Zmyślenie recenzja

Wyobraź sobie, że masz właśnie wolny wieczór, który chcesz miło spędzić z bliską osobą. Nagle wszechobecna cisza i spokój zostają zakłócone dzwonkiem do drzwi. Na progu staje kobieta. Nie znacie jej. Wygląda na ofiarę przemocy domowej. Co byś zrobił/a? Jak daleko jesteś w stanie zaufać obcej osobie? Gdzie jest granica między zdrowym rozsądkiem, chęcią odkupienia własnych grzechów a naiwnością?

Od pierwszych stron książki wiedziałam, że zapewne nic tu nie jest takie, na jakie wygląda. Z wielką podejrzliwością przyglądałam się nieznajomej kobiecie. Z kolei główna bohaterka irytowała mnie swoją naiwnością i głupotą. Wzbudzała we mnie skrajne emocje, bo z jednej strony ją rozumiałam, a z drugiej miałam ochotę nią wielokrotnie potrząsnąć. W miarę rozwoju wydarzeń czułam się coraz bardziej zagubiona. Potęgował to fakt przeplatania się z bieżącymi wydarzeniami innej historii. Plus pojawiło się wspomnienie strasznego czynu, grzechu popełnionego przez główną bohaterkę. Oczywiście, ten grzech przez większą część historii nie został nazwany.
Kłamstwo ma krótkie nogi i do tej maksymy sprowdza się rozwiązanie wszelkich zawiązanych i stopniowo pogłębiających się zagadek i wątków. Tych kłamstw jest tu dużo i są udziałem całego opisanego towarzystwa. Ciekawość rośnie ze strony na stronę i na szczęście nie pozostaje bez wyjaśnienia. W pewnym momencie wszystko zdaje się wkraczać na właściwe tory i już rozumiecie, co tu jest grane. Ale proces przejścia z punktu A do B jest bogaty w podekscytowanie, pogubienie, nutki grozy i dreszczyk emocji. To te uczucia, które wreszcie jakiś thriller we mnie wywołał!
Przemoc domowa jest niewątpliwie czymś strasznym. Trudnym nie tylko dla samej ofiary ale i jej całego otoczenia.Mimo, że to motyw chętnie wykorzystywany ostatnimi czasy przez autorów, każdy ma na niego troszkę inny pomysł. Ten pomysł na kreację opowiedzianej historii był rewelacyjny! Bardzo Wam polecam! Mnie „Zmyślenie” podobało się zdecydowanie bardziej niż poprzednia książka autorki „Wszystkie nasze tajemnice”.