Twarz Grety di Biase recenzja

Przez ostatnich kilka dni, miałam przyjemność obcować z książką Pani Magdaleny Kendler i było to spotkanie pierwsze. Do zrecenzowania powieści zachęcił mnie interesujący opis, jak i równie interesująca okładka -  twarz kobiety na tle pięknego pejzażu. 

Postacią grającą pierwsze skrzypce jest Adam Dancer, właściciel wrocławskiej galerii sztuki. Dokonuje on transakcji na dwa obrazy niejakiej Grety di Biase.  Autorka nie jest jakąś wybitną malarką i dziwi ją silna fascynacja Adama jej pracami, tym bardziej że już sprzedał ich kilka za niezłą cenę. Kobieta postanawia napisać do mężczyzny w nadziei, że ten powie jej na ten temat coś więcej. Nawiązuje się pomiędzy nimi coraz śmielsza i intymniejsza relacja. Wyjawiają sobie najbardziej osobiste tajemnice, zgłębiają tak przez obojga kochaną sztukę, rozmawiają ze sobą jak gdyby znali się całe życie. Z dnia na dzień Adam popada w coraz większą obsesję na punkcie kobiety z obrazów. Na zamówionych płótnach widnieje ta sama osoba, namalowana w dwóch skrajnie odmiennych stanach. Nie przestaje to intrygować mężczyzny i podtrzymuje wymianę e-maili z tajemniczą Gretą. Kobieta za wszelką cenę stara się ukryć swoją tożsamość oraz dokładny adres.  Mami Adama listami zawierającymi coraz bardziej niepokojące informacje, co sprawia, że podejmuje on decyzję o wyjeździe do Włoch by odnaleźć Gretę i rozwiązać zagadkę.  Adam zdaje sobie sprawę, iż zakochał się w nigdy nie widzianej dziewczynie. Zostawia galerię w rękach przyjaciela i udaje się w podróż swego życia. Wszystko z pozoru wydaje się banalne. Wystarczy tylko wsiąść w samolot i dolecieć do celu. Na miejscu okazuje się, że nic nie jest wcale takie proste. Adam zostaje sam. Nagle Greta przestaje odpisywać na wiadomości. Z podanych  wcześniej przez nią niejasnych szczegółów Dancer powoli domyśla się prawdy. Podąża szlakiem małej Grety. Żyje jej życiem, mieszka w tych samych miejscach, je te same rzeczy. Nie daje za wygraną i wciąż zostawia wiadomości w jej skrzynce. Zmaga się z silną nerwicą i stanami lękowymi towarzyszącymi mu od lat, nie ma pojęcia, że historia nie dobiegła jeszcze końca. To co wydawało mu się straszne pokaże jak bardzo się mylił.

Za możliwość zrecenzowania książki dziękuję autorce, Magdalenie Kendler, a za jej udostępnienie, Iwonie Niezgodzie- Organizatorce niezależnego plebiscytu na polską książkę roku " Brakująca Litera " 2018.