W pierścieniu ognia recenzja

Jak pewnie większość z Was słyszała wielkimi krokami zbliża się premiera ekranizacji „W pierścieniu ognia”, tak więc jak można się tego spodziewać, Kinga obejrzała zwiastun, narobiła sobie ochoty na powtórne przeczytanie książki, i tak oto przybywa teraz z recenzją...

„Katniss Everdeen, dziewczyna, która igra z ogniem, wznieciła iskrę, a ta, nie ugaszona w porę, podpali całe Panem.”

Głodowe Igrzyska wbrew przewidywaniom wygrywa szesnastoletnia Katniss. Wraz z nią po raz pierwszy w dziejach Kapitolu wygrywa je także drugi trybut – Peeta Mellark, z którym Katniss stanowiła na arenie parę. Po powrocie do Dwunastego Dystryktu sprawy się komplikują – postawa Katniss podczas igrzysk bardzo nie spodobała się władzom. Komplikuje się także jej życie osobiste – Katniss niełatwo się teraz rozeznać we własnych uczuciach. Polubiła Peetę, ale przecież jest jeszcze Gale – bliski przyjaciel i towarzysz wypraw do lasu na nielegalne polowania.
Tymczasem jednak Katniss i Peeta muszą wziąć udział w odbywającym się po każdych igrzyskach Turnee Zwycięzców i odwiedzić wszystkie dystrykty. Ta podróż uświadamia im, że są ludzie skłonni zbuntować się przeciwko okrucieństwu władzy.
„W pierścieniu ognia” to drugi po „Igrzyskach śmierci” tom trylogii, w którym Suzanne Collins opisuje losy Katniss Everdeen – dziewczyny, która nieoczekiwanie staje się symbolem i zarzewiem buntu.

„Nie dajcie się zabić.”

Każdy komu dane było zapoznać się z „Igrzyskami śmierci” z tego co udało mi się zauważyć, tę trylogię odebrał inaczej. Jedni uważają, że pierwszy tom jest najlepszy, a reszta to totalna klapa. Inni, że to właśnie drugi i trzeci są świetne, a o pierwszym to nie ma nawet co gadać. Jeszcze inni jej nie cierpią, a tacy jak ja – kochają bardzo mocno.

„Katniss, kiedy trafisz na arenę... (...) Wtedy pamiętaj, kto jest twoim prawdziwym wrogiem.”

Bohaterzy są rzetelnie dopracowani. Czuję jakbym ich wszystkich poznała, spotkała się z nimi, rozmawiała. Akcja cały czas niestrudzenie gna na przód, nie można się nudzić! Książka pełna zaskoczeń, emocji – nie tylko pozytywnych, zwrotów akcji i wszystkiego innego czego tylko czytelnik może oczekiwać od naprawdę dobrej lektury na wysokim poziomie.

„Szkoda, że nie możemy zatrzymać tej chwili, tu i teraz, żeby żyć w niej na zawsze.”

Każdemu bez wyjątku polecam tę trylogię. W dzień w którym ją dostałam nie spodziewałam się, że będzie to strzał w dziesiątkę. I jeśli to jest możliwe to stwierdzam, że czytając książkę po raz drugi „W pierścieniu ognia” jeszcze bardziej mi się podobało. Wiem, że moja recenzja nie oddaje tego jak bardzo „Igrzyska śmierci” są godne uwagi, ale nie mam już pojęcia po jakie słowa sięgnąć, żeby wszystkich przekonać...

„W pewnym momencie trzeba przestać uciekać, odwrócić się i stawić czoło tym, którzy pragną twojej śmierci. Najtrudniej jest znaleźć w sobie odwagę."