Name: Świdermajerowie
Rating: 6.25 (4 reviews)
ISBN: 9788366778429

Świdermajerowie

Katarzyna Chudyńska-Szuchnik

6.3 /10

Ocena 6.3 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

6.3 /10

Ocena 6.3 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów

Opis

Porzucili miasto, by na piaskach zbudować lepszą przyszłość. Dla siebie i innych.

Jakób Dietrich, Jan Świech, Stanisław Russek i Izaak Wolfling – czterej budowniczowie podwarszawskich willi i pensjonatów. Ich rodziny, współpracownicy, przyjaciele, potomkowie. Inwestorki i inwestorzy ze stolicy. Przedsiębiorcy budowlani, inżynierowie, architekci. Kobiety prowadzące pensjonaty. Właściciel tartaku. Nielegalni piekarze. Lokatorzy kwaterunkowi.

Świdermajerowie. Łączyły ich letnie tryby.
Zostały po nich drewniane domy nanizane na nitkę linii otwockiej. Wczoraj pałace z bajek, dziś często rudery. Stawiane dla zysku, teraz generują wydatki. Od czasu do czasu któryś z nich płonie, bo działka jest cenniejsza bez niego. Nieliczni zapaleńcy próbują je ratować. Wtedy taki wskrzeszony dom zaczyna na nowo opowiadać przeszłość.

Katarzyna Chudyńska-Szuchnik wsłuchuje się w opowieści zaklęte w architekturze uzdrowiskowej. Bada jej przeszłość i pyta o przyszłość. Tworzy osobisty leksykon drewnianych świdermajerów. Są w nim domy torty, domy duchy, domy ogniska, domy uśpione i domy wskrzeszone, domy skarbonki i domy bezpańskie.

To opowieść o tożsamości, którą najłatwiej jest zatracić, wygodniej przekształcić. Najtrudniej utrzymać.

Zdjęcia autorstwa Filipa Springera.

Data wydania: 2023-04-17

ISBN: 978-83-66778-42-9, 9788366778429

Wydawnictwo: Dowody na Istnienie

Seria: Reporterska (Dowody na Istnienie)

Kategoria: Reportaż

Stron: 400

dodana przez: Beata_

Autor

Katarzyna Chudyńska-Szuchnik Absolwentka Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW, dziennikarka, przewodniczka miejska, muzealniczka, kuratorka wystaw. Publikowała w takich tytułach jak „City Magazine”, „Wysokie Obcasy”, „Kukbuk Design i Podróże”, „Wprost”, „Architektura ...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Katarzyna Chudyńska-Szuchnik

Recenzje

Książka Świdermajerowie nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@oliwa

2023-08-06

7 /10

Przeczytane Polska

Świdermajery – określenie Gałczyńskiego – to drewniana architektura podwarszawskich miejscowości letniskowych, takich jak Otwock czy Falenica, która rozwinęła się głównie w dwudziestoleciu międzywojennym. Autorka przybliża historię kilku uzdrowisk, jak i samych „świdermajerów” oraz tego, co się z nimi obecnie dzieje. Książka wydaje się nieco chaotyczna, np. rozpoczyna się ni z tego ni z owego opowieścią o handlu pieczywem na linii otwockiej. Zdecydowanie za mało w niej zdjęć, zwłaszcza opisywanych obiektów. Niemniej jednak, jest wartko napisana i zawiera wiele ciekawych informacji. Jako laik - jestem usatysfakcjonowana.

× 16 | link |

@maslowskimarcinn

2023-10-21

6 /10

Przeczytane

Opowieść o drewnianej zabudowie podwarszawskich dzielnic-ogrodów. Reportaż, który pokrótce przedstawia losy czterech budowniczych „świdermajerów” – Dietrcih, Świech, Russek i Wolfling. To oni tworzyli drewniane cudeńka – urokliwe wille i pensjonaty, w których odpoczywali zmęczeni miejskim powietrzem warszawiacy. Dziś w większości rudery, szczątki fundamentów albo zarośnięte chaszcze. Palone, rozgrabiane, rozdrapywane na drzazgi – niewiele z nich przerywało. Piękna historia, wcześniej mi nieznana (sam Otwock był dla mnie miastem zbyt odległym, nie tylko w pojęciu odległości).

„Świdermajer” to pojęcie wymyślone przez Gałczyńskiego (odsyłam do książki po więcej szczegółów). To pałac, dom, weranda. Długie tarasy dla uzyskania najlepszego nasłonecznienia, drewniana moderna, szczypta romantyzmu skrojona na szwajcarską nutę. Dom tort, letnisko i kąpiele w rzece, wakacje i słońce. Rudera i pekin, ostaniec.

„Świderfajery” – bo tak pięknie płoną.

Katarzynie Chudyńskiej-Szuchnik w wyprawie do drewnianego świata towarzyszą zdjęcia Filipa Springera (jaka szkoda, że czarno-białe, nie tak ekspresyjne jak to na okładce) i spora dawka historii. Jednak to wszystko jakoś mi nie „zagrało”. Owszem, opowieść autorki jest przejmująca (los świdermajerów nie rozpieszczał, wszystko wygląda przygnębiająco, okopcone spalenizną i zniszczone „pod deweloperkę”; taka typowa małomiasteczkowa miernota, przykryta puchową podusią za gruby piniądz,...

» czytaj dalej

| link |