczególną relację między Jake'em, a Kate.

Kim jest nowa lokatorka? Czy faktycznie coś ją łączy z Jake'em czy może główna bohaterka doszukuję się czegoś czego tak naprawdę nie ma?

Elizabeth Day stworzyła nietuzinkowy i zaskakujący thriller. Czytając pierwsze strony czytelnik ma wrażenie, że to historia jakich wiele i wie jak potoczy się ona dalej. Ale, ale! Autorka zaserwowała prawdziwą bombę, tego co tu się wydarzyło nie da się przewidzieć. A takie twisty przecież uwielbiamy, prawda? Nie dajcie się zwieść początkowo spokojnej akcji, bo gdy bomba już wybuchnie robi się coraz ciekawiej.

Jacy bohaterowie są najbardziej lubiani? Autentyczni. I taka jest ta trójka. Trzeba przyznać, że autorka świetnie wykreowała swoich bohaterów. Jestem przekonana, że ich polubicie.

Poruszony został tutaj temat bezpłodności i trudnych relacji rodzinnych. Na pewno każdy z Was, jeśli nie zna takiej pary to przynajmniej o takiej słyszał, która pragnie potomstwa, ale natura - jak wiadomo, bywa oporna. Takie historie po prostu chwytają za serce.

Zdecydowanie jest to ciekawa propozycja dla fanów thrillerów psychologicznych :)

Marisa i Jake uchodzą za parę idealną. Z powodu pewnych problemów w ich życiu pojawia się Kate, która w pewnym momencie zaczyna się czuć zbyt pewnie siebie. Zupełnie jakby była u siebie, a jej relacja z mężczyzną nie podoba się Marise. Kim tak właściwie jest Kate?

Sam opis fabuły mnie bardzo zaciekawił i byłam wręcz przekonana, że lektura mi się spodoba. I tak, muszę przyznać, że się wcale nie myliłam, a historia bardzo przypadła mi do gustu. Wciągnęłam się praktycznie od pierwszych stron, co nie zawsze mi się zdarza, więc to już pierwszy plus. Autorka niejednokrotnie mnie zaskoczyła. Kiedy już byłam pewna, co się wydarzy, okazywało się, że w rzeczywistości jest inaczej. Nie brakuje tutaj tajemnic.

Jeśli chodzi o bohaterów, to są ludzcy. Mają swoje marzenia, popełniają błędy. Powiedziałabym, że samo życie, nieidealne. Cała trójka jest tutaj hm…Interesująca, myślę, że ich historie nie jedną osobę zaskoczą.

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Autorki i uznaję je za bardzo udane. Język i styl okazały się być w moim guście i przyznaję, że w przyszłości z chęcią sięgnę po kolejne tytuły. A Was mogę zapewnić, że „Sroka” niejednokrotnie Was zaskoczy. Polecam!