Bękart recenzja

Oto mamy przyjemność poznać parą charakternych i odważnych złodziei - młodą kobietę i jej nastoletniego synka. May i Eugenie - tak mają oni na imię, na wskutek pewnych życiowych wyborów, ale też i okoliczności losu, dokonują zuchwałej serii 52 napadów z bronią w ręku na banki, sklepy i poczty w jednym małym miasteczku o nazwie Prescot. Tyle tylko, że dokonać udanego napadu to jedno, a zupełnie czym innym jest ucieczka przed policją i ludźmi, którzy pragną dopaść ich za wszelką cenę. Para ta jednak czyni wszystko, by do tego nie doszło, udając się w długą, wypełnioną niezwykłymi wydarzeniami i w jakimś sensie sentymentalną podróż po Stanach Zjednoczonych. Podróż, której stawką jest nie tylko ocalenie życia, ale także i uporanie się z bolesnymi demonami przeszłości...

Belgijski twórcy tej opowieści - Max de Radiques, zaprasza nas za sprawą jej lektury do spotkania z czymś znacznie ważniejszym i większym, aniżeli tylko intrygującą historią spod znaku sensacji, gdzie to nie brak wartkiej akcji, wielkiej przygody i emocji. Otóż wszystko to wypełnia sobą strony tego komiksu, ale jednocześnie znajdziemy tu również niezwykle poruszającą opowieść o skomplikowanych, dramatycznych i bolesnych relacjach rodzinnych, jakie to zachodzą pomiędzy parą głównych bohaterów, jak i które też wiążą się z ich trudną przeszłością. I choć na pozór ów akcenty - sensacyjny i obyczajowy, zostały rozłożone tu mniej więcej po połowie, to jednak po dobrnięciu do ostatniej strony tej opowieści i przemyśleniu tego, co poznaliśmy, wydaje się, że to właśnie ten rodzinny wątek, jest tu najważniejszy...

Pod kątem scenariusza historia te przedstawia się co najmniej ciekawie, jeśli nie wielce intrygująco. Oto poznajemy naszych bohaterów w trudnym okresie ich życia, gdy oto muszą się oni już ukrywać przed policją, kontynuując swoją wielką i niebezpieczną ucieczkę. I to właśnie kolejne jej etapy znaczą strony tej komiksowej relacji, ale w międzyczasie poznajemy także tajemnice i sekrety przeszłości May i Eugenie'a. I jest tu wartka akcja, pościgi i ucieczki, interesująca gra kłamstw, a nawet i szczypta czarnego humoru, czyli wszystko to, co czyni daną opowieść dobrą i pasjonującą. Są także emocje, które z każdą stroną wydają się być cięższe i bardziej poruszające, by znaleźć swoje ujście w mocnym i pozostającym na długo w naszej pamięci, finale. Ważne przy tym jest to, że scenariusz ten rysują nam tu nie tylko dialogi bohaterów, ale w dużej mierze także i obrazy.

Skoro o obrazach mowa, to trzeba przyznać, że szata ilustracyjne tego komiksu, za którą odpowiada również belgijski autor, jawi się bardzo udanie. Otóż dał nam on tutaj niezwykle proste w swej formie, pociągnięte dość surową kreską, niekoniecznie nazbyt szczegółowe, ale z pewnością bardzo klimatyczne rysunki. Rysunki, które idealnie ukazują scenariusz tej historii oraz oddają sobą jej niepowtarzalny, emocjonalny klimat. W dużej mierze jest to zasługą także czarno-białych kolorów, jakie to tworzą ten komiksowy świat. To również udane kadrowania i ciekawe proporcje, gdzie to czasami mamy do czynienia z klasycznymi klatkami, a innym razem z rysunkiem na całą stronę. I w mej ocenie chyba nie można byłoby zastosować tu innej i odpowiedniejszej szaty dla tej opowieści, aniżeli właśnie ta, jaką poznajemy...

Nie sposób nie zatrzymać się na chwilę także przy postaciach głównych bohaterów tej historii - May i Eugenie'a. To mama i syn, ale też i co by nie powiedzieć - wspólnicy w napadach oraz towarzysze wielkiej ucieczki przez Amerykę. Z pewnością możemy powiedzieć o nich, że są to niezwykle ciekawe, sympatyczne i mające sobą wiele do zaoferowania postacie, aczkolwiek - zwłaszcza w przypadku May, nie zawsze łatwe w zrozumieniu, m.in. na polu tego, jak czasami odnosi się do Eugenie'a. Co do samego chłopca, to wydaje się być on tutaj największą ofiarą tej życiowej drogi, jaka stała się ich udziałem...

Lektura tej opowieści jest bardzo intrygującą i upływającą nam w naprawdę błyskawicznym tempie, co jest zasługą samej historii, jak i też przewagi obrazu nad dialogami. Spotkanie to niesie nam także naprawdę wielkie emocje - od ekscytacji, poprzez uśmiech, a na poruszeniu i wzruszeniu, skończywszy. Tak naprawdę bowiem komiks ten ma nam do zaoferowania sobą znacznie więcej, aniżeli mogłoby się wydawać po opisie, czy też przejrzeniu kilku pierwszych stron. Tym czymś jest piękna opowieść o uczuciach i rodzinnych relacjach, wobec której to nie można przejść zupełnie obojętnym. Dlatego też z jak największym przekonaniem zachęcam was do sięgnięcia po "Bękarta" - komiks o wielu obliczach...