Opinia na temat książki Tomek w krainie kangurów

Stara baba, a książki dla dzieci czyta. Ale chciałam sprawdzić jak zmienił się mój gust od dzieciństwa, bo w szkole podstawowej książki te mi się kompletnie nie podobały.
Książkę cechuje piękny, literacki język, zarówno w opisach, jak i w dialogach. To dobrze i źle, bo teraz nikt nie używa imiesłowowych równoważników zdań. Jest też sporo wiedzy o zwierzętach danego kontynentu, o geografii i historii odkryć. Wszystko to wplecione w rozmowy, w narrację.
'Tomek w krainie kangurów' ukazał się w Katowicach w 1957, ale akcja nie toczy się w czasach współczesnych ukazaniu się, lecz w czasie zaborów. Bohaterowie mają więc problemy podobne do tych, które mieli czytelnicy z 1957 roku. To był zdaje się kostium historyczny,tak jak 'Konrad Wallenrod'. W pierwszym rozdziale widzimy Tomka Wilmowskiego w swojej szkole i rodzinie. Ojciec - na emigracji politycznej, w szkole - propaganda rosyjska. Inteligencka młodzież dostaje dwie porcje wiedzy. Jedną jest oficjalna wiedza szkolna, a drugą 'Prawdziwa historia Polski'. I trzeba pomysłowości tych młodych głów, żeby się w tym nie pogubić.
Książka chwali wartości pozytywne, takie jak solidarność przyjaciół, lojalność, pomoc w potrzebie, ale i naukę, która przydaje się w życiu.
Mnie, już nie dziecku, spodobała się ta książĸa, ale nie wiem, czy dla młodego umysłu taki styl powieści jest jeszcze ciekawy.