Niebezpieczna gra recenzja

Dzisiaj mam dla Was książkę, na którą bardzo czekałam.
Czy mi sie podobała?
I tak i nie.
Sięgając po "Niebezpieczną grę", nie ukrywam, że liczyłam na kryminał z dodatkiem romansu.
Dostałam romans z wątkiem kryminalnym.
Czy jestem zawiedziona?
Trochę tak.
Trochę nie..
(Eh.. baby 😂)
.
Emilia Wituszyńska napisała historię, którą czyta się bardzo dobrze i bardzo szybko. Główni bohaterowie są postaciami silnymi. Zdeterminowani, z ciętym językiem, nie dający sobie w kasze dmuchać.
Książka ma dużo postaci drugoplanowych, mniej lub bardziej rozbudowanych, ale tak samo ważnych.
(Plus za postać Ryśka, która od początku skradła moje serce.)
Dużym, co ja piszę, ogromnym zaskoczeniem był dla mnie nieoczekiwany zwrot akcji.
W pewnym momencie byłam znużona. Wiedziałam, że coś jest nie tak, że zaraz wyjdzie na jaw tajemnica, która zmieni w tej książce wszystko, ale mimo to nie byłam jej ciekawa.
I wtedy... oo jeju.
Zostałam zaskoczona!
Co tam się wydarzyło?
Jak? Gdzie? Dlaczego?
Tyle pytań i tak mało odpowiedzi.
Nie jestem pewna, czy autorka dobrze opisała chorobę z którą zmaga się główna bohaterka.
Alkoholizm to ciężka choroba i może nie powinnam się wypowiadać, bo nie znam osoby, która na nią cierpi, to mam wrażenie, że tutaj coś poszło nie tak.
Osoba pijąca codziennie od kilku lat, nie rzuci tego z dnia na dzień. Wydaje się to wręcz niemożliwe. To nie są papierosy i to nie są słodycze, alkohol to całkiem inny poziom uzależnienia. Domyślam się, że odpowiednie wsparcie i motywacja mogą wiele, ale nie, aż tyle w tak krótkim czasie. Stąd moje zdziwienie, ale wiadomo, nawet w alkoholizmie zdarzają się wyjątki. .
"Niebezpieczna gra", to ciekawy debiut, z błędami, ale takimi, na które można lekko przymknąć oko. Autorka na pewno was zaskoczy, czytając nie raz i nie dwa zaświeci się wam czerwona lampka - coś jest nie tak, ale wątpię, żeby ktoś domyślił się, co to takiego.
I to jest fajne!
Polecam!
.
Pięknie dziękuję portalowi @nakanapie.pl 💙