Recenzja książki Ostatni

"Ostatni" Hanna Jameson

Historyk Jon Keller uczestniczy w konferencji naukowej w Szwajcarii. Hotel otoczony lasami, górami stanowi miejsce zjazdu. Wkrótce do odciętego od świata hotelu dochodzą wieści o ataku nuklearnym na Waszyngton, Berlin i kilka innych stolic. Pokój na świecie zaczyna trząść się w posadach, a mężczyzna obawia się o życie żony i dwóch córek. Jakby tego było mało, w schronisku zostają znalezione zwłoki...
"Ostatni" to historia ludzi, którzy w pewnym momencie swojego życia muszą zmierzyć się z najgorszym, niewyobrażalnym złem — wojną, atakami nuklearnymi, ze światem, w którym człowiek człowiekowi wilkiem, gdzie każdy walczy o przetrwanie na własną rękę, a nawet najmniejszy błąd może prowadzić do niechybnej śmierci.
Autorka w swojej powieści porusza motyw tęsknoty, straty, sprawiedliwości i próby zachowania człowieczeństwa w najokrutniejszych dla człowieka czasach.
Cywilizacja upada, przestępstwa są na porządku dziennym, a zapasy powoli się kończą. Taką mieszankę możemy nazwać postapokaliptyczną oraz, o ironio, doprawdy wybuchową, bo coś w tej powieści ewidentnie nie zagrało tak, jak powinno.
Wydarzenia dziejące się na kartach książki zostały opisane w formie dziennika. Każdy dzień został nakreślony przez Jameson z perspektywy głównego bohatera. Poznajemy obraz każdego kolejnego dnia po apokalipsie, które czasami, a w sumie to przez przeważającą część książki są bardzo nużące, nieangażujące czytelnika w żaden sposób.
Być może to kwestia tłumaczenia, ale nie do końca spasował mi styl pisania Hanny Jameson. Wydaje mi się on z pozoru lekki, przyjemny, a tak naprawdę książkę czytało mi się niezwykle wolno, przez co zdarzyło mi się nie raz nie dwa skupić uwagę na czymś innym, przez co musiałem czytać niektóre fragmenty kilka razy, by zrozumieć ich sens. Myślę, że przy książce do końca trzymała mnie usnuta przez autorkę intryga kryminalna, której rozwiązania z niecierpliwością oczekiwałem.
W kilku słowach — pomysł wybitny, lecz wykonanie pozostawia wiele do życzenia.
⭐3,5/10

Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu Czarna Owca.