Świerszcz za kominem

Książka niewielka, raczej opowiadanko, ale ujmuje już od pierwszych linijek. Jest to maestria języka i lekkości pisania. To historia domu i jego mieszkańców z perspektywy świerszcza za kominem. Dickens mówi o tym, co jest najważniejsze w miłości i w rodzinie: ciepło, dom, zrozumienie i zaufanie. To wspaniała opowieść na święta. Autor używa swoich wypróbowanych metod, ale innowacyjny, jeśli chodzi o jego książki dla mnie, jest tutaj barwny język, przepiękny sposób opisania. Łącznie z wyrazami dźwiękonaśladowczymi i tą obrazowością opisu.
Świetna, mądra lektura i bardzo przyjemna opowieść.

Mówi się, że każdy kominek w Anglii ma swojego własnego świerszcza, który swoim cykaniem chroni cały dom. Nie inaczej jest u rodziny Perrybingle, u której świerszcz to mały amulet szczęścia, a być może nawet dobra wróżka. Świerszcz za kominem, to magiczna, cudna historia bożonarodzeniowa. Wypełniony tym delikatnym, cichym rodzajem miłości, który rozgrzewa serce. Trochę zazdrości, złamane serce i ogromna radość składają się na tę wspaniałą historię. Jest tu odkupienie, prawdziwa miłość i tragiczne nieporozumienia. Czytając tę książkę, czułam się jakbym siedziała przy ciepłym ogniu z bliskimi, jedząc budyniem świąteczne przysmaki i pijąc ciepłe kakao, było to tak ogromnie świąteczne i urocze i napełniało moje serce ciepłem. Czasem komiczna, innym razem rozdzierająca serce i zawsze piękna historia, która na długo zagości w czytelniczym sercu. Ta krótka powieść o świątecznym smaku, którą można przeczytać jednym tchem, ale pozostawia przyjemne doznania w czytelniku. Jednej rzeczy jestem pewna, jak niczego innego, to Charles Dickens wymyślił Święta. Bo kiedy dzisiaj myślimy o Bożym Narodzeniu, na myśl od razu nasuwa nam się Boże Narodzenie Dickensa, archetypowe, pełne ciepła i miłości, z ogromną choinką w tle. Mieć tak ogromny wpływ na to, jak obchodzimy Boże Narodzenie? To potrafi tylko Dickens i jego opowieści.