Uśpienie

Mój pierwszy kontakt z panią Zaborowską i z pewnością nie ostatni. Dobry, polski debiut. Trochę schematyczna pani detektyw: musi walczyć o swoją pozycję między mężczyznami, ma nieuregulowane życie prywatne i błyskotliwy umysł. Byłabym gotowa ją polubić, gdyby najważniejsza była dla niej córka a nie kariera i śledztwo. Nie wiem jak pani Julia konsolidowała fakty i śledziła tropy gdy jej córka została porwana. A może to jest właśnie przykład silnej kobiety?

Dziwna to była książka. Dziwna i na dodatek nie umiem powiedzieć jednoznacznie czy na „tak” czy na „nie”. Na pewno jest interesująca. Mnie zaciekawiła od samego początku. I przyznam, że byłam zdziwiona, bo lubię lubić bohaterów czytanych historii, a Julii nie polubiłam. Ani jako matki, ani jako policjantki, ani jako kogoś kto kieruje życiem swoim i swojego dziecka. Zdecydowanie więcej w niej minusów niż plusów. Wychodzi pewnie ze mnie nadopiekuńcza matka, ale niektóre zachowania są dla mnie niedopuszczalne. W sumie jakby nie patrzeć Julia miała sporo szczęścia, że Sylwia przeżyła i że będzie żyła nadal. Przynajmniej ja mam taka nadzieję, bo autorka urywa ten wątek w książce.
Czy tylko mnie zginęła w pewnym momencie z horyzontu babcia Sylwii? Jakby zapadła się pod ziemię, a przy jej miłości do wnuczki ciężko to zrozumieć. Ale może czegoś nie doczytałam, albo wyparłam.
Podobali mi się bohaterowie. I tu chyba wszyscy. Ładnie nakreśleni i choć można ich nie polubić, to przyznać trzeba, że wszyscy sprawiali wrażenie przemyślanych i dopracowanych. Ze swoimi zaletami, ale głównie i wadami.
Natomiast przyznaję, że w historii kryminalnej pogubiłam się w pewnym momencie. Miałam wrażenie, że nastąpił jakiś przerost. Zbyt wiele pomieszania, zbyt wiele poplątania, zbyt mało jasności, a za wiele przypadkowości. W efekcie zostałam z przeczuciem, że coś, co zapowiadało się na dobre wyjaśnienie, zostało zakończone na kilku ostatnich stronach. Jakby zabrakło stron. Na dokładkę sama...

Dobry kryminał, zagmatwany, do końca nie wiedziałam kto i dlaczego, mimo, że tropów bardzo dużo i podejrzanych.Trochę przeszkadzają mi pewne wydarzenia, mimo najszczerszych chęci nie są możliwe do zaakceptowania. Czasami miałam wrażenie sztuczności scen, ale jak na debiut - nieźle. Czytając opinie, zgadzam się, że nie do końca wszystko wyszło, nie do końca zachwyca, ale mam zamiar sięgnąć po inne pozycje autorki, zobaczymy czy będzie lepiej.

Jeden z lepszych kryminałów napisanych polskim piórem.
Bardzo ciekawie poprowadzona akcja obfitująca w nieoczekiwane zwroty i zakończona ciekawym rozwiązaniem.