Bastion recenzja

Nie wiem Wy, ale ja rzadko zrażam się grubością książki. Tak samo było z obszernym (w końcu ponad 1100 stron) „Bastionem” Stephena Kinga. I całe szczęście, bo gdy tylko zaczęłam czytać, momentalnie przepadłam.
„Bastion” jest postapokaliptyczną wizją USA. Supernowoczesna broń biologiczna przynosi całkowitą zagładę. Zaczyna się niewinnie – od zwykłego przeziębienia. Z tym, że umiera na nie 99% ludzkości, a grupa uodpornionych szczęśliwców stara się odtworzyć społeczeństwo. Z różnymi efektami...
Jak dla mnie była to jedna z fajniejszych książek Kinga. Łączyła w sobie elementy horroru, powieści obyczajowej, a nawet elementy humorystyczne czy miłosne. No i jeszcze te nadprzyrodzone. Po prostu 100% Kinga w Kingu.
Nie zniechęcajcie się tym, że książka bywa trudna w odbiorze, a czasem nawet nużąca. Nie zrażajcie się też tym, że od samego początku jest dużo wątków i postaci. King według mnie przechodzi tutaj samego siebie pod względem ich liczby, ale także precyzją wykreowanych bohaterów. Poznajemy wady i zalety każdego z nich. Widzimy, jakie popełniają błędy i jak zachowują się w niecodziennej sytuacji. Każdy z nich jest odpowiednio dopieszczony.
Tematem „Bastionu” jest odwieczna walka Dobra ze Złem. Pisarz nie ma zbyt dobrego zdania na temat człowieka i uważa, ze jest on skazany na powtarzanie na okrągło tych samych błędów.
Książka wywoływała u mnie ogromne emocje. Dała mnóstwo powodów do przemyśleń i wywoływała nerwowe zachowania. Polecam ze względu na Kinga (uwielbiam) i klimat postapokaliptyczny (też uwielbiam). Czytajcie koniecznie, by się dowiedzieć, kto wygra w tej nierównej walce Dobra ze Złem!