Świat na nowo

Kończy się II Wojna Światowa, a w Polsce zaczyna się czas odbudowy i nowych porządków. Bohaterowie najnowszej książki Barbary Wysoczańskiej „Świat na nowo” próbują odnaleźć się w nowej, powojennej rzeczywistości. Jednak droga nie będzie łatwa, a codzienność zupełnie inna od ich oczekiwań. Na kartach książki obserwujemy bohaterów i ich losy gdzie porucznik Szczepan Adryszka będący funkcjonariuszem Urzędu Bezpieczeństwa, zostaje oddelegowany na Ziemie Odzyskane do Nowej Soli. To tam poznaje Lidię Malczewską przybyłą wraz z rodziną z kresów Drohobycza. Lidii dzięki wstawiennictwu Szczepana dostaje pracę w radzieckim szpitalu gdzie poznaje partyzanta Janka. Czy bohaterowie odnajdą się w powojennej rzeczywistości? Czy będą szczęśliwi?

„Świat na nowo” to niezwykle ciekawa historia pokazująca zmartwienia i codzienne zmagania ludzi, którym wojna zniszczyła plany, marzenia ale i zabrała najbliższych. Autorka w bardzo obrazowy sposób pokazuje trud ale i brutalne realia powojennej rzeczywistości. Niewiele się o tych latach mówi, ale to był bardzo trudny czas.

„Wojna się skończyła, a ludzie dalej zachowują się jak bestie”.

Donosy czy przesłuchania były na porządku dziennym. Mimo zakończenia wojny nie można było dalej wyrażać głośno swojego zadania zwłaszcza jeśli było „niewygodne” dla władzy. Polityka sprawiła, że życie wielu ludzi całkiem się zmieniło. Nowe granice kraju spowodowały, iż wiele ludzi musiało na nowo szukać swojego miejsca do życia.

...

Koniec II wojny światowej jawił sie umęczonym mieszkańcom Polski jako wybawienie. Niestety w ferworze radości ucieka z uwagi fakt, że jedno zniewolenie zastąpiło drugie. Nowe granice sprawiły, że część mieszakńców ze wschodu, przenosi się na ziemie odzyskane.
I tak jest w przypadku Janka, który podąża tropem zabojców jego narzeczonej, szuka w ten sposób sprawiedliwości.
Troche inne spojrzenie na nową sytuacje ma porucznik Andruszko, którego zadaniem jest utrzymywanie porządku na nowo odzyskanych terenach. Niestety wiąże się to z podporządkowaniem sie władzy sowieckiej.
Lidia, jej siostra Zosia z rodziną oraz tato wybitny pianista, szukają na zachodzie Polski nowego miejsca na ziemi, bo tam skąd są NKWD nie daje żyć.
Losy tych bohaterów splatają się początkowo w dość trudnych okolicznościach, bo w szpitalu dla żołnierzy radzieckich w Nowej Soli.
Świat budowany na nowo, po wojennych pzrejściach nie nalezy do łatwych. Nowy układ polityczny zmusza bohaterow do podejmowania trudnych wyborów, nie zawsze zgodnych z ich sumieniem czy poglądem politycznym. Niestety sytuacja wymusza zachowania, z których bohaterowie nie są dumni.
Autorka pokazuje różne strony tych lat. Z jednej poszukiwanie spokoju, po latach strachu przed nazistami, z drugiej spojrzenie z perspektywy żołnierza polskiego, który nie do końca popiera nowy ustroj, a jednak zdaje sobie sprawę z tego, że od jego decyzji zależy los rodziny na zesłaniu.
Oczywiście w tej znakomitej powieści nie...

Coś się kończy, coś zaczyna, na gruzach odchodzącego świata buduje się nowe społeczeństwo, powstaje nowa powojenna świadomość. Czy łatwo zrzucić z siebie lata trudnych doświadczeń?
Książka przenosi nas w czasy powojenne, gdy Polska rozpoczęła proces odbudowy. Poznajemy historię Lidii i jej rodziny, ale nie tylko. Smakujemy tamtejsze realia, zanurzamy się w tamto społeczeństwo.

To opowieść trudna, bolesna bo i czasy takie, bo i ludzie tacy okaleczeni. Jednak w tym wszystkim jest ona pełna ciepła i miłości, czułości i odwagi.
To historia o tym, że my ludzie zawsze będziemy marzyć.

Ta książka była niezwykle emocjonalna, Lidia poruszała we mnie tak wiele strun. Nie wiem jakie ja podejmowałabym decyzje na jej miejscu, ale potrafiłam ją zrozumieć. To piękna historia o sile miłości i odwadze by głęboko w sercu ją pielęgnować. Co najdziwniejsze to obok całego piękna jest wiele tego co najgorsze na świecie, no i w nas ludziach. Nie raz była przemoc, istniał strach i ból. Nie zawsze ci którzy stali na straży prawa byli po dobrej stronie moralności. Jednak całość niesie nadzieję i wiarę w człowieka.

Po raz kolejny przekonałam się, ze Autorka potrafi stworzyć niezapomniany klimat. Swoimi słowami maluje przed nami obrazy, pełne barw i pisze muzykę bogatą w dźwięki. W jej książkach można się zatopić tracąc świadomość mijającego czasu. Są one jak morze, które wabi nas swoim bezkresem i łagodnym kołysaniem, ale gdy już czujemy się bezpiecznie zrzuca na...

Jestem ogromną fanką autorki. Z wypiekami czekałam na jej kolejne dzieło i zdecydowanie było warto! Jak zawsze dostaliśmy przepiękną historię, która zawiera w sobie wszystko to, co książka obyczajowa mieć powinna. Ciepła, poruszająca historia, a do tego osadzona w czasach powojennych!

Od początku podoba mi się to, w jakich latach została osadzona ta historia. Widzimy Polskę, która po latach wojny odbudowuje się i tak naprawdę od nowa buduje swoją kulturę. Całość opowiedziana z perspektywy trzech osób. Lidki, która po wojnie została przesiedlona do Nowej Soli i musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Janka, partyzanta z Lubelszczyzny, który stracił swoją miłość i próbuje pozbierać się po tej tragedii oraz Szczepana, porucznika, który zostaje przeniesiony na ziemie odzyskane. Losy tej trójki splotą się ze sobą. Jak? Tego dowiecie się w tej powieści!

Książka jest lekko napisana, a autorka jak zawsze potrafiła wykreować bardzo ciekawych bohaterów, których nie da się nie polubić! Ja zawsze czytając jej książki, mam wrażenie, że stoję obok z nich i razem z nimi przeżywam te historie-tak było też i teraz! Zdecydowanie cudowna książka na te jesienne, długie wieczory! Fani autorki, muszą ją przeczytać, a ci, którzy jeszcze nie poznali jej książek, zdecydowanie powinni, to jak najszybciej nadrobić!

Kiedy ktoś mnie pyta o ulubionego autora, zazwyczaj wymieniam nazwiska samych mężczyzn. Co prawda sytuacja ta nieco się zmieniła, ale chyba publicznie tego nie przyznałam, co niniejszym uczynię. Otóż pani Barbara Wysoczańska jest moją pierwszą ulubioną i jak na razie jedyną autorką, której wszystkie książki udało mi się przeczytać przed lub świeżo po premierze i każda z nich bardzo mi się podobała.
Wydawało mi się, że Świat na nowo niczym już mnie nie zaskoczy, jednak myliłam się. Autorka po raz kolejny za pośrednictwem swojej fabuły przeniosła mnie w czas, który znałam jedynie z książek historycznych, a dzięki fabule mogłam się przenieść w tamten czas i być nie tylko obserwatorem, ale uczestnikiem tych wydarzeń.
Akcja powieści toczy się w Nowej Soli, kiedy to II wojna światowa dobiegła końca, a Polska powoli podnosi się z gruzów. Bohaterami książki są porucznik Szczepan Andryszek, funkcjonariusz Urzędu Bezpieczeństwa, Lidia Malczewska, która trafiła transportem z repatriantami z Drohobycza do miasta z ojcem, siostrą Zofią i jej rodziną. Dzięki przypadkowemu spotkaniu z porucznikiem Adryszkiem, zostaje zatrudniona w poniemiecki szpitalu jako pielęgniarka. Tam przyjdzie jej się zaopiekować ciężko rannym partyzantem z Lubelszczyzny Jankiem Zielińskim, który po śmierci swojej narzeczonej, na nowo próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
Nie chcę zbyt wiele zdradzać, ale z opisu można wyciągnąć co najmniej jeden wniosek-trójkąt miłosny gwarantowany.

...

„Siła kobiet” trafiła do najlepszych przeczytanych przeze mnie w ubiegłym roku książek rodzimych autorów. Niemal równie silne emocje wywarła na mnie najnowsza powieść Barbary Wysoczańskiej „Świat na nowo” ukazująca trudną polską rzeczywistość po odzyskaniu niepodległości. Trudną szczególnie dla tych, którzy po zmianie granic musieli opuścić rodzinne strony i szukać nowego miejsca do życia.

Poznajemy rodzinę repatriantów z Drohobycza, którzy w odebranej Niemcom Nowej Soli zaczynają swoje życie na nowo. Życie obciążone bagażem wojennych tragedii, tęsknotą za domem, promykiem nadziei i niezgodą na zastaną rzeczywistość. Bo choć okrzyknięta wolną, Polska pod butem Sowietów nigdy taka nie będzie, a każdy sprzeciw rodzi zagrożenie.

Prócz budzącego gorycz rysu historycznego, książka opowiada przede wszystkim o losach Lidii Malczewskiej, młodej kobiety, której wojna odebrała najlepsze lata życia i szansę na miłość. Teraz chce zawalczyć o siebie, dać sobie szansę. Tylko czy wybory, których dokona przyniosą jej szczęście?

Powieść dostarcza ogromnych emocji, porusza i skłania do przemyśleń nad wyborami i motywacją poszczególnych bohaterów. Ukazuje trudny, powojenny czas i walkę o siebie i o przetrwanie w nowej, niepewnej i nieprzychylnej rzeczywistości. Wciąga czytelnika od pierwszych stron w tamten czas, tamten świat i zapewniam, że te ponad 600 stron umyka w mgnieniu oka.

Dlaczego zakończenie zrobiono tak po łebkach? Mogło być fantastycznie. Odniosłam wrażenie, jakby w pewnym momencie pomysł na rozwiązanie wcześniejszych zawirowań się skończył.

Barbara Wysoczańska przebojem weszła na rynek wydawniczy latem 2021 roku. W tej chwili w swoim literackim dorobku ma trzy dosyć spore objętościowo powieści. W niniejszym tekście chciałabym przybliżyć Wam najnowszą spośród nich opatrzoną tytułem „Świat na nowo”, której lekturą zamknęłam miniony rok.

Tym razem autorka osadziła snutą przez siebie opowieść w powojennej rzeczywistości, gdy kraj powoli i mozolnie dźwiga się ze zgliszczy po II Wojnie Światowej. Nowa Sól to mała miejscowość na Ziemiach Odzyskanych, lecz to właśnie tutaj krzyżują się ścieżki polskiego porucznika Szczepana Andryszka oraz Lidii Malczewskiej, jej ojca wybitnego pianisty oraz jej siostry Zofii wraz z rodziną.

Lidia i pozostali członkowie jej rodziny to przesiedleńcy z Drohobycza, natomiast Andryszek ma zaprowadzić w miasteczku nowy, zgodny z wytycznymi nowej władzy ład. Repatrianci na skutek długotrwałej podróży w nieludzkich warunkach są zagubieni i ogromnie wycieńczeni. Lidia chociaż mocno wymizerowana od razu przyciąga uwagę Andryszka.

Dodatkowo widząc chorego profesora Malczewskiego młody wojskowy postanawia użyć swoich wpływów i pomóc tej rodzinie. W taki właśnie sposób Lidia trafia wraz z ojcem do sowieckiego szpitala, gdzie przyjmuje zaproponowaną posadę pielęgniarki, by móc stale doglądać ojca. Zofia wraz z rodziną również są zaopiekowani przez porucznika.

Mijają dni – Lidia nadal pracuje w szpitalu, a profesor Malczewski powoli wraca do sił i coraz bardzie...

Wiele książek traktuje o wojnie, o tym jak wyglądała w tych latach okrutna codzienność, ale czy zastanawialiście się, z czym mierzyli się ludzie tuż po tym okresie?

Barbara Wysoczańska zabiera nas do świata Lidii, jej rodziny i wielu innych osób, które próbują poukładać swój „Świat na nowo”…
Nowa Sól, to właśnie tu trafia rodzina Malczewskich. Miasto ma stać się ich nowym domem, ale tak trudno zapomnieć o tym co było kiedyś, jeszcze przed rokiem 1939…. Każdy dzień to walka z samym sobą, z otaczającą rzeczywistością. Choć wojna powoli odchodzi w zapomnienie to jej pokłosie cały czas jest odczuwalne, brak jedzenia, brak perspektyw na dobrą pracę, brak ludzi, którzy zginęli…

Autorka w pięknych słowach przedstawiła tak trudne chwile. W tę historię wtargnęłam i obserwowałam poczynania bohaterów z zapartym tchem. Tak bardzo żal mi było Lidii, nie mogłam pogodzić się z jej wyborami, na które decydowała się wbrew sobie, ale… musiała tak postąpić. Musiała zmierzyć się z losem, który pozornie mógł się wydawać łaskawy… ale przecież tak trudno żyć i cały czas tęsknić za prawdziwą miłością, za tym co było…

Moje serce skradł ojciec bohaterki, profesor fortepianu, który musiał na wiele lat pożegnać się z muzyką. Jestem w stanie wyobrazić sobie ból po utracie tego, co w jego życiu było ważne, a momentami najważniejsze, po utracie pasji… bo czy nie właśnie to ona napędza nas często do życia….

Kolejny raz historia wykreowana przez autorkę sprawiła, ...

Świat na nowo" to historia osadzona po zakończeniu drugiej wojny światowej.
W Polsce zaczyna się czas powojennej odbudowy i sprzątania gruzów.
Porucznik Szczepan Andryczek służący podczas wojny w Wojsku Polskim pod rozkazami Sowietów, zostaje funkcjonariuszem UB, oddelegowany zostaje do Nowej Soli na terenie Ziem Odzyskanych.
Tymczasem przybywa transport z repariantami ze Wschodu.
Lidia wraz ojcem pianistą oraz siostrą i jej rodziną osiadają w Nowej Soli.
Lidia zatrudniona zostaje w poniemieckim szpitalu, gdzie poznaje Janka, ciężko rannego partyzanta z Lubelszczyzny,który po śmierci narzeczonej próbuje żyć na nowo.
Autorka napisała bardzo piękną, ale i trudną historię. Czas powojennej zawieruchy był niezwykle trudny. Ludzie musieli odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Musieli zacząć wszystko od nowa nie mając praktycznie nic.
Trójka głównych bohaterów skradła moje serce, a najbardziej było mi żal Lidii, która była rozdarta między rozumem, a sercem. Czy może być dobry wybór, gdy serce chce, a rozum mówi zatrzymaj się, nie narażaj, uważaj.
Niewiem co zrobiłabym na miejscu Lidii, ale wiem, że zafundowała mi tak ogromny wachlarz emocji,tak bardzo jej kibicowałam, tak chciałam żeby wszystko było po jej myśli.
"Świat na nowo" to rewelacyjnie napisana historia, która wciąga niemal od samego początku i trzyma zainteresowanie do samego końca. Nie każdy autor potrafi to osiągnąć, a tutaj autorce udało się to zrobić kolejny raz.

"Świat na nowo" to historia osadzona w Polsce tuż po zakończeniu II wojny światowej. Na gruzach dotychczasowej sceny wojennej nasi bohaterowie usiłują zbudować nowe życie i nową rzeczywistość, nawet jeśli obecne realia i przeszłość kładą się cieniem na marzeniach o lepszym świecie...

Historię oglądamy oczami trójki ludzi: Lidki, przesiedlonej do Nowej Soli z rodziną pielęgniarki, porucznika Szczepana, pnącego się w mieście po szczeblach kariery oraz Janka - tajemniczego partyzanta, gnanego żądzą zemsty na mordercach narzeczonej.

Autorka świetnie przedstawiła realia historyczne i psychologię wykreowanych przez siebie postaci. Emocje, reakcje są naturalne i uzasadnione, a w tle wyczuwalna jest mieszanina nieufnej nadziei i lęku o przyszłość. Trauma wojenna wisi nad zdarzeniami, nie dając o sobie zapomnieć.

Fabuła jest mieszaniną głównej powieści obyczajowej z romantycznymi wątkami swoistego trójkąta miłosnego, całość napisana bardzo ciekawie. Nie jestem wielką fanką obyczaju, ale powieści pani Barbary zawsze mnie ogromnie przyciągają i nawet pokaźna objętość książki nie była w ogóle odczuwalna - pochłonęłam ją błyskawicznie :)

Wartościowa, przepełniona emocjami i wrażliwością opowieść. Polecam ją serdecznie!