Zamierające światło

"-Znaleźliście się tutaj tylko i wyłącznie z jednego powodu - ciągnęła Steel. - Tak jak ja jesteście beznadziejni i nikt inny was nie chce.
Posterunkowy Rennie chyba poczuł się urażony - wcześniej mówiono mu zupełnie co innego! Przecież dopiero od trzech dni był w dochodzeniówce! Jak mógł coś spieprzyć?
Steel wysłuchała go cierpliwie, ze współczującą miną, i odparła:
- Przepraszam, posterunkowy. Mój błąd. Inni trafili do mnie dlatego, że już coś spieprzyli. Pan znalazł się tutaj, bo wszyscy spodziewają się, że pan spieprzy coś wkrótce."

W tej części sierżantowi Loganowi McRae nie wiedzie się najlepiej. Ciąg porażek rozpoczyna nieudana akcja, w której zostaje postrzelony jeden z funkcjonariuszy, a wina spada na naszego bohatera. Spotkanie z inspektorem Napierem z wydziału wewnętrznego (zwanym uroczo Strażnikiem Krypty lub Drakulą) zaowocowało przeniesieniem Logana pod skrzydła inspektor Steel, a jaką jednostką ona dowodzi można się domyślić po przytoczonym na początku fragmencie.
Jednak nasza gwiazda nie poddaje się klimatowi panującemu wśród nowych współpracowników (nazywanych przez wszystkich partaczami), podejmuje walkę mającą na celu wykazanie się i przez to uwolnienie ze szpon inspektor Steel.

Ta część wypadła w mojej opinii trochę słabiej niż "Chłód granitu", ale to dalej bardzo dobra książka. Nadal jej plusem jest ciekawie opisana praca policji przedstawiona "od kuchni" oraz oczywiście czarny humor MacBride'a, który śmieszy mnie momenta...

Lubię kryminały MacBride'a. Już mogę tak powiedzieć, bo przeczytałam drugi. I chociaż jest on, w ogólnej ocenie, odrobinę słabszy od poprzedniego, to i tak wpisuję autora na listę ulubionych.
Tym razem policja szkockiego Aberdeen poszukuje mordercy (seryjnego?) miejscowych prostytutek. Dodatkowo miasteczko paraliżuje strach przed bezwzględnym podpalaczem, a złego obrazu dopełniają narkotykowi gangsterzy i skorumpowani urzędnicy.
Czyta się dobrze, fabuła jest odpowiednio intrygująca, akcja dynamiczna, postaci wiarygodne. Styl narracji bez zarzutu, świetne dialogi z wyważonym poczuciem humoru.
Co do minusów (minusików): mnie trochę brakuje momentów zaskoczenia, nieprzewidzianych zwrotów; a może mocniejszej tajemnicy i lepszego budowania atmosfery strachu.
Oczywiście polecam sympatykom gatunku.

Kolejna znakomita powieść Stuarta MacBride'a z sierżantem Loganem McRae w roli głównej. Książka,od której nie sposób się oderwać. Dla fanów dobrego kryminału lektura obowiązkowa!

Pozycja świetnie nadaje się na lekką lekturę. Fajny język, wartka akcja, ciekawe postacie. Godne polecenia! :)