Zaginione klejnoty

Czytałam wcześniej sagę autorki ,,W dolinie Narwi", dlatego teraz tym bardziej byłam ciekawa tego cyklu ,,Dworek nad Biebrzą". I od razu, gdy przeczytałam kilka stron zauważyłam, że ta opowieść jest dużo bardziej dorosła, niż wcześniejsza saga. Tamtą mogę teraz porównać do dziewczęcej, ale tą do mocno kobiecej. W momencie, kiedy bohaterzy rzucają sarkazmem, czy też ironią, to robią to z prawdziwą klasą. Oczywiście po ich wypowiedzi czytamy o tym, co chcieli przekazać, ale i tak nie zmienia to faktu, że nawet ich niecne zachowania wydawały mi się dojrzałe, takie w wersji dorosłej. Oczywiście mamy tu motyw panienki, która jest wielką buntowniczką, taka prawdziwa chłopczyca, która jest mniej wrażliwa od innych kobiecych postaci. Lubi rządzić, jest stanowcza i nadal szuka nowego partnera, choć po ostatnim nie pozostały jej miłe wspomnienia. W głębi serca widzimy, że pragnie go mieć. Nie miała przecież łatwego dzieciństwa i ten brak rodziców jest dla niej odczuwalny. Mając jedenaście lat poszła pod opiekę wujka, a ten robił co mógł, by czuła się szczęśliwa. Pozwalał jej na więcej niż wypada damie i czekał aż sama wybierze sobie kawalera. Gdyby jednak przetrzepać jej życiorys, to nie jeden kryminalista byłby pod wrażeniem:-) Uważajcie zatem na Izabelę, gdyż choć piękna i urocza, to jeszcze nie znalazł się taki, który by w trakcie związku nie zniknął:-) I niech was nie zmylą zapędy miłosne, gdyż kolejnym wyjątkowym wątkiem jest tutaj wysokiej wartości klejnot, który przepadł wr...

"Zaginione klejnoty" to pierwszy tom serii "Dworek nad Biebrzą" pod piórem Urszuli Gajdowskiej. Autorka znana jest już z serii "W Dolinie Narwii", która nie tylko mnie zachwyciła ciekawymi intrygami, sprawami kryminalnymi i subtelnymi romansami. Nie inaczej jest w tym przypadku.

Urszula Gajdowska stworzyła bohaterów, którzy muszą codziennie mierzyć się z różnymi sprawami. W przypadku Izabeli Wieczorek jest to chęć wyjścia za mąż, choć każdy kandydat, który się do niej zbliży, znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Młoda kobieta ma temperament i potrafi zaleźć za skórę.

Jest też wątek tytułowego zaginionego klejnotu, ale nie tylko. Giną różne rzeczy i to wtedy, gdy Izabela jest w pobliżu. Ten dziwny zbieg okoliczności bada baron Klemens Krzyżewski.

Można śledzić zmiany zachodzące w bohaterach, co bardzo lubię w książkach. Nie wszystkie zmiany zachodzą przypadkowo. Zdarza się tak, że pewnym sprawom trzeba pomóc i tak też się dzieje w przypadku bohaterów "Zaginionych klejnotów".

Klimat powieści przenosi czytelnika do XIX wieku, który jest świetnie oddany dzięki Autorce. Etykieta dawnych czasów jednych może fascynować, innych denerwować, ale na pewno jest bardzo interesująca. Relacje rodzinne, towarzyskie, bale i innego rodzaju spotkania stanowią mocny filar tej powieści, zaraz przy rodzącym się uczuciu bohaterów i intryg, które podtrzymują napięcie.

Styl pani Gajdowskiej jest przyjemny w odbiorz...

Izabela Wieczorek to młoda dama, której inteligencja i uroda wyróżniają się w gąszczu innych arystokratek. W środowisku znana jest z ciętego języka i niechlubnych zachowań. Ale, ale! Izabela pragnie w końcu wyjść za mąż. Dopinguje ją w tym jej opiekun, wicehrabia Giełczyński. Wokół ślicznej damy zaczyna krążyć trzech mężczyzn. Podrywacz i bawidamek Maurycy, ułożony i kulturalny Anthony oraz oschły, sarkastyczny baron Klemens Krzyżewski. Może nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że wszyscy trzej dżentelmeni są…braćmi! A na domiar złego wokół niczego nieświadomej Izabeli rozpoczęła się plaga “znikającej” biżuterii. Którego z adoratorów wybierze dziewczyna i kto okaże się złodziejem klejnotów?

Książka Urszuli Gajdowskiej to kolejny romans historyczny, który przeczytałam w ogóle i kolejny, który bardzo przypadł mi do gustu. Autorka sprawnie operuje słowem i robi to w cudownie wysublimowany sposób, tym samym budując napięcie i klimat XIX-wiecznego, arystokratycznego świata. Być może w takich książkach zakończenie jest przewidywalne, ale czy ma to znaczenie, kiedy cała historia jest opowiedziana w tak wciągający i urokliwy sposób, że nie sposób się od niej oderwać? W tej książce wszystkie emocje i wydarzenia świetnie się równoważą, a im bliżej końca, tym akcja się zagęszcza i jest coraz odważniej. Żeby jeszcze bardziej Was zachęcić, podpowiem, że pod koniec jest scena, która może budzić ogromne kontrowersje, a to jest coś, co ja w lite...

Nie jestem wielbicielką powieści historycznych a tymbardziej historii umieszczonych 100 albo 200 lat wstecz. Jednak jeśli mam być ręku książkę Urszuli Gajdowskiej już wiem, że to będzie miło spędzony czas. Nie sposób nie lubić powieści jej autorstwa.

Jesień 1823 roku. Po śmierci rodziców, Izabela Wieczorek zostaje podopieczną wicehrabirgo Giełczyńskiego. Jest właścicielem dworu nad Biebrzą. Kobieta bardzo chce wyjść za mąż. Jest piękna, mądra i nowoczesna. Można by pomyśleć, że ma wielu kandydatów. Taaak, to prawda. Jednak oni po kolei przepadają bez śladu. Jakby było mało, w tym samym momencie ginie cenny klejnoty pewnego szlachcica. Czy baron Klemens Krzyżewski odkryje tajemnicę znikającej biżuterii? Czy wuj Izabeli jest rzeczywiście tylko zrzędliwym staruszkiem? Którego z adoratorów wybierze młoda dama ? Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedzi podczas lektury.

Jestem pod ogromnym wrażeniem panny Izabeli. Zdecydowanie jest to kobieta nowoczesna, wyjątkowo wyzwolona a do tego świadoma siebie i swoich atutów. Doskonale potrafi wykorzystać swoją inteligencję oraz słabość płci przeciwnej. Jej wymiana zdań z baronem Krzyżewskim to dla mnie coś pięknego, kwintesencja sarkazmu, dobrego humoru oraz podtekstów. Bo można śmiało stwierdzić, że ich znajomość opiera się głównie na wzajemnych uszczypliwościach i niedomówieniach. Podczas czytania mogłam wyczuć budzące i rosnące uczucie i pożądanie. Wszystko pięknie i subtelnie przedstawione.

Autorka wyk...

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, poprzednio czytałam książki z cyklu #wdolinienarwii, które bardzo mi się podobały, dlatego jak tylko zobaczyłam, że Ula napisała coś nowego wiedziałam, że będę musiała po to sięgnąć. Tym bardziej, że opis książki "Zaginione klejnoty", która jest pierwszym tomem serii #dworeknadbiebrzą brzmiał niezwykle intrygująco, a okładka całkowicie mnie kupiła! Jest to romans historyczny ze sporą nutą kryminału. Razem z głównymi postaciami przeniosłam się do XIX wieku. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się naprawdę sprawnie, ja pochłonęłam ją w jeden wieczór. Fabuła została w bardzo interesujący sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie naprawdę świetnie wykreowani. Główne postaci tej książki - Izabela i Klemens już od pierwszych stron zaskarbiły sobie moją sympatię. Cięte riposty i potyczki słowne Izabeli z mężczyzną wielokrotnie sprawiały, że na mojej twarzy gościł uśmiech. Relacja pomiędzy tymi postaciami została tutaj naprawdę interesująco przedstwiona, z nimi po prostu nie sposób się nudzić. Muszę wspomnieć oczywiście o wątku kryminalnym, który również został ciekawie zaprezentowany. Intryga, którą odkrywamy razem z bohaterami dostarczyła mi nie lada emocji i wrażeń. Autorka w niesamowicie realistyczny i plastyczny sposób oddała klimat panujący w tamtym okresie, a ja czytając niektóre opisy sytuacji przenosiłam się oczami wyobr...

Mamy jesień roku 1823 a naszą główną bohaterką jest Izabela Wieczorek, którą wychowywał wicehrabia Giełczyński. Kobieta w młodym wieku straciła rodziców, a wuj, tak go nazywa, pozwalał jej na zbyt wiele. Kobieta jest wybuchowa, krnąbrna, często mówiono o jej złym zachowaniu, choć nikt nie odważył się jej powiedzieć prosto w twarz. Kobieta nie lubi towarzystwa barona Krzyżewskiego, który jest częstym gościem wuja. Nie można powiedzieć, że nie jest przystojny, Izabela chce już opuścić dom wicehrabiego i mieć swoją rodzinę. Krzyżewski kręci się obok Giełczyńskiego, gdyż giną klejnoty a on chce odkryć kto za tym stoi, dodatkowo mężczyźni zabiegający o względy panienki Izabeli przepadają bez wieści. W książce powstaje wiele pytań, czy znajdziemy na nie odpowiedzi?

Na tej książce się nie zawiodłam. Była to przepiękna opowieść obyczajowa z delikatnym wątkiem kryminalnym, a dodatkowo okraszona wątkiem romantycznym. Główna bohaterka skradła moje serce, dziewczyna pewna siebie, wiedząca czego chce, choć chyba sama nie wiedziała, że tak to się może skończyć. Idealna postać to dzięki niej ta książka jest naprawdę dobra. Nie jestem fanką wątków romantycznych, lepiej czuję się w kryminalnych, ale tu on był wyważony, delikatny, bardzo ładnie ubrany w słowa, po prostu smaczny. No i ten klimat panujący przez całą książkę, śliczne panie i panowie, bale, na których wpisywało się zarezerwowane tańce do karnecików, panienki dbające o swoją reputację, potajemne schadzki, mężczyźni wa...

Odkąd przeczytałam pierwszy raz romans historyczny, przepadłam. Może to za sprawą gatunku, a może za sprawą autorki. Jednak w przypadku mojego pierwszego spotkania nie była to Urszula Gajdowska. Postanowiłam sprawdzić, jak prezentuje się w wydaniu tej pisarki. Tak więc, kiedy dostałam propozycję zrecenzowania nowej serii, od razu się zgodziłam.

Izabela Wieczorek, wychowywana przez przyszywanego wuja, wicehrabiego Benedykta Giełczyńskiego, wyrosła na piękną dziewczynę, aczkolwiek awanturnicę. Nadszedł wreszcie czas, by znalazła sobie męża i opuściła dworek nad Biebrzą. Najlepsza okazja do znalezienia wybranka serca nadarza się na balu u hrabiny Modlińskiej. Nie spodziewa się jednak na przyjęciu barona Krzyżewskiego, z ...

Piękna Biebrza, świat ówczesnych wyższych sfer, bale i towarzyszące temu flirty. Kto by nie chciał przeczytać powieści przypominającej słynne historie Jane Austen, ale dziejące się na naszych terenach.

Z taką propozycją wyszła naprzeciw czytelnikom Urszula Gajdowska. Jej powieść „Zaginione klejnoty”, początkowo przyznaję nie do końca mi podeszła. Teraz, gdy piszę te słowa mam już nieco inne myśli odnośnie tego tytułu.

Wyobraźcie sobie Podlasie w XIX wieku. Ogromne majątki, piękne damy i dżentelmenów, a to wszystko w otoczeniu Biebrzy i lasów. Kto był na tych terenach, ten wie że można się rozmarzyć.

Wracając do samej powieści, Izabela Wieczorek jest młodą panną na wydaniu, może nie aż tak młodą na tamte czasy, ale jednak panną poszukującą męża. Dla niej to zadanie wcale nie jest łatwe, bo jak jest się bezczelną, krnąbrną i dosyć odważną panną to grono pretendentów do ręki niestety maleje. Jednak niestrudzona niczym Izabela robi wszystko co może by zdobyć jak najlepszą partię. I tu wchodzi nam główny bohater, Klemens Krzyżewski. Bogaty, przystojny w odpowiednim wieku, a do tego z dosyć trudną historią co jeszcze dodaje mu uroku tajemniczości. Dwoje bohaterów uwielbia się jak główni bohaterowie „Dumy i uprzedzenia” jednak ten zabieg wcale mi tu nie przeszkadzał. Poza tym w powieść jest dosyć zręcznie wpleciony wątek kryminalny, co wzbudza tylko ciekawość czytelnika.

Czy są jakieś minusy. No są,...

„Zaginione klejnoty” to świetna książka pełna tajemnic, sekretów, przenosząca nas do roku 1823, wywołująca emocje podczas czytania. Mnie zdecydowanie się podobała i z przyjemnością polecam.