"Ubu Król, czyli Polacy" (fr. Ubu Roi ou les Polonais) – dramat Alfreda Jarry’ego z 1888, wystawiony po raz pierwszy w 1896 roku, prekursorski dla surrealizmu oraz teatru absurdu.
Sztukę charakteryzuje groteska, absurd, oraz satyra; dramat na język polski przetłumaczył Tadeusz Boy-Żeleński (1936).
Sztukę charakteryzuje groteska, absurd, oraz satyra; dramat na język polski przetłumaczył Tadeusz Boy-Żeleński (1936).