Recenzja książki Trupia Farma. Sekrety legendarnego laboratorium sądowego, gdzie zmarli opowiadają swoje historie

 Możliwe, że zabrakło mi wizualizacji i szerszego spektrum omawianych przypadków. Możliwe tez, że to przez moje wybujałe oczekiwania siedzę teraz przed zamknięta już książką z wieloma pytaniami, a przede wszystkim mieszanymi odczuciami.
 
 Bill Bass opisuje swoje życie jako antropologa poszukującego odpowiedzi na pytania pieczołowicie skrywane przez martwych. Poznajemy historię człowieka, który doprowadza do założenia w USA na początku lat 80-tych sławnego na cały świat Ośrodka Antropologii Sądowej - Trupiej Farmy. Każdy rozdział zawiera historię odczytywaną z ludzkich szczątków, przypadki analiz jakich autor przeprowadził setki w swojej bogatej karierze. Lektura przypomina trochę serial, gdzie jeden rozdział to jak kolejny odcinek poświęcony analizie antropologicznej badanych zwłok. Przy okazji czytelnik z bliska dotyka spraw nieodgadnionych dla zwykłego śmiertelnika. Podąża ścieżką dociekań Bass'a odnajdując odpowiedzi na pytania jakie stawia się w toku śledztwa. W takich sytuacjach badacz jest na pozycji śledczego, jedynie rozmowy nie toczą się podczas przesłuchań na komisariacie, a w odosobnionym miejscu.
 
 Co może zaskoczyć nieświadomego czytelnika? Jeśli ktoś nie oglądał nigdy serialu "Kryminalne zagadki” to praktycznie wszystko może zdumiewać w pracy człowieka parającego się takim zajęciem. Jednak mnie, weteranki kilkunastu serii "CSI: Kryminalne zagadki Las Vegas" powstającej przy udziale autentycznych specjalistów z tej dziedziny, jedyne co zaskoczyło, to suchy styl opowiadania o makabrycznych sytuacjach przy pracy nad zwłokami. Może tak powinno być, by emocje narratora nie przysłoniły naukowego podejścia, jednak w mojej ocenie publikacja jest średnio zajmująca na bazie tego, co udało mi się wcześniej poznać.
 
 Moje oczekiwania względem treści nie zostały zaspokojone ani przez sposób ukazywania zjawiska, ani od strony podanych przykładów opisu badań nad zwłokami. Jednak pójście tropem Bass'a z całą pewnością unaocznia jak ewoluowała praca antropologii sądowej i jak trudno zatrzeć ślady przestępstwa nawet po setkach lat, bo przecież kości nigdy nie dają fałszywego obrazu rzeczywistości.
 Bezspornie, dzięki tej książce czytelnik może zapoznać się z ciałem ludzkim pod innym, niż do tej pory, znanym mu kątem. Czy to będzie udana podróż to już każdy przekona się na własnej skórze.