Złe dziecko

Gdybym miała jednym słowem określić tę powieść, powiedziałabym: wstrząsająca. Ale ja nie umiem pisać jednym słowem, więc...

... poznajcie Hannah i jej historię zbudowaną na kruchym fundamencie kłamstw.

Powieść cieszy się ogromną popularnością, mnie do jej przeczytania zainspirowała najbardziej opinia i zachęta @zaczytana_farmaceutka, za co wielkie dzięki ❤️

Ta powieść jest jak zanurzenie w lodowate morze tajemnic i kłamstw. Dwie rodziny połączone wspólnym grzechem, a pośrodku tej family affair jest dziecko. Złe dziecko. Choć moim zdaniem bardziej pasuje tutaj określenie Gorsze dziecko.

Wciągający od pierwszej strony psychologiczny thriller, pokazujący mroczne oblicza socjopatii, obnażający mechanizm narastania kłamstwa i błędnego koła złych decyzji.

Tocząca się w dwóch płaszczyznach czasowych historia cały czas trzyma czytelnika na pełnym poziomie zaangażowania emocjonalnego. Zręcznie prowadzona konstrukcja powieści oplata niedopowiedzeniami, podejrzeniami, przypuszczeniami, niewiadomymi, stopniowo ujawniając mroczne, a finalnie tragiczne oblicze całej intrygi.

Świetne to było! Mimo że nie jestem szczególną fanką literatury brytyjskiej z powodu pewnej pretensjonalności i flegmatyczności narracji oraz powściągliwości emocjonalnej, tak tu w ogóle nie czułam tej brytyjskiej nuty. Camilla Way dała mi porywającą, dynamiczną intrygę.

Camilla Way długo kazała nam czekać na swoją nową powieść, jej poprzednia książka "Obserwując Edie" zrobiła na mnie niesamowite wrażenie.

Czy Waszym zdaniem dziecko rodzi się złe, czy takim się staje? Motyw złych dzieci w literaturze nie jest częstym zjawiskiem, choć muszę przyznać, że budzi ogromną fascynację. Pewnie to poprzez swoisty dysonans, który powoduje — jak ktoś tak niewinny, może być z gruntu zły? Flagową tego typu powieścią jest "Musimy, porozmawiać o Kevinie" Shrivera Lionela.

Hannah jest potworem. Mając trzy lata, po raz pierwszy zaatakowała fizycznie swoją matkę. Ponadprzeciętnie inteligentna i perfidna, niczym Damien z "Omena", jej celem jest czynienie zła.
Mijają lata, a Hannah uczy się dostosowywać do społeczeństwa, ukrywając swą prawdziwą tożsamość drapieżnika.

Akcja powieści rozgrywa się na dwóch płaszczyznach: Teraz i Wtedy. Dzięki temu możemy ze zgrozą doświadczać, jak bardzo zaburzona jest Hannah. Autorka ukazuje portret dziecka, dla którego krzywdzenie innych jest czystą, rozmyślną przyjemnością. Ona nie stwarza pozorów, nie udaje dobrego dziecka, kto raz miał z nią styczność, nie chce powtórzyć tego doświadczenia. Śledzimy też zmagania Clary, która rozpaczliwie poszukuje swojego zaginionego ukochanego, nękanego przez stalkera. Przyznaję, że były momenty, które odrobinę mi się dłużyły, jednak dla takiego finału było warto.

„Złe dziecko" to książka niepokojąca w najlepszym tego słowa znaczeniu. Atmosfera po...

Czy każde dziecko musi być dobre czy musi być ciągle wzorem do naśladowania? Nie każdy musi być dobry ciągle?Może i to by się komuś znudziło po jakimś czasie? Kto wie.Bo każdy ma gdzieś tam w sobie ukryte emocje których nie chce pokazywać przed światem.Że nadedzie taki moment i poprostu wybuchnie i wszystko co piękne pęknie jak bańka mydlana.Co o tym myślicie? Właśnie odnoszę się do pewnej książki która bardzo mnie zaciekawiła oraz zwróciła moją uwagę swoim zaskakującym tytułem a w szczególności chodzi mi ksiażkę pt."Złe dziecko" Camilli Way. No właśnie złe dziecko. Jakie musi być zachowanie małoletniego żeby nazwać je złym?.W czym ma być po części gorsze np. od dorosłego człowieka a może to tylko pozory i te dziecko jest jeszcze gorsze w swoim zachowaniu od swoich rówieśników.Aby poznać te inne pytania to udaję się do lektury otuż tej książki która gdzieś mi się przeplatała po Instagramie. To pomyślalam sobie że muszę ją przeczytać koniecznie.Przyciągneła mnie do siebie swoją okładką ponieważ piękno tkwi w prostocie. Ale mi bardzo to się podoba i zmusza aby po nią sięgnąć.Odrazu widać że ta powieść jest mroczna intrygująca i dużo się w niej dzieje. Pozostaje mi nic innego tylko poznać tę historię.

***
Powiem tyle że jest tutaj małżeństwo które chce bardzo mieć dziecko upragnione i może wyczekiwane przez dłuższy czas a gdy wreście to marzenie się spełnia to już nie jest tak mogę to powiedzieć " kolorowo'' .Wielka sielanka zmienia się w momęcie ich kochana có...

W piątkowe popołudnie usiadłam ze “Złym dzieckiem” Camilli Way i nie ruszyłam się z miejsca do końca lektury. Z “chwili” zrobił się bardzo późny wieczór 🤭, a ja czytałam z ciekawością, jakiej już dawno nie doświadczyłam. Jest to tym bardziej szczególne, że w zasadzie Way operuje w tej historii dobrze znanymi, by nie powiedzieć oklepanymi wręcz motywami, robi to jednak w taki sposób, że człowiek po prostu nie jest w stanie oderwać się od tekstu.

Początek powieści mocno przypomniał mi “Idealne dziecko” Lucindy Berry, obie książki mają podobny punkt wyjścia - w domu głównych bohaterów - Beth i Douga - pojawia się wyczekiwane latami dziecko, lecz paradoksalnie marzenie o szczęśliwej rodzinie staje się z każdym kolejnym dniem coraz bardziej odległe. W dziewczynce jest jakiś przerażający mrok, i nietrudno się domyślić, że jej psychopatyczna natura może doprowadzić do niewyobrażalnych czynów, których konsekwencje będą tragiczne w skutkach..

Jednak historia Way idzie o krok dalej serwując nam wątek młodej pary z Londynu, Luke nie wraca na noc do domu, nie pojawia się również w pracy - jego dziewczyna Clara zaczyna poszukiwania. Początkowo sprawa zaginionego chłopaka biegnie równolegle ze wspomnieniami Beth, by ostatecznie dramatycznie zazębić się z losami rodziny Jennings.

Obie linie fabularne trzymają w mrocznym napięciu, ukazując wciąż nowe, wyłaniajace się spod kurzu czasu zagadki i tajemnice - od t...

Jeżeli jesteście gotowi się zmierzyć się fabułą nieco przypominającą film "Omen", to książka "Złe dziecko" jest właśnie dla Was. Przecież już tytuł wskazuje nam, że treść musi być związana za "złym dzieckiem", czyli nie raczej niegrzecznym, ale złym w tym innym znaczeniu...

Fabuła podzielona jest na dwa wątki, w których są inni narratorzy i chociaż obie części płyną tak obok siebie choć czasem się przeplatają, to z pozoru nic ich nie łączy. Nawet początkowo wydaje się, że to zupełnie inne historie, lecz później jakby rozrzucone klocki wskakują na swoje miejsca i wszystko jest spójne.

Po wielu latach starań o dziecko, wreszcie udaje się Beth zostać matką. Jej mąż Doug również jest szczęśliwy, bo tak naprawdę w życiu brakowało im tylko dziecka do szczęścia.
Często wielu osobom wydaje się, że to bardzo proste zostać rodzicami, nie zdają sobie jednak sprawy, że nie wszystkim to tak lekko przychodzi. A nie zawsze jest to przyczyna łatwa do wyjaśnienia, nawet specjaliści czasem rozkładają ręce, bo niby wszystko jest w porządku a jednak się nie udaje. Tak właśnie było przez kilka lat z Beth i Dougiem.

Często zdarza Ci się, że książka,którą zachwyca się większość, Tobie nie pasuje? Ja dość często tak mam i z dystansem podchodzę do tych oficjalnie okrzykniętych bestsellerami.

Thriller " Złe dziecko" Camilly Way wydany przez Znak Jednym słowem niestety trochę mnie rozczarowała.

Zaczęło się ciekawie, gdyż mamy okazję poznać bardzo dziwną dziewczynkę, która w latach osiemdziesiątych zatruwała życie swoich rodziców i całego osiedla. Równolegle śledzimy losy Clary, która w roku 2017 poszukuje swego zaginionego ukochanego, po drodze odkrywając jego mroczne tajemnice. Gdy rodzicom dziewczynki rodzi się młodszy synek ich życie jeszcze się komplikuje, gdyż nie da się przewidzieć jak będzie reagować na niego jego dziwna siostra. Natomiast Clarze pomaga rodzina i przyjaciele jej ukochanego, okazuje się, że jego idealna rodzinka skrywa w szafie kilka trupów. Być może sytuacja ma jakiś związek z tym, że nie jest to pierwsze zaginięcie w ich rodzinie.

Do połowy naprawdę świetnie mi się czytało tę książkę. Oba wątki przeplatają się sprytnie i choć próbowałam ciężko mi było zgadnąć jaki mają ze sobą związek i dlaczego trafiły do tej samej książki. Niestety od pewnego momentu wszystko stało się jasne. Coraz bardziej doskwierała mi też schematyczność całej historii, która rozwijała się tak, jak setki innych, traktujących o zaginięciach. Męczące było też wrzucanie co chwila zupełnie zaskakujących plot twistów, które na pewno są w thrillerze potrzebne, ...

Faktem jest, że nie potrafię zarwać nocy dla książki, nawet jeśli bardzo mnie zaangażuje, zwyczajnie zawsze sen wygrywa. Jestem też osobą, która nie siedzi do późnych godzin, ale zdarzają się wyjątki i to był jeden z nich! Książka ZŁE DZIECKO sprawiła, że całkowicie przepadłam.

Dawno nie czułam tak dużej potrzeby rozwikłania całej zagadki, Hannah totalnie mnie przerażała. Nigdy nie chciałabym jej spotkać, nigdy nie chciałabym spojrzeć jej w oczy, ani doprowadzić do sytuacji, w której mogłabym jej jakoś podpaść. Przy takich osobach zawsze trzeba mieć się na baczności, chociaż to tylko dziecko…

Od samego początku dziewczynka sprawiała wiele problemów, nie potrafiła wyrażać swoich emocji, chyba, że tych złych, jej ironiczny uśmiech doprowadzał do szału, a jej czyny zatrważały. Czy można jej było jakoś pomóc? Kiedy Hannah odkryła przez przypadek tajemnice rodziców było tylko gorzej…

Autorka wprowadza czytelnika do świata pełnego niepokoju i strachu, emocji, które z każdą stroną coraz bardziej są odczuwalne i jakby zacieśniają złowieszczą pętlę. Przedstawione są dwie perspektywy czasowe. Druga połowa lat osiemdziesiątych i dzieciństwo Hannah oraz rok 2017, kiedy to młody mężczyzna ginie bez śladu, a jego partnerka za wszelką cenę próbuje go odnaleźć. Po drodze poznaje fakty, które stawiają go w złym świetle, ale ta nie poddaje się, brnie coraz dalej, a z każdą chwilą poszukiwania stają się coraz bardziej niebezpieczne.
Początkowo zastanawiałam s...

Bardzo byłam ciekawa, w którą stronę pójdzie ta książka. Czy w horror, czy raczej thriller psychologiczny. Chociaż z drugiej strony mieć takie dziecko, jakim była Hannah to istny horror i ja dziękuję bardzo za takie “urocze” stworzenie, postoję.

“Złe dziecko” to genialny thriller psychologiczny. Wciągnęłam go w jeden dzień, a on wciągnął mnie do tego stopnia, że wciąż siedzi w mojej głowie. Uwielbiam takie pogmatwane historie, w których dwie linie czasowe, totalnie niepowiązane ze sobą wydarzenia i postaci, spotykają się w końcu i wtedy mój mózg zaczyna eksplodować od nadmiaru wrażeń, a ja mogę powiedzieć, no jest łał.

Beth i Doug od lat pragnęli mieć dziecko. Kiedy kobieta w końcu zachodzi w ciążę, ich radość nie ma granic. Jednak Hannah od maleńkości sprawiała problemy. To, że się nie uśmiechała, to pikuś. Nie każdy musi być wesołkiem. Ale to, że odrywała lalkom kończyny, terroryzowała rodzinę i ukręcała główki ptaszkom, to już jest nieco dziwne, a nawet niepokojące zjawisko. I tak było na przełomie lat 80. i 90.

Rok 2017. Z dnia na dzień Luke przepada bez śladu. Jego dziewczyna Clara i najlepszy przyjaciel próbują na własną rękę odnaleźć chłopaka. Ten jednak zapadł się pod ziemię. Podobnie jak przed laty jego siostra, Emily.

Co wspólnego mają ze sobą te dwie historie? Powiem tyle — sporo, ale nie jest to takie oczywiste, jak myślicie.

“Złe ...

”Złe dziecko” to błyskotliwie poprowadzony thriller psychologiczny, w którym fabuła dzieli się na dwie linie czasowe. Otrzymujemy dzięki temu dwie różne, ale równie mroczne, niepokojące historie dotyczące różnych osób.

Jest rok 1986 r., kiedy to Beth zauważa u swojej córki Hannah pierwsze objawy osobowości socjopatycznej. Początkowo nie dopuszcza do siebie możliwości, że z jej małą, długo wyczekiwaną córeczką może być coś nie tak. Ale dziewczynka zaczyna wykazywać coraz dziwniejsze zachowania. Bo czy to normalne, że oderwała głowę ukochanemu ptaszkowi mamy? Albo, że doprowadziła do tego, iż jej młodszy braciszek spadł ze schodów?

Z kolei w 2017 r., do Clary dociera fakt, iż jej chłopak Luke nie wrócił do domu, gdyż zaginął w tajemniczych okolicznościach. Kobieta informuje o zaginięciu najlepszego przyjaciela Luka, a także jego rodziców i policję. Po tym, jak Clara odnajduje w komputerze swojego partnera wiadomości od dręczycielki, poszukiwania nabierają rozpędu.

Początkowo ciężko jest doszukać się elementów wspólnych, łączących te dwie historie, ale finalnie Autorka spięła je genialnie wymyśloną, nieoczywistą klamrą. „Złe dziecko” to lektura, która wciąga już od pierwszych stron. Od początku trzyma w napięciu, a ilość mrocznych sekretów, także tych rodzinnych, momentami aż przytłacza!

Postać Hannah została świetnie wykreowana, a jej tajemnicze, podejrzane, socjopatyczne zachowania...

„Niebawem miały zabrzmieć dźwięki ciężarówki zamiataczy ulic przybywających, żeby zmyć pozostałości nocy; z budynków mieli zacząć wychodzić ludzie idący na autobus albo pociąg; miał nastać nowy dzień.” Clara jeszcze nie wiedziała co ja spotka następnego dnia.

Clare nie może spać, gdy nadchodzi nowy dzień okazuje się, że jej chłopak, z którym mieszka od pół roku nie wrócił na noc. Wraz z jego przyjacielem zgłaszają sprawę na policję, ale gdy widzą jak wygląda śledztwo, postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce. To co odkryją mrozi krew w żyłach.

Hannah to dziewczynka, która sprawia duże problemy wychowawcze. Odrywała lalką nogi, zrzucała ze schodów brata… Na swoim koncie ma wiele złych rzeczy. Jej rodzice mają pewną tajemnicą, którą przez przypadek poznaje Hannah. Od tamtej pory mają związane ręce i nie potrafią szukać pomocy u psychologa. Z każdym dniem boją się jej coraz bardziej.

Akcja książki dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych. W teraźniejszości oraz w latach 80 i 90 ubiegłego wieku. Klimat książki jest mroczny. Zarówno to co działa się w przeszłości, jak również czasy obecne mają to coś, co sprawia, że podczas czytania czuje się gęsią skórkę. Tempo akcji jest dynamiczne, a pod koniec książki pędzi w zatrważającym tempie. Na jaw wychodzą wszystkie sekrety rodziny Lucka, które potrafią zaskoczyć. Myślałam na początku, że to będzie jedna tajemnica, o której dowiedziała się przez przypadek Hannah. Okazało ...

Złe dziecko - Camilla Way

„Kiedy Beth znalazła odciętą główkę swojego ukochanego kanarka, od razu wiedziała. Pokazała otoczony strużką krwi łebek swojej pięcioletniej córce. Na widok błysku zadowolenia w jej oczach i z trudem ukrywanego uśmiechu Beth przeszył lodowaty dreszcz. Wiedziała, że Hannah jest trudnym dzieckiem. Nie przypuszczała, że aż tak. Odrywała lalkom kończyny. Zrzuciła młodszego brata ze schodów. Beth codziennie umierała ze strachu, do czego jeszcze jej córeczka może być zdolna. Ale Beth i jej mąż Doug mieli związane ręce. Od kiedy Hannah odkryła ich mroczne sekrety, mogli ją tylko z niemym przerażeniem obserwować. Z każdym dniem bali się coraz bardziej uśpionego w dziewczynce zła. Bo Hannah tylko czekała, aż będzie na tyle duża, żeby jej cios naprawdę zabolał.”

Historia toczy się w dwóch przestrzeniach czasowych. Z pozoru wydaje się, że obie historie nie są połączone. Jednak z biegiem wydarzeń i odkrywaniem kolejnych kart powieści wszystko łączy się w spójną całość. Fantastycznie, wręcz genialnie wypracowana historia przy której mój umysł pracował na najwyższych obrotach, byle by tylko rozwiązać tajemnicę, która skrywali bohaterowie książki.
Fenomenalnie wpleciony omen dziecka, który spędza sen z powiek rodziców, oraz zaginięcie ukochanego, który wydawał się nad wyraz idealnym partnerem, bratem i synem.
Majstersztyk w kategorii thriller psychologiczny, który wciąga i nie puści dopóty, dopóki nie dojdziesz do ostatniego zdania.
...

Beth jest żoną i matką, przede wszystkim matką. Pragnęła dziecka od lat.. naprawdę tak szczerze go pragnęła, że jest gotowa na wiele by być mamą... I jest, udało się... Pierw pojawiła się Hannah a potem jej młodszy brat... Jednak Hannah to bardzo wyjątkowe dziecko... Psuje zabawki, urywa lalkom głowy 🤯, i nie tylko .. straszy dzieci w przedszkolu i co najważniejsze jest z tego powodu zadowolona... Ku przerażeniu rodziców i ich obawom.
Doskonale ich rozumiem, który rodzic by się nie zmartwił gdyby jego dziecko wysyłało takie sygnały?
Jednak czy Hannah jest zła sama z siebie? A może to geny? A może jakieś przeżycie mocno na nią wpłynęło? Czemu Hannah tak bardzo różni się od rodziców, brata i innych dzieci?
Pewnie zapytajcie czy rodzice szukali pomocy, owszem próbowali do czasu .. do czasu aż ich dziecko, w wieku zaledwie kilku lat poznało mroczny sekret .. Sekret, którego nie powinno słyszeć!
Ta książka to ogrom tajemnic, sekretów, mroku i ciągłego napięcia, bo czytając czytelnik wie, że zaraz coś się wydarzy ... Tylko co? I jak wielką będzie to tym razem bomba?
Akcja książki toczy się w odpowiednim rytmie, nie wlecze się, nie jesteśmy zalewani niepotrzebnymi informacjami, a jednocześnie wszystko jest w rytmie, nie pędzi na łeb na szyję, dzięki czemu Autorka nie gubi wątków.
Jestem pod wrażeniem tego jaki Autorka stworzyła świat, bohaterów, oraz jak pięknie tkała wydarzenia stronę po stronie, by doprowadzić czytelnika do finału, który po raz kolejny...

ZŁE DZIECKO
CAMILLA WAY
@wydawnictwoznakpl

Jak myślicie, ludzie rodzą się źli czy to życie ich kreuje?

"Kiedy Beth znalazła odciętą główkę swojego ukochanego ptaszka, od razu wiedziałam. Pokazała otoczony strużką krwi łebek swojej piecioletniej córce. Na widok błysku zadowolenia w jej oczach i z trudem ukrywanego uśmiechu Beth przeszły lodowaty dreszcz..."

Złe dziecko zachwyca, wywołuje dreszcz emocji i trzyma w niepewności od samego początku, do samego końca. Przewracając stronę nie zastanawiałam się co będzie dalej,nie chciałam uprzedzać faktów, ważne było tu i teraz. Zresztą nie byłam w stanie przewidzieć toczących się wydarzeń. Akcja toczy się dwutorow, poznajemy teraźniejszość równolegle z przeszłość, która wpływa i kształtuje bieżące wydarzenia. Czasami jeden błąd jedna nie przemyślana decyzja może zaważyć o naszym życiu i naszych bliskich.
#złedziecko to powieść, która porywa od pierwszych stron i trzyma w swoich "szponach" do samego końca. To książka , która wstrząsa, nie pozwala spać i zapomnieć o sobie dopóki jej nie skończysz, a nawet i dłużej.
Tak wiec nie zwlekajcie i dajcie się porwać tej historii już dziś.
Poznając zakończenie nasuwa mi się wciąż jedno pytanie, czy będzie kontynuacja?

Camilla Way to autorka bardzo dobrego thrillera. #złedziecko to książka, która przyprawiała mnie o dreszcze już od pierwszych stron, a całe napięcie trzymało do samego konca. A to za sprawą małej dziewczynki Hannah u której wykryto zaburzenia socjopatyczne. Robi się ciekawie prawda? A to tylko początek 😏


Jestem pod wrażeniem jak autorka dobrze poprowadziła tą fabułę i wykreowała bohaterów. Już od pierwszych stron jest mrocznie i tajemniczo. Ciekawość jak potoczą się losy bohaterów była ogromna, ciężko było odłożyć tę książkę choć na chwilę. Akcja dzieje się w 2 przestrzeniach czasowych, które początkowo w ogóle się ze sobą nie łączą. Pierwsza z nich ma miejsce w Cambridgeshire 1987 i opowiada o podaj Doug i Beth i ich córki Hannah. Druga toczy się współcześnie w Londynie w 2017 roku i to poznamy Clare i Luka, mężczyzna pewnego dnia znika. Dwa różne wątki - jeden z zaginięciem mężczyzny, drugi problemy rodzinno - wychowawcze. Na dodatek pełno tu było sekretów rodzinnych, które na koniec wyszły na jaw. Jak autorka to wszystko połączyła? Przekonajcie się! Na pewno będziecie zaskoczeni, tak jak i ja!

Nie będę ukrywać, że miałam wielkie nadzieje. I chociaż nastawiałam się na thriller, to ta książka, mimo że nim chyba nie do końca jest, ma też szansę się spodobać fanom obyczajówek z elementami kryminału.

Według mnie jest to trochę dramat obyczajowy, o różnych odcieniach szarości. Bohaterowie nie są "jednokolorowi", właśnie każdy znich jest szary, nie biały czy czysto czarny. Historia jest fajnie skonstruowana, jednak wymaga od nas skupienia, ponieważ akcja jest rozwinięta na kilku płaszczyznach. Rozdziały są przeplecione i równocześnie poznajemy wydarzenia teraźniejsze i te z przeszłości. Z pozoru nie mają wspólnego mianownika, jednak z każdą stroną sytuacja się klaruje. Jest to powieść o miłości, o niesprawiedliwości, manipulacji i strachu. Autorka pokazuje inne spojrzenie na uczucie, które może przygnębiać, przytałaczać i sprawiać ból, gdy ulokujemy je w niewłaściwym miejscu.

Ta książka to ciekawe psychologiczne studium, jednak jeśli spodziewacie się krwistego kryminału - to nie ta powieść. Mimo tego jest warta uwagi, bardzo wciągająca i mocno intrygująca.