Recenzja książki Czerwień

''Kolory zła czerwień'' Małgorzaty Oliwii Sobczak to niesamowity kryminał, takiego jeszcze nie czytałam. Jest jedna zbrodnia, później okazuje się, że jest kolejna. Pewien szczegół jest podobny i dlatego tak wszystko jest tajemnicze. Zabójstwo to główny wątek, ale wokół niego są świetne opisy losów wielu ludzi. Czasami, gdy kogoś spotykamy, kogo raczej byśmy się nigdy nie spodziewali, mówimy "Jaki ten świat jest mały". Tutaj też można tak powiedzieć, że wszystko dzieje się w małym kręgu, a jednak zarazem dużym i każdym tak jakby z innych zupełnie środowisk. Adwokaci, lekarze, prawnicy, świat przestępczy, bogaci i najzwyklejsi szarzy śmiertelnicy ze zwykłych blokowisk tzw. biedota. Zarówno bogaci, jak i biedni zaczynają tak samo od narodzin i później wychowanie dziecka  może mieć, duży wpływ na to, kim się stanie lub jaki człowiek z niego wyrośnie. Morderca, zwyrodnialec, psychopata, czy jeszcze inny spaczony przez rodziców człowiek. Marzenia czasami niespełnione, mogą prowadzić do tragedii. Ludzie bywają bardzo często przekupni i tak jest w tej lekturze, skorumpowane środowisko ma wpływ, na to, co się dzieje, jeżeli raz zacznie się  nie tymi ludźmi co potrzeba. Rodzice z tzw. dobrych domów nie dbają odpowiednio o swoje dzieci lub nie zauważają tego, co one robią źle do momentu aż dzieje się tragedia. Zarówno miłość, jak i zazdrość mogą też doprowadzić do tragedii. Czytając tę książkę, ma się przed sobą wiele gatunków w jednym: romans, sensację, pamiętnik, kryminał świetnie ze sobą współgrające. Czytam wiele kryminałów i innego rodzaju książki, ale muszę stwierdzić, że tak dobrej dawno nie czytałam. Można ją polecić starszej młodzieży, jak i trochę dojrzalszemu społeczeństwu. Świetne opisy wielu środowisk mogą być przestrogą, w co może "wpakować " młode pokolenie. Jest tu nie tylko fikcja, ale wiele prawdziwych sytuacji, całe szczęście nie znam środowisk mafijnych osobiście, ale z wielu innych publikacji opartych na faktach mogę wywnioskować, że autorka też z nich czerpała swój pomysł, opisując pewne sytuacje. Znam Trójmiasto i mogłam sobie wyobrazić niektóre miejsca, czytając, czułam się tak jakbym tam była, ale tylko oczami wyobraźni. Bardzo barwna treść książki. Ofiary są tak obrazowo przedstawiane, że czuje się, jakby się samemu je odnalazło. Bardzo polecam przeczytanie tej książki jednak lepiej to robić w ciągu dnia niż w nocy, zwłaszcza osobom z bujną wyobraźnią. Już czekam na kolejną propozycję tej autorki.