Tragedie

Eurysteus i Herakles nie darzyli się specjalną sympatią, chociażby dlatego, że to właśnie Eurysteusowi zawdzięczał Herakles swoje dwanaście prac. Gdyby mi ktoś kazał zabić hydrę lernejską albo złapać dzika erymantejskiego, też raczej bym się z nim nie lubiła. Po śmierci Heraklesa Eurysteus odetchnął z ulgą, ale tylko na chwilę, bo przypomniało mu się, że jego wróg pozostawił po sobie spadkobierców. No tak, teraz trzeba pozbyć się Heraklidów. A człowiek chciałby tylko chwili spokoju!

Była wojna, wojna została wygrana, a teraz Teby nie chcą wydać zwłok poległych Ateńczyków – to się nie może skończyć dobrze, chyba nikt nie ma co do tego wątpliwości. Poza tym polityka, trochę nuda. Demokracja ateńska taka wspaniała!

Zemsta po zamordowaniu bliskiej osoby to rzecz obowiązkowa w starożytnej Grecji. Kiedy jednak musisz pomścić ojca zabijając matkę, powstaje mały problem natury rodzinno-religijnej. Dylemat ten stanowił dobry temat dla autorów tragedii, mamy więc przyjemność poznać tę historię w kolejnej odsłonie. Najważniejsze, że Elektra mniej jojczy niż u Sofoklesa, dzięki bogom.

Ifigenia, siostra Orestesa i Elektry, żyje sobie w kraju Taurów, gdzie pełni funkcję kapłanki w świątyni Artemidy. Nie jest to jednak taka świątynia jak w jej rodzinnej Grecji, ...