Matki i córki recenzja

W domu Lili od zawsze były tylko kobiety: matka, babcia i prababcia. Każda z nich była na swój sposób zamknięty. Niestety, dopiero gdy wszystkie odeszły, Lilia zaczęła zastanawiać się nad powodami ich milczenia. Co spowodowało w nich tak głęboką niechęć do wspominania przeszłości? Gdzie się podziali ci wszyscy mężczyźni, którzy powinni tworzyć rodzinę? Zagubiona w poszukiwaniu własnej tożsamości coraz bardziej zagłębia się w rodzinną przeszłość. Czy prawda, do której dojdzie, nie będzie dla niej zbyt ciężka?

„Całe życie to następstwo decyzji, które można podejmować wyłącznie na podstawie poprzednich.”

Początek książki jest niepozorny, jednak z każdą następną stroną coraz bardziej zagłębiamy się rodzinną tajemnicę i coraz mocniej pragniemy odkryć sekret trzech pokoleń kobiet. Fabuła jest naprawdę intrygująca i poruszająca. Narracja prowadzona jest naprzemiennie z perspektywy czterech bohaterek. I chociaż każda z nich rozgrywa się w innym momencie, czytelnik nie ma problemu ze zorientowaniem się w opowieści.

„Matki i córki” to książka niesamowita, świetnie napisana, poruszająca ważkie tematy i niedająca łatwych odpowiedzi. Jednocześnie wciąga i przeraża, opowiada o czasach trudnych i zmusza do zastanowienia się nad pewnymi sprawami. W końcu jest to również dająca do myślenia relacja z życia czterech pokoleń kobiet, opowiadająca o tym, jak zmieniło się życie, jak inaczej wyglądają teraz problemy społeczne. Ta książka jest nie tylko ciekawa, ale też wartościowa. Polecam każdemu, kto podczas czytania lubi przeżyć coś wyjątkowego.