Pod kluczem recenzja

"Panie Wrexham to ja jestem tą nianią ze sprawy Elincoutów. I nie zabiłam tego dziecka." - to zdanie przeczytamy na końcu pierwszego listu, który główna bohaterka Rowan Caine wysyła do poleconego jej adwokata, z prośbą o podjęcie się jej obrony.
Cała fabuła, tego niewątpliwie jednego z najlepszych thrillerów tego roku, jest opisana właśnie za pomocą listów więźniarki, w których opowiada niespiesznie i szczegółowo tragiczne wydarzenia.
-
Posada niani, o którą starania podejmuje Rowan to dla niej niemalże posada jak z bajki. Atrakcyjne wynagrodzenie, zakwaterowanie u pracodawców i pozostałe benefity jawią się jak spełnienie marzeń. Kiedy jednak przybywa do szkockiej posiadłości czuje się jakby przekraczając próg domu, przekroczyła bramy raju. Wiekowa wiktoriańska posiadłość łączy w sobie tradycyjne wnętrza z ultranowoczesnością - zainicjowaną i wdrożoną przez właścicieli, parę zamożnych architektów, z upodobaniem do elektroniki i nowoczesnych technologii.
Wydawać by się mogło, że dla opiekunki ze żłobka Little Nippers oferta niani w tym przepięknym domu stanowi spełnienie marzeń i rozwiązanie jej dotychczasowych problemów, no cóż...
-
Od pierwszej strony, podczas lektury, czuć jest na plecach delikatnie mrowienie niepokoju. Coś tutaj zdaje się być mroczne, nie do końca jasne, utrzymując stan niewielkiego napięcia. Kiedy jednak zagłębiamy się w tę historię niepokój staje się nieodłącznym towarzyszem. Ten klimat grozy, momentami przypominający horror, ta chęć dowiedzenia się więcej, żądza wyjaśnienia zaczynają pochłaniać czytelnika, nie pozwalając oderwać się od lektury. Fabuła wcale tutaj nie pędzi, wprost przeciwnie - listy Rowan powoli, choć konsekwentnie, uchylają kolejne rąbki tajemnicy zagłębiając się coraz bardziej i bardziej. Coraz mroczniej i niepokojąco. A samo zakończenie zaskakuje niesamowicie. Jest otwarte niedopowiedziane do końca, pozostawiając jednak ten klimat mroku i niepokoju w czytelniku.
-
Ta powieść idealnie nadaje się na wieczorno-nocne czytanie. Kiedy w domu zalega cisza, kiedy ciemność za oknem dodatkowo buduje klimat, kiedy umysł przestawia się na "tryb nocny". Spróbujcie, a gwarantuję, że sami usłyszcie nieznajome kroki nad wami i ujrzycie cień za oknem :)