Zgliszcza

Trzeci tom tetralogii "Wierni i upadli" odróżniają od poprzednich dwa nowe elementy. Przede wszystkim pojawia się pierwsza prawdziwa niespodzianka w skądinąd boleśnie przewidywalnej fabule całego cyklu. Nie mogę jej oczywiście zdradzić w opinii, ale jest to zwrot akcji w zasadniczy sposób zmieniający sytuację i role poszczególnych postaci. Drugi nowy element jest raczej przykry dla czytelników, gdyż John Gwynne nagle i zupełnie bez sensu zdecydował się zakończyć trzeci tom potężnym cliffhangerem. Tego typu działania mam zdecydowanie w pogardzie i uważam, że żaden poważny autor takich numerów nie powinien robić, bo świadczy to o braku szacunku dla czytelników. Poprzednie dwa tomy stanowiły w miarę domknięte całości i naprawdę trudno zgadnąć po co autor zdecydował się na zmianę tego stanu rzeczy.

Fabuła "Zgliszcz" składa się kilku przeplatających się i baaaaaaaardzo powoli zmierzających do połączenia się wątków, wypełnionych prawie w całości seriami potyczek i bitew. Trup ściele się gęsto padając od mieczy, toporów, strzał, sztyletów, kłów i pazurów. Już po kilkudziesięciu stronach zaczyna to być nużące a perspektywa kolejnych kilkuset zadrukowanych podobnymi treściami skłoniła mnie stopniowo do przerzucania stronic i ograniczania się do sprawdzenia, kogo autor zdecydował się utrupić. Skupienie się przez autora wyłącznie na wojnie naprawdę zaszkodziło tej książce, tym bardziej, że nie ma w niej nawet drobnych elementów humorystycznych, które złagodziłyby monotonię fabu...