Warszawskie dzieci`44

Były małe, niewinne, beztroskie. Wszystko prysło jak bańka mydlana. Ich dzieciństwo się skończyło.
To książka o tym jak dzieci uczyły się żyć w nowej rzeczywistości.
Autorka opisuje powstanie widziane oczami dzieci. Poznajemy prawdziwe historie osób, którym przyszło żyć w tamtym czasie.
Poznajemy również historie znanych osób.

Dzieci przyjęte do armii powstańczej pełniły funkcję łączników, gońców, listonoszy, kolporterek prasy, sanitariuszek czy noszowych. Zajmowały się zdobywaniem żywności czy wody. Uczestniczyły w akcjach ratowniczych takich jak gaszenie pożarów czy odkopywanie zasypanych.
Opiekowali się pogożelcami, samotnymi matkami. To wszystko odbywało się przy współpracy z wojskiej oraz innymi instytucjami związanymi z tego typu działaniami.
Najbardziej znaną dziewczynką biorącą udział w powstaniu była Róża, która miała zaledwie osiem lat. Pomaga w szpitalu polowym. Jej radosna buzia nie zdradza ile tkwiło w niej bólu, strachu. Gdzie jej niewinne dzieciństwo?
Serce pęka na samą myśl.
Książka została napisana przez pasjonatkę historii Powstania Warszawskiego.
Widać ogrom pracy jaki został włożony w jej napisanie. Liczne historie, materiały zebrane, dokumentacja fotograficzna zarówno osób jak i dokumentów, dotarcie do tylu nazwisk, spisanie faktów. Bardzo dopracowana i ogromne kompedium wiedzy.
Jedyne co było dla mnie na minus to liczne cytaty z książek innych autorów. Było ich za dużo, co strona to przypis.
Książka d...