Ostatni dom na zapomnianej ulicy recenzja

Przez cały czas czułam się okrutnie nieprzyjemnie, miałam cały czas ciarki na plecach, czułam się jakby ktoś mnie obserwował. W dodatku koniec końców okazuje się, że nic nie jest tym, jakie się wydawało na początku. To była wyboista droga, ale warta przebycia strona po stronie. Horrory idealne nie istnieją? Właśnie, że istnieją, to doskonały tego dowód.

Oto historia seryjnego mordercy, ale nie tylko. To także opowieść o porwanym dziecku, zemście i śmierci. Oraz o pewnym zwyczajnym domu na końcu zupełnie przeciętnej ulicy. Wszystkie te historie są prawdziwe, a jednocześnie w każdej z nich kryje się kłamstwo…

Zacznijmy od tego, że od pierwszych stron czułam się jakbym czytała jeden z klasyków napisanych przez Stephena Kinga. Dosłownie klimat, fabuła, styl w jakim została napisana ta książka, to wszystko wygląda jak spod pióra samego mistrza grozy. Tylko tutaj to wszystko dzieje się... trochę bardziej. Od początku czułam wielką dezorientację, niepokój. Długo nie mogłam się wkręcić w tę książkę, jej fabułę. Połapać się kto jest kim, co się dzieje. Kiedy jednak się wkręciłam, nie mogłam się oderwać, ta książka dosłownie trzymała mnie w ramionach w bardzo mocnym uścisku i nie chciała wypuścić do ostatniej strony. Dawno żadna książka nie dostarczyła mi takich emocji, a czytałam ich ostatnio wiele.

Ta książka to psychologiczny majstersztyk, zabiera nas w podróż, o jakiej nam się nawet nie śniło. Prawdziwa gratka dla fanów grozy. Czułam, jakby cała akcja książki działa się w moim najbliższym sąsiedztwie, tuż za ścianą. Właśnie dlatego pewnie czułam taką gęsią skórkę od samego początku.

"Ostatni dom na zapomnianej ulicy" to książka, o której długo nie da się zapomnieć. Ryje się w pamięć jak najgorszy koszmar, którego chcemy się pozbyć, ale on nie daje żyć. Dostarcza dreszczyku emocji, napędza strach.

To pozycja obowiązkowa dla fanów grozy, ale też fanów stylu napędzania strachu w najlepszych klasykach Stephena Kinga. Dla mnie to fenomenalny koszmar, którego sceny będą mi się śnić jeszcze długo po nocach.