Opinia na temat książki Sztukmistrz z Lublina

Nudzę już Bashevisem straszliwie, ale co począć, skoro:
1. to najlepsza jego książka,
2. i jeszcze złapałam wydanie KIK-u z 1983 roku.
Czyli w skrócie kult.

Wszystko to, co później Singer napisał, ma tu początek: w Lublinie, w sztukmistrzu, w kobietach, które Jasza spotyka, w burzowych myślach, gdzie dobro spotyka zło, a rozterki bohatera są jak wybuchowa mieszanka gazowo-gwiezdnych konstelacji. Cudnie skrojone postaci i niby nic wielkiego: tradycyjne zmagania człowieka z materią, miłość, mężczyzna, kobieta i ta trzecia, czwarta, Bóg i wiara w Niego, pieniądz, pieniądz, !מַזָּל טוֹב.

Oj, namęczył się Jasza Mazur straszliwie, przeczołgał go Autor, przeczołgał, ale jak to się czyta! Wpadł sztukmistrz w sidła wielkich namiętności, pobłądził, zszedł z uczciwej i pewnej drogi, zaplątał się w swych rozważaniach, a jego spokój zburzyła zupełnie nie nakierowana na Najwyższego żarliwość. Będzie boska kara? Czy Jaszę czeka boskie wybaczenie?

Czyli krótko i treściwe: książka o każdym z nas, o człowieku, znaczy się. I mądra, i zapadająca w pamięć. Takie książki warto czytać.