Zakazany owoc

Jojo Moyes
7.2 /10
Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 32 ocen kanapowiczów
Zakazany owoc
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.2 /10
Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 32 ocen kanapowiczów

Opis

Dwie historie miłosne, splatające się w opowieść o przeznaczeniu, przypadku i dramatycznych konsekwencjach uczuć. Celia i Lottie razem dorastały w malowniczym nadmorskim Merham, lecz gdy jedna zakochała się w narzeczonym drugiej, ich drogi się rozeszły. Pół wieku później do miasteczka przybywa młoda kobieta z małym dzieckiem.
Data wydania: 2006
ISBN: 978-83-7391-775-0, 9788373917750
Wydawnictwo: Świat Książki
Stron: 461
Mamy 2 inne wydania tej książki

Autor

Jojo Moyes Jojo Moyes
Urodzona 4 sierpnia 1969 roku w Wielkiej Brytanii (Londyn)
właśc. Pauline Sara Jo Moyes, jest brytyjską autorką bestsellerów i dziennikarką. Zanim zajęła się wyłącznie pisaniem, przez dziesięć lat pracowała "The Independent". Mieszka w Essex z mężem i trójką dzieci. Powieść "Zanim się pojawiłeś" sprzedano w...

Pozostałe książki:

Zanim się pojawiłeś Kiedy odszedłeś Moje serce w dwóch światach Dziewczyna, którą kochałeś Światło w środku nocy Razem będzie lepiej Ostatni list od kochanka Zakazany owoc Kiedy weszłam w twoje życie Srebrna Zatoka Dwa dni w Paryżu Muzyka nocy Kolory pawich piór We wspólnym rytmie W samym sercu morza Pod osłoną deszczu
Wszystkie książki Jojo Moyes

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Piękna, poruszająca i niezwykle prawdziwa opowieść o zakazanej miłości...

WYBÓR REDAKCJI
16.06.2021

Każda powieść Jojo Moyes jest gwarancją wielkich emocji, niebanalnego spojrzenia na współczesną literaturę obyczajową oraz jakości na polu fabuły, kreacji bohaterów i klimatycznej scenerii wydarzeń. I nie inaczej ma się rzecz z książką pt. "Zakazany owoc", której to nowe i jakże okazałe dla oka wydanie, ukazało się właśnie nakładem Wydawnictwa Zna... Recenzja książki Zakazany owoc

"Zakazany owoc"

5.06.2021

„Żeby przeżyć. Czasami trzeba po prostu ruszyć dalej. To jedyny sposób." Dwie ramy czasowe, dwie bohaterki, dzieli je pół wieku. Nadmorska miejscowość Merham, tutaj życie toczy się swoim spokojnym rytmem, wszyscy się dobrze znają. Lata pięćdziesiąte ubiegłego wieku, to trudny, pokomplikowany świat Lottie. Dziewczyny, która wychowywała się w rodzi... Recenzja książki Zakazany owoc

Zakazany owoc dumnie krąży mi nad głową

26.05.2023

Moja pierwsza myśl po lekturze Zakazanego owocu, zaskoczyła mnie samą. Wynikała z tego, że wciąż zastanawiałam się, dlaczego akurat obyczajówki Jojo Moyes, podszyte romansową podszewką, bo trudno udawać, że jej tam nie ma, jestem w stanie czytać, a innych niekoniecznie. I ta moja pierwsza, wspomniana już myśl, przyniosła mi odpowiedź, przynajmniej... Recenzja książki Zakazany owoc

Zakazany owoc, któy nie jest jabłkiem

17.06.2021

Każda kolejna książka Jojo Moyes wzbudza przyspieszone bicie serca u fanek autorki. Dodatkowo cieszy oko, kiedy wydawnictwo zachowuje spójność cyklu i tworzy okładki na podstawie jednego schematu. Przed Państwem „Zakazany owoc”, nowa powieść (a właściwie wznowienie wydanej w 2006 roku powieści) autorki. Jojo Moyes tym razem sięga po znany i lub... Recenzja książki Zakazany owoc

@justyna_@justyna_ × 2

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@coolturka104
2021-07-17
7 /10
Przeczytane

Tej autorki nie trzeba nikomu przedstawiać, należy ona do czołówki moich ulubionych pisarek literatury kobiecej, a jej piękne wydane książki zdobią moją biblioteczkę.

Lata 50. Lottie i Celia, to dwie przyjaciółki pochodzące z zupełnie różnych środowisk. Pewnego dnia poznają niezwykle ekscentryczną aktorkę Adeline Armand, która właśnie wprowadziła się do pięknej willi Arcadia w Merham, malowniczo położonej tuż nad brzegiem morza. Bohema i młodzi ludzie, którymi otacza się artystka, budzi wielkie poruszenie wśród mieszkańców, a przyjaźń zmienia się w rywalizację, gdy dziewczyny zakochują się w tym samym mężczyźnie. Już nic nie będzie takie samo.

Pół wieku później do miasteczka przybywa młoda kobieta z małym dzieckiem.

Na monumentalne, mocno rozbudowane powieści od Jojo Moyes trzeba mieć czas i odpowiedni nastrój. Naszpikowane szczegółowymi opisami, niezwykle detaliczne mogą być dość nużące, więc wiele zależy od naszego nastawienia.
"Zakazany owoc" to jedna z pierwszych powieści autorki (tak, to wznowienie) i jej styl różnił się od tego, do czego obecnie nas przyzwyczaiła.
Jej historie są zazwyczaj połączeniem dwóch płaszczyzn: teraźniejszej i przeszłej, które okazują się mieć punkty styczne. Należy nadmienić, że są one bardzo dobrze opracowane, stąd ta drobiazgowość, ale też niezmiernie fascynujące. Bowiem pierwsze skrzypce nieodmiennie gra tutaj fabuła - złożona i niemożebnie skomplikowana oraz jej ekscytujący i nietuzinkowi bohaterowie....

× 6 | link |
@BagatElka
2019-11-13
7 /10
Przeczytane ZZZ....oddane

Jojo Moyes urzekła mnie historią Lottie chociaż sama bohaterka chwilami nieźle mnie wkurzała.Całość opowieści toczy się nieśpiesznie dla niektórych możliwe,że monotonnie.Mnie ten rytm odpowiadał bo dzięki niemu mogłam zatopić się w świat nadmorskiej miejscowości i poznać dokładnie charaktery jej mieszkańców.Ich różnorodność i świetnie zarysowane wady i zalety sprawiają,że książkę czyta się z wielką przyjemnością i zaciekawieniem.
Kto kocha angielskie powieści obyczajowe ten doskonale odnajdzie się w klimacie "Zakazanego owocu". Mnie narobił on apetytu na pozostałe książki pani Moyes.

× 3 | link |
@bea-ta
@bea-ta
2019-11-17
6 /10
Przeczytane przeczytane 2017

Z pewnością otrzymałam więcej, niż się spodziewałam. To zdecydowanie jedna z lepszych kobiecych lektur, z jakimi zetknęłam się w ostatnim czasie. To książka o miłości. Z tajemnicą sprzed lat. Z komplikacjami rodzinnymi. Z licznymi retrospekcjami. Z wywołaniem refleksji dotyczących wpływu przeszłości na późniejsze życie. I umiejętności (bądź jej braku) dostrzegania tego, co najważniejsze... W zasadzie ładnie i poprawnie poprowadzona. Niemniej niektórzy bohaterowie czy niektóre wątki, zapowiadające się bardzo ciekawie, zostały wplecione tak zupełnie nie wiadomo, w jakim celu: pojawiły się i zniknęły bez wpływu na rozwój wypadków.

Czego mi zabrakło? Czegoś, co potrawie pod nazwą „małe nadmorskie miasteczko w latach pięćdziesiątych” dałoby wyrazistszy smak, koloryt, czegoś, co wyróżniłoby to miasteczko na mapie ówczesnego świata lub czegoś, co pozwoliłoby czytelnikowi na samodzielne określenie lat, w których toczy się akcja pierwszej części książki. Jednym słowem: zabrakło mi smaczków miejsca i czasów. Czego jeszcze mi brakło? Hm, lubię, bardzo lubię, gdy nawet prosta lektura czegoś mnie uczy, zostawia jakąś wiedzę, która sprawia, że mój ogląd świata poszerza się.

Wikipedia podaje, że „Zakazany owoc” to chronologicznie druga powieść w pisarskim dorobku autorki, co zdecydowanie zachęca mnie do sięgnięcia po kolejną powieść Jojo Moyes.

× 2 | link |
@czytanie.na.platanie
2021-06-29
7 /10
Przeczytane Przeczytane 2021 Posiadam

Ze słońcem i latem od dłuższego czasu kojarzą mi się okładki książek Jojo Moyes. Ich kolorystyka i wyzierająca z nich beztroska sugerują, że będą idealną wakacyjną lekturą.
Nie inaczej jest z wznowioną ostatnio książką „Zakazany owoc”, a w letnie klimaty wprowadza nas też miejsce akcji. Nadmorska miejscowość wypoczynkowa teraz i przed pięćdziesięciu laty jest tłem dla rozgrywających się tam wydarzeń. Miłości, nadziei, trudnych wyborów i ludzkich dramatów. Podziału społeczeństwa na to otwarte na świat i zmiany i to konserwatywne, torpedujące wszystko co nowe, inne i nieznane.
Głównymi bohaterkami są dwie kobiety, które dzieli pół wieku, ale wiele łączy. Przekonają się o tym, gdy Daisy rozpocznie remont domu należącego do niedawna do Lottie. Doświadczona okrutnie przez życie, opuszczona przez partnera Daisy, z dzieckiem na ręku podejmie się zadania, które może ją przerosnąć. I nie chodzi tylko o remont, ale i o odbudowanie zaufania do siebie, danie sobie szansy na szczęście. Lottie, której nigdy nie opuściło wyobrażenie o dawnej, niemożliwej miłości również w stanie w obliczu niełatwego wyboru. Czy sięgną po zakazany owoc? Czy nadal będą do niego wzdychać pozwalając, by kładł się cieniem na ich życiu? Czy uda im się pogodzić z samą sobą i odzyskać spokój i szczęście?
O ile sam pomysł na fabułę uważam za bardzo udany, o tyle nagromadzenie opisów, bohaterów i wydarzeń wydawało się momentami nieco przytłaczające. ...

× 1 | link |
@maczek89
2021-06-06
4 /10
Przeczytane

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Czy powieść mnie zafascynowała? Czy wręcz przeciwnie ? Książka liczy sobie bardzo dużo stron, co jest plusem. Uwielbiam grubaski.
Powieść została podzielona na części. Pierwsza opowiada o losach mieszkańców miasteczka o latach pięćdziesiątych o Arcadii. Poznajemy tam losy Lotti, która mieszka z przybraną rodziną.
W drugiej części jesteśmy pół wieku do przodu. Poznajemy samotną matkę Daisy, która jest projektantką i będzie odnawiać Arcadie.
W 3 części obie historie bohaterów się łączą, poznajemy zakazaną tajemnicę. Dokładniejszy opis tego, co wydarzyło się w Arcadii pół wieku temu.
Niestety historia mnie nie porwała. Książka jest nostalgiczna, smutna nieraz wręcz nudna. Bohaterowie są ‘’źli’’ lub ‘’dobrzy” nie ma wyśrodkowania. Ciężko było mi też połapać się, kto jest kim. Fabuła bardzo długo się rozkręca, co jest dla mnie wielkim minusem..

Historia pokazuje nam, jak podjęte decyzję w przyszłości rzutują na przyszłość człowieka. Tajemnice skrywane sprzed lat wyjdą na światło dzienne. Pisarka wskazuje, jak ważna jest rozmowa i jaki wpływ mają słowa, które nie zostały dopowiedziane.

× 1 | link |
@esclavo
2021-06-06
7 /10

W ponownym wydawaniem książek Jojo Moyes, oprócz dostępności, fajne jest to, że możemy łatwo zaobserwować postępy jakie autorka czyni z książki na książkę. Jej pierwsze powieści najczęściej nie spotykają się z dużym entuzjazmem, bo porównujemy je do tych najnowszych. Jednak każda ta historia ma swój klimat i warta jest opowiedzenia.

Książka jest podzielona na trzy części, które pozornie nie są ze sobą związane. Jednak z biegiem akcji wątki się łączą. Jest to powieść powolna, stateczna i bardzo nostalgiczna. Dużo tutaj wrażliwości, tęsknoty, trudnych wyborów. I mimo że akcja nie porywa, to ciężko się oderwać, ze względu na niepowtarzalny urok i ten specyficzny styl autorki.

× 1 | link |
@katarinalukasiak
@katarinalukasiak
2008-08-05
10 /10
Przeczytane

Świetnie i szybko się czyta. Polecam

× 1 | link |
@ksiazkowa.gladys
@ksiazkowa.gladys
2021-09-27
5 /10
Przeczytane

Ta książka mnie nie pochłonęła, rzekłabym, że była taka nijaka. Poznajemy historię sprzed kilkunastu lat (która moim zdaniem była o wiele ciekawsza) oraz współczesną. Na początku ciężko było mi się odnaleźć po przeskoku z przeszłości do teraźniejszości bo nie było o tym żadnej wzmianki, tylko koniec części pierwszej.

Cała historia rozpoczyna się losami młodej Lottie, która zakochuje się w narzeczonym jej siostry. Miłość jest odwzajemniona, lecz zakazana.
W kolejnej części mamy okazję poznać Daisy, która jest porzucona przez swojego partnera postanawia wyjechać z Londynu aby zająć się remontowanym, nowym hotelem. I tak właśnie zaczyna się jej przygoda, jej i jej kilkumiesięcznej córeczki. Poznaje wielu nowych ludzi. W tym Lottie, która jest już starsza i ma córkę Camille. I tak ze strony na stronę odkrywamy to coraz nowsze sekrety i tajemnice.

"Zakazany owoc" to idealny tytuł tej powieści. Pokazuje jak wielką cenę trzeba zapłacić za zerwanie takiego owocu. Jest to powieść o zakazanej miłości, o przeznaczeniu i wielkiej sile.

| link |
@alicya.projekt
2023-05-26
6 /10
Przeczytane
@jula7202
2023-04-09
8 /10
Przeczytane
PA
@paulina.gasior1
2021-08-05
7 /10
Przeczytane
@justyna_
2021-06-17
6 /10
Przeczytane
@Uleczka448
2021-06-16
8 /10
@maitiri_books_2
2021-06-07
8 /10
Przeczytane
@zksiazkapogodzinach
@zksiazkapogodzinach
2021-06-06
7 /10
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Czasami się zastanawiała, czy można znajdować się tak daleko od morza, a mimo to czuć, że się tonie.
Wiesz, czasami trzeba po prostu ruszyć dalej przed siebie - stwierdziła starsza kobieta. Daisy podniosła gwałtownie głowę. - Żeby przeżyć. Czasami trzeba po prostu ruszyć dalej. To jedyny sposób.
Dodaj cytat