Wdowa

Bardzo wciągającą. Niemal przepadłam od pierwszej strony. Dzieci i ich krzywda zwykle odstraszają mnie, i choć czytam tę tematykę, to zwykle nie staram się wejść zbyt emocjonalnie w książkę. Tym razem było inaczej. Wpadłam, a potem leciałam i leciałam. Dopiero pod koniec, i co najdziwniejsze nawet nie wiem kiedy konkretnie, zatrzymałam się.
W pewnym momencie nabrałam przekonania, że to niemożliwe. Nagle historia z punktu widzenia bohaterki, wydała mi się tak niemożliwa, niewiarygodna, nieprawdopodobna, że zaczęłam snuć jakieś karkołomne fabularne rozwiązania. Na szczęście, bo marny ze mnie byłby autor kryminalnych powieści, nic z moich przewidywań się nie sprawdziło. Autorka doprowadziła wszystko do końca w iście spokojnym stylu, dokładając na koniec lekką prawdziwość bohaterki. Czy zawirowało bardzo? W sumie nie, bo Jean od początku budziła moją nieufność, raczej potwierdziło masą wątpliwości, które zaczęły rodzić się strona po stronie.
Książka o ciekawej konstrukcji. Podobnie jak w Dziecku, mamy kilka czasów i kilkoro osób tworzących historię. Fabuła toczy się wokół śledztwa sprzed czterech lat oraz wydarzeń współczesnych, które zainicjowała śmierć mężczyzny podejrzanego o uprowadzenie 2 letniej dziewczynki. Tytułowa Wdowa musi po raz kolejny zmierzyć się z pamięcią o tym, co się wydarzyło, wydarzeniami, które przewróciły jej świat do góry nogami oraz swoim miejscem w świecie bez mężczyzny, który przez wiele lat był dla niej drogowskazem, opoką i wyznacznikiem.
...

Fiona Barton, to znana dziennikarka, która postanowiła wydać na papierze pomysł, który jak sama mówi parę lat dojrzewał w jej głowie. Tuż po wydaniu książka zyskała sporą popularność i jak to bywa z takimi opowieściami, już są plany realizacji filmowej. Mówi się trudno, jakoś trzeba zacząć, a jako, że lubię zapoznawać się z debiutami sięgnąłem i po tą publikację. U nas została wydana nakładem Wydawnictwa Czarna Owca.

A jest opowieść o pewnej kobiecie, która zostaje wdową. Niby nic w tym niezwykłego, z tym, że mąż Jean, swego czasu został oskarżony o zabicie dziewczynki, a jak było na prawdę nigdy nie wyjaśniono. Kobieta twardo stała u boku swojego męża, mimo tak poważnych oskarżeń. Teraz, gdy Glen nie żyje, a przyczyny jego śmierci także nie są zbyt jasne, pod domem kobiety ustawiają się tłumy dziennikarzy, ale nie tylko. Chcą poznać odpowiedź na dwa pytania.Czy mąż był winny i czy ona sama wiedziała coś o tym, ale ukrywała prawdę? Rozpoczyna się bezpardonowa walka o pierwszeństwo do całej historii, a wdowa zaczyna snuć swoją opowieść. Tylko co tutaj jest prawdą, a co naginaniem prawdy, lub kompletną bzdurą? Tego dowiecie się sięgając po tą książkę.

Trzymająca w napięciu, bardzo dobra powieść, z trudnego gatunku jakim jest thriller psychologiczny. Znakomicie pokazana rozgrywka między dziennikarką a nieutuloną w żalu wdową, która swoją opowieścią przede wszystkim chce ukazać swoje spojrzenie na całą sprawę. Nieważne co sądzą inni. Czy ukrywanie prawdy, nawet ...