Wilk stepowy

Hermann Hesse
8.8 /10
Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 85 ocen kanapowiczów
Wilk stepowy
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.8 /10
Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 85 ocen kanapowiczów

Opis

W marcu 1926 r. w hotelu Baur au Lac w Zurychu odbył się przygotowany przez dadaistów bal maskowy. Zabawa zamieniła się w szalony happening artystyczny, który dla wielu uczestników był wielkim przeżyciem. Jednym z nich był przebrany za arlekina Hermann Hesse. "Jaki ze mnie głupiec. Rozwiązywałem przez trzydzieści lat problemy ludzkości, nie wiedząc, co to bal maskowy. Sądziłem, że ludzie są mniej więcej podobni" - napisał w dzień po imprezie. Gdyby nie maskarada u dadaistów, "Wilk stepowy", a zwłaszcza psychodeliczny finał powieści, w którym bohater odwiedza "magiczny teatr", ogląda dziesiątki swoich wcieleń i dyskutuje z Mozartem - byłby inny. Hesse pisał "Wilka..." w poczuciu kryzysu duchowego. Miał za sobą doświadczenie rozpadu życia społecznego (pierwsza wojna światowa) i osobistego (rozpad małżeństwa i choroba psychiczna żony). W powieści o losach dobiegającego pięćdziesiątki Harry'ego Hallera - prowadzącego nieuregulowany tryb życia samotnika, intelektualisty, konesera sztuki, amatora cygar i alkoholu, utrzymującego się z procentów od lokaty bankowej - Hesse pytał, jak osiągnąć wewnętrzną harmonię i zachować niezależność w rzeczywistości skażonej chaosem, pogodzić w sobie naturę i kulturę, nonkonformizm i bunt przeciw zastanym konwencjom z wrodzoną potrzebą bezpieczeństwa? Kiedy wybuchła hipisowska rewolta lat 60., książka Hessego zrobiła zawrotną karierę. Od tytułu powieści wzięła nazwę amerykańska grupa rockowa Steppenwolf, teatr i dziesiątki knajp w USA i Europie. Fred Haines nakręcił według "Wilka..." film z Maksem von Sydowem w roli głównej.
Data wydania: 2007
ISBN: 978-83-06-03126-3, 9788306031263
Wydawnictwo: PIW - Państwowy Instytut Wydawniczy
Serie: Kolekcja Gazety Wyborczej - XX wiek, Seria Kieszonkowa PIW, Kanon Na Koniec Wieku
Kategoria: Literatura piękna
Mamy 17 innych wydań tej książki

Autor

Hermann Hesse Hermann Hesse
Urodzony 2 lipca 1877 roku w Niemczech (Calw)
Hermann Karl Hesse, ps. Emil Sinclair – prozaik, poeta i eseista niemiecki o poglądach pacyfistycznych. Okazjonalnie również rysownik i malarz. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1946 r. Z uzasadnienia jury otrzymał ją „za inspirującą t...

Pozostałe książki:

Wilk stepowy Siddharta Demian Gra szklanych paciorków Peter Camenzind Narcyz i Złotousty Rosshalde Podróż na wschód Wyższy świat Pod kołami Baśnie Gertruda Kuracjusz, Podróż norymberska Kuracjusz. Zapiski z Kuracji w Baden Odnowiciel Świata Dzieciństwo czarodzieja Klein i Wagner. Ostatnie lato Klingsora Moja wiara Myśli Trzy opowieści z życia Knulpa Im dojrzalsi, tym młodsi. Refleksje i wiersze o starości Iris i inne opowiadania inicjacyjne Kartki ze wspomnień Korespondencja Księga obrazów Najpiękniejsze opowiadania Najsłynniejsze opowiadania Podróże senne W nas i poza nami W słońcu dawnych dni
Wszystkie książki Hermann Hesse

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Tańczący z wilkiem

7.10.2021

"Wilk stepowy" został oddany w ręce niemieckich czytelników w 1927 r. Od czasu premiery, przetłumaczony na 36 języków, był wielokrotnie poddawany naukowym analizom, interpretacjom i komentarzom. Szczególnym zainteresowaniem cieszył się "zwłaszcza podczas i w następstwie czasów wojny i kryzysu"(str.203). Hermann Hesse o "Wilku stepowym" napisał, że... Recenzja książki Wilk stepowy

@Antytoksyna@Antytoksyna × 21

Oswojony wilk

12.09.2012

Wilka stepowego zwykło się odczytywać jako zapis rozterek duchowych nonkonformisty, uwikłanego w walkę z samym sobą i usiłującego odnaleźć równowagę między biologią i kulturą. Historia Harry'ego, który lubi o sobie myśleć w kategoriach wilka stepowego, jest jednak w istocie zapisem powolnego upadku sytego i skoncentrowanego na sobie burżua. Harry m... Recenzja książki Wilk stepowy

@morvina@morvina

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@threewitches
@threewitches
2007-12-18
Przeczytane

Wydaje mi się to dziwne: jak to możliwe, że i ja zobaczyłam w sobie wilka stepowego? Bo przecież książka napisana dawno, zdawałoby się, że porusza problemy starszych pokoleń, że powinna się zdeaktualizować. A jednak chyba każedemu zdarza się odnaleźć w sobie sprzeczności nie do pogodzenia, albo wpaść w nieprzepędzalną depresję.Książka pomogła mi trochę popatrzeć z boku na codzienne problemy osobowości, które zdają się nie do przezwyciężenia. W dodatku czytało się ją przeprzyjemnie, bo jest to kawałek naprawdę porządnej prozy.

× 3 | link |
EF
@efo
2010-02-01
Przeczytane

Wydaje mi sie, ze ksiazka mowi o przezyciach wewnetrznych osoby zyjacej w tzw okresie przejsciowym. Przejsciowosc dotyczy szeroko pojetej kultury, sztuki i sytuacji spoleczno-politycznej. Fenomen tej ksiazki polega na tym, ze caly czas zyjemy w takiej wlasnie rzeczywistosci. Wilka stepowego mialem w rekach po raz pierwszy kilka lat temu, niedawno przeczytalem go ponownie i wiem, ze jeszcze nie raz bede do niego wracal.

× 3 | link |
@Chantal
@Chantal
2011-06-19
10 /10
Przeczytane

Cudowna książka, przeczytałam ją już kilka razy i na pewno sięgnę po nią nieraz.I ja znalazłam u siebie mnóstwo cech Wilka Stepowego i dzięki tej książce spojrzałam na nie obiektywnym okiem. Niezwykła podróż we wnętrze swojej duszy, poza tym napisana po mistrzowsku.

× 3 | link |
@jestemzabujana
@jestemzabujana
2010-08-20
10 /10
Przeczytane

Niezwykła książka, żałuję tylko, że nie trafiłam na nią wcześniej. Ulubiony cytat, który zapisałam gdzieś na marginesie zeszytu? "Każdy człowiek składa się z dziesięciu, stu, tysiąca dusz".

× 3 | link |
JT
@jan.t.w-cki
2021-02-28
10 /10
Przeczytane

Fenomenalna książka, audiobook w wykonaniu Peszka również.

× 3 | Komentarze (1) | link |
@PonuryDziadyga
2021-12-25
6 /10
Przeczytane 2014

Manifest nonkonformizmu, pragnienia wolności, książka w pierwszej części przepojona pesymizmem i czasem wpadająca w ton mizantropijny. Jak na powieść egzystencjalną, to mogłoby być lepiej. Niczego odkrywczego Hesse nie pisze, a na domiar złego zdarza mu się brodzić w płyciźnie.
Harry Haller, alter ego autora, wiedzie samotnicze życie na walizkach. Jest niejako więźniem mieszczaństwa, do którego odczuwa (tak jak do burżuazji) nietajoną niechęć, a jednocześnie ze wszystkich sił stara się żyć na własnych zasadach, być tym tytułowym wilkiem stepowym wśród stada bezrefleksyjnie żyjącego bydła. To wszystko, łącznie z autodestrukcyjnym myśleniem, zmienia się z momentem poznania przez niego pewnej tajemniczej kobiety.
Mamy elementy fantastyki, fragmenty pisane jak traktat filozoficzny, a całość gęsto jest usiana oniryczno- narkotycznymi wizjami. Popularność wśród hipisów łatwo wytłumaczyć: Hesse stworzył bohatera nie stroniącego od używek, pacyfistę, fascynata religią hinduską, opisał jego narkotyczne odloty, a dodatkowo umieścił go wśród ludzi preferujących wolną, często biseksualną miłość.
Werdykt na szybko: "Wilk stepowy" jest książką dobrą, momentami bardzo dobrą, ale za żadne skarby nie epokową, czy zasługującą na miano kultowej. Gdyby było w niej coś wyjątkowego, jakaś cecha która zawładnęłaby czytelnikiem.. Niestety, jest to książka jakich wiele, choć zaznajomienie się z nią nikomu nie zaszkodzi, a nawet może być ciekawym doświadczeniem.

× 2 | link |
@SYSTEM
@SYSTEM
2008-01-17
10 /10
Chcę przeczytać

To niesamowita książka. Nic nie straciła na aktualności (co jest poniekąd przerażające...). Nie dziwne, że była kultowa wśród hippisów ;)

× 2 | link |
@bigbookheart
2020-10-17
10 /10
Przeczytane

Harry Haller, główny bohater Wilka stepowego, odczuwa bolesne rozdarcie wewnętrzne na dwie różniące się diametralnie osoby. Jedna z nich jest związana z umysłem i szlachetnymi ideałami, do których dzielnie dąży, podczas gdy druga odpowiada niższym instynktom i pragnieniom cielesnym. Wilk stepowy rejestruje to rozdarcie, dominujące nad wewnętrznym życiem Hallera, z trzech osobnych perspektyw: bratanka gospodyni, który należy do strefy mieszczaństwa, psychoanalitycznej rozprawy i autobiograficznej relacji samego Hallera. Dzięki innych postaciom powieści Harry stopniowo dowiaduje się, że "żadne ja (...) nie jest jednością, lecz bardzo zróżnicowanym światem, małym gwiaździstym niebem, chaosem form (...)". Postanawia zbadać liczne aspekty własnego istnienia, eksperymentując ze swoją seksualnością, bywając w jazz clubach, gdzie uczy się tańczyć fokstrota i utrzymując kontakty towarzyskie z grupą ludzi, której wcześnie przyglądał się pobłaźliwie i drwiąco. W ten sposób zdaje sobie sprawę, że swe nowe pasje powinien traktować w kategoriach intelektualnego odkrycia.
*
Wstęp nie dla każdego - tylko dla obłąkanych.

× 1 | link |
@Conchita
@Conchita
2009-07-29
10 /10
Przeczytane

Rewelacja! To książka kultowa mojej młodości...

× 1 | link |
LO
@Lo76111
2007-10-07
Przeczytane

Chyba żadna książka nie dotknęła tak głęboko mojego "ja" .

| link |
PA
@brytkietus
2009-09-29
Przeczytane

Coś niesamowitego.

| link |
@dw_ota
@dw_ota
2022-12-31
8 /10
Przeczytane
@DieLeseratte
2022-11-20
10 /10
Przeczytane
MA
@mateuszp_87
2022-11-02
9 /10
Przeczytane
@nemesis
@nemesis
2022-07-04
5 /10
Przeczytane Literatura piękna
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Samotność jest niezależnością, życzyłem jej sobie i zdobyłem ją po długich latach. Była ona zimna, o tak, ale była też cicha, prawdziwie cicha i wielka, podobnie jak zimne, ciche przestworza, po których wędrują gwiazdy.
Każdy w jakimś zakątku swojej duszy wie aż nadto dobrze, że samobójstwo jest wprawdzie wyjściem, ale przecież tylko jakimś wyjściem nędznym, nielegalnym, zapasowym, i że w zasadzie szlachetniej i piękniej jest dać się pokonać przez samo życie niż ginąć z własnej ręki.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl