A co wyście myślały? Spotkania z kobietami z mazowieckich wsi recenzja

Sięgnęłam po tę pozycję z oferty Legimi z czystej ciekawości. Zainteresowała mnie okładka na której jest starsza kobieta, ale nie taka przyklepana przez życie, ale zadziorna mimo, że spracowana.
Jak się okazało jest to reportaż stworzony przez dwie dziennikarki Aleksandrę Zbroję i Agnieszkę Pajączkowską, które przemierzyły tereny mazowieckich wsi i postarały się zebrać opinie jak się żyje kobietom w XXI wieku. Jak same mówią we wstępie książki jechały z myślą, że polska wieś jest konserwatywna, religijna, patriarchalna, biedna.
Spotkania z kobietami przebiegały w różnych miejscach był to i sklep czasem jedyny w miejscowości oferujący wszystkie potrzebne towary, czasem rozmówczynie dzielił tylko płot, a niejednokrotnie rozmowa przebiegała nad kawą w eleganckiej kuchni lub salonie.
I jak się mogły przekonać mieszkanie na wsi nie zawsze musi wiązać się z bylejakością, brakiem wykształcenia itp. Choć stereotypy są trudne do wykorzenienia to na polskiej wsi nie brakuje wykształconych pan prowadzących własne biznesy czy to prowadząc zmechanizowane gospodarstwo rolne czy salon kosmetyczny. Są takie które nie wyobrażają powrotu do miasta mimo, że studiowały w pobliskiej Warszawie. Chcą swoje doświadczenia przenieś na te małe ojczyzny, aby poprawiać byt wszystkich.
Są też takie, które zaakceptowały swoje pochodzenie i tak naprawdę nie czują potrzeby unowocześniania swojego życia. Choć rozmówczynie różniły się między sobą wykształceniem, wiekiem, pozycją zawodową statusem majątkowym, to wszystkie zgodnie twierdziły, że poszczególne władze nie zajmują się odpowiednio wsparciem tej części gospodarki.
Wszystkie panie podkreślały, że stereotypy " wieśniaczek " i "miastowych" działają w obie strony i bardzo wpływają na relacje międzyludzkie. Podkreślały także jak ważne jest przywiązanie do ziemi, tradycji, co przekłada się w coraz większe zainteresowanie kulturą i wyrobami regionalnymi.
Reportaż ten wsparty został przez wypowiedzi antropologa, etnografa socjologa, którzy to usystematyzowali poglądy i wyjaśniali wiele spraw pojawiających się w czasie rozmów. Książka podzielona została na wiele krótkich rozdziałów poświęconych poszczególnym rozmówczyniom co sprawiło, że każda wypowiedź nabierała nowego wydźwięku. I choć nie padła ani jedna nazwa miejscowości, to z wypowiedzi kobiet można wyczytać czy podana odległość od Warszawy zbliża je do wielkiego miasta czy wręcz przeciwnie stanowi coraz większą przepaść.