Pod osłoną deszczu

Z książkami Jojo Moyes bywa różnie. Raz zachwycają, a raz jest tylko poprawnie. Najnowsza, która jak się okazało, jest pierwszą w jej dorobku, niestety trąca debiutem.

Standardowo, mamy podział na dwie linie czasowe, co akurat u tej autorki lubię. Przeszłość wypełniona jest konwenansami, etykietą i dobrym wychowaniem. Teraźniejszość to niezrozumienie, brak dialogu i sekrety rodzinne. Gdy te dwie linie się łączą, na jaw wychodzą tajemnice, które przykryte dystyngowaniem, rzutują na życie wszystkich kobiet w rodzie. I sam pomysł jest dobry, może nie odkrywczy, ale jak na obyczajówkę - obiecujący. Ale autorka tak to rozwlekła, przeciągła, że przez większość czasu po prostu się nudziłam. Akcja jest bardzo stateczna, nie ma tu żadnych ekscytujących wydarzeń, a i końcówka niczym nie zaskakuje.

Nie polecam tej powieści na początek przygody z Jojo Moyes, bo po niej raczej bym stroniła od tej autorki. Dla fanów, może do przebrnięcia, ale bez fajerwerków.

Z niecierpliwością wyczekuję każdej kolejnej wydanej na naszym rynku książki Jojo Moyes. „Pod osłoną deszczu” to pierwsza powieść napisana przez autorkę, która dopiero w styczniu bieżącego roku doczekała się polskiego wydania. Było dla mnie oczywiste, że muszę ją przeczytać.

I nie zawiodłam się. Otrzymałam wszystko to, co tak charakterystyczne dla powieści autorki. Intrygujące historie poszukiwania miłości przez trzy kobiety, które wiele dzieli, a łączą więzy krwi. Historie stopniowo odkrywane w przeszłości orientalnego Hongkongu i deszczowej współczesnej Irlandii. Ale absolutnie nie jest to romans, a powieść obyczajowa pozwalająca wnikliwie spojrzeć w ich życie, wybory i targające nimi emocje.

Akcja toczy się niespiesznie ukazując wyrwy, jakie w relacjach kobiet z trzech pokoleń zrobiły wzajemne niedopowiedzenia, zatajone sekrety i poczucie dorastania z ciężarem niespełnionych oczekiwań.

Tu idealna miłość nestorki rodu, Joy, staje się niedoścignionym wzorem dla jej córki, Kate, której miłosne wybory okazują się niekończącym pasmem niepowodzeń. Ten kilkudziesięcioletni związek jest też pryzmatem, przez który Sabine, zbuntowana nastolatka ocenia postępowanie swojej matki. Tylko czy jest on rzeczywiście bez skazy, czy idealizujemy go widząc tylko to, co na powierzchni?

To bardzo życiowa opowieść o trudnych wyborach pomiędzy poczuciem obowiązku i miłością, jeszcze trudniejszym budowaniu relacji pomiędzy matką i córką ukazująca wagę dialog...

Jojo Moyes to autorka, która mam wrażenie, że wszyscy znają i czytali oprócz mnie. 😜
Oczywiście filmy wyreżyserowane na podstawie jej książek znam i były świetne.
Natomiast jeśli chodzi o książki "Pod osłoną deszczu" to moje pierwsze spotkanie z piórem autorki.
Dodatkowo to debiut, więc rozumiecie❤️
Kate, której w życiu ewidentnie ciągle jest pod górkę wysyła swoją nastoletnią córkę do dziadków na irlandzką wieś.
Ma nadzieję w tym czasie poukładać swoje życie.
Sabine nie jest z tego faktu zbytnio zadowolona, do tego brak komputera i opieka nad chorym dziadkiem.
Jest i babcia dla której konie to ogromna miłość,a jej staroświeckie przyzwyczajenia są dosyć kłopotliwe.
Jest i ten, który trzyma parasol... Komu przeznaczony?

Bardzo przyjemna powieść obyczajowa. Pokolenie trzech kobiet, które gdzieś po drodze zbłądziły, nie mogą się dogadać i każda ma swoją zadrę w sercu.
Początek był trochę monotonny, ale później z ogromną ciekawością oddałam się historii i kibicowałam naszym bohaterkom.
Myślę, że kiedyś sięgnę po inne książki autorki.