Opinia na temat książki Uniesienie

Nigdy nie sądziłam, że poznam Kinga w wersji tak ciepłej. Że będę śledzić losy jego bohaterów z rozczuleniem, a na mojej twarzy często będzie gościł uśmiech. „Uniesienie" to bowiem powieść jakiej napisania nigdy nie spodziewałam się po człowieku nazywanym „mistrzem horroru". Opowiada ona historię Scotta, który ciągle traci na wadze, choć wizualnie jego ciało się nie zmienia. Mało tego — nie ważne jak ciężkie ma kieszenie, waga wciąż wskazuje tę samą liczbę. Ale choć to bardzo ważny element, wcale nie odniosłam wrażenia, by był najważniejszy. Bo zaraz obok Scotta mamy Missy i DeeDee, czyli urocze panie, które mieszkają po sąsiedzku, a które przez społeczeństwo częściowo są wykluczone. Nie jestem pewna na ile to kwestia uprzedzeń (panie są małżeństwem) a na ile ich ostrożność, która wzmaga niechęć. Najpewniej oba te powody przyczyniły się do tego, że lokalni mieszkańcy nie chcą odwiedzać ich restauracji, przez co grozi im bankructwo. Scott jednak postanawia się z kobietami zaprzyjaźnić i jest bardzo uparny w dążeniu do obranego przez siebie celu. Tym bardziej, że jego czas zdaje się być ograniczony.

Mamy więc opowieść o tolerancji inności, o akceptacji ludzkich wad i o przyjaźni, a to wszystko z dodatkiem nadprzyrodzonego tracenia wagi. Jest przyjemnie i jest fajnie, ale z drugiej strony to pozycja w moich oczach przeciętna. Można czytać, można nie. Może zapaść w pamięć, można od razu zapomnieć.

„Uniesienie" wchodzi w skład serii Castle Rock, ale nie mają one kolejności, więc nie należy się tym przejmować.