Szczurzy szlak

Po świetnym „Sierocińcu janczarów” bez wahania rzuciłam się na „Szczurzy szlak”. Byłam przekonana, że pomimo nieszczególnie lubianej przeze mnie tematyki nazistowskiej powieść jednak mnie zainteresuje i wywoła podobne wrażenia, jak wspomniany „Sierociniec…”. Na początku czytanie szło mi opornie, nie mogłam się wciągnąć, książka mnie nie przywoływa... Recenzja książki Szczurzy szlak

@landrynkowa × 17

Muszę przyznać, że "Szczurzy szlak" pozytywnie mnie zaskoczył. Owszem, książka ma parę mankamentów, ale fabularnie nie mogę jej nic zarzucić i jest dla mnie o wiele ciekawsza od swojej poprzedniczki. W "Sierocińcu janczarów" spodobał mi się sposób, w jaki Autor opisywał wydarzenia rozgrywające się w przeszłości i to właśnie z tego powodu sięgnęłam... Recenzja książki Szczurzy szlak

@Anmar × 11

Piotr Gajdziński podejmuje kolejne wyzwanie. Nadal sięga do tych samych bohaterów, co poniekąd wymusza lekturę wszystkich części po kolei. Sięgając po Szczurzy szlak warto zapoznać się wcześniej z bohaterem, przeżywając wspólną przygodę w Sierocińcu Janczarów. Rafał Terlecki, dziennikarz telewizyjny, dostaje kolejne wyzwanie. Za wszelką cenę star... Recenzja książki Szczurzy szlak

@malgosialegn × 10

Czytając w zeszłym roku "Sierociniec janczarów" poprzednią książkę Piotra Gajdzińskiego wiedziałam, że po kolejną sięgnę bez mrugnięcia okiem. Styl, język i fabuła zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Jak było tym razem? Przekonajcie się. Rafał Terlecki po roku powraca do rodzinnego Wolsztyna miasta zagubionego między jeziorami i lasami zachod... Recenzja książki Szczurzy szlak

@kuklinska.joanna × 6