Une putain d'histoire

Rzeczywiście, zgodnie z tytułem, jest to paskudna historia. Pomysł na fabułę nie jest jednak nowatorski, już w przeszłości się z takim pomysłem na pewno się spotkałam. Genialne, miłe dziecko ale złe do szpiku kości. Powoli dorasta, zmienia się, manipuluje innymi. Wydaje mu się, że jest mądrzejsze od wszystkich. Ale popełnia błąd, za który będzie płacić przez resztę życia. Początek i całe wprowadzenie bardzo mi się dłużyło. Miałam wrażenie, że to książka dla młodego pokolenia. Ale przecież to Minier. Lubię jego pióro, czytałam więc dalej. I nawet dla samej końcówki warto było.

 '' Dzieci przychodzące na świat w naszych czasach nigdy nie poznają znaczenia słów '' życie prywatne ''

Kiedy opiniowałam debiutancką książkę pana Miniera '' Bielszy odcień śmierci '' , przyznając jej siedem gwiazdek , napisałam na końcu że '' Autor rokuje na bardzo dobrego pisarza thrillerów ''. Nie pomyliłam się nic a nic , autor wybujał naprawdę wysoko . Już cała francuska trylogia o Martinie Servaz i prowadzonych przez niego sprawach była świetna , ale '' Paskudna historia '' , jest naprawdę bardzo bardzo paskudna . Jest cuchnąca i oślizła jak nagi trup Naomi , szesnastolatki znalezionej w wodzie , okręconej jedynie rybacką siecią . Jednak to nie przeszkadza jej być również bardzo dobrą historią . Początek historii pokazuje nam życie nastolatków '' po '' . Po tragedii jaka spotkała ich bardzo dobrą koleżankę , przyjaciółkę , a nawet dziewczynę jednego z nich , Naomi . To co w tym początku mnie zastanowiło , to fakt , że właściwie prócz zdawkowego '' Jak się czujesz , nic ci nie jest ? '' . Nikt , ani szkoła , ani rodzice nie zatroszczyli się tak naprawdę o jakąkolwiek psychologiczną pomoc dla swoich dzieci . Nastolatków , którzy i tak mają trudno z tym całym swoim dojrzewaniem , a tu jeszcze coś takiego . W każdym razie , dzieciaki radzą sobie całkiem dobrze . Tak dobrze nawet , że po burzliwej naradzie , sami postanawiają znaleźć zabójcę ich przyjaciółki . Oczywiście po drodze ukazują się czytelnikowi coraz to nowe fakty , na jaw wychodzą dziwne sekrety . ...

[współpraca reklamowa] Dom Wydawniczy Rebis

„Paskudna historia” to jedna z tych książek, która długo po przeczytania jej nie pozwoli o sobie zapomnieć. Do tego za każdym razem jak przypomnę sobie o tym tytule czuję strach, który towarzyszył mi od początku do samego końca.

Głównymi bohaterami są nastoletni przyjaciele, którzy mieszkają na Glass Island. Neomi i Henry kiedyś byli parą. Pewnego dnia dziewczyna zrywa z ukochanym, używając argumentów, że wyspa coś z nim robi oraz, że odkryła kim jest. Henry nie ma pojęcia o czym mówi Neomi i jest przerażony jej słowami. Po tej rozmowie, dziewczyna nagle znika. Jej ciało zostaje odnalezione parę dni później na plaży. Co się stało? Czy był to nieszczęśliwy wypadek, samobójstwo czy morderstwo?

W trakcie śledztwa wychodzą na jaw różne sekrety z życia Neomi. Okazuje się również, że wyspa, którą tak dobrze znali skrywa wiele mrocznych tajemnic.

Książka wciąga od pierwszej strony i trzyma w napięciu do ostatniej. Występują w niej liczne opisy wyspy i zachowań bohaterów, które zazwyczaj mnie nudzą. Tutaj nie mogę powiedzieć, że jest nudno. Deszczowa pogoda, mała społeczność, która wie o sobie wszystko i ciężko coś ukryć przed innymi, sprawia, że łatwo wczuć się w klimat panujący na wyspie. Książka skłania również do myślenia o tym, że nie tylko człowiek jako jednostka może zrobić wiele złego, ale również do tego jaki wpływ ma technologia na współczesny świ...