Cztery siostry 1925-1945. Zakładnicy wolności recenzja

"Cztery siostry" Nina Majewska-Brown

Rodzina Zabierzyńskich cieszy się odzyskaną wolnością i niepodległością. Malowniczy dworek w okolicach Poznania jest świadkiem ich radości, miłości, bolączek i małych życiowych dramatów. Wydawać by się mogło, że po wielkiej wojnie świat wyciągnął wnioski ze swoich błędów, ale jednak kolejna wojna zbliża się nieubłaganie, jest tuż, tuż. Jak Zabierzyńscy odnajdą się w nowej sytuacji?
"Cztery siostry" to druga już książka z cyklu, w którym czytelnicy śledzą z największą uwagą losy rodziny Florentyny i Konstantego. I tu przyznaję, że z powieścią zapoznałem się bez znajomości tomu pierwszego - "Florentyna i Konstanty". Mimo to od pierwszych stron wsiąknąłem w przedstawioną przez autorkę historię.
Nina Majewska-Brown przenosi nas do bardzo burzliwego okresu historii Polski — kryzys, pogłoski o zbliżającej się wojnie i niepokojące wydarzenia za Odrą. Z pozoru wygląda to tak, że autorka chce zasypać czytelników tonami suchych, bezdźwięcznych, bezpłciowych faktów historycznych, jednak to tylko złudzenie. Mimo że w powieści zostało przedstawione bardzo dokładnie tło historyczne, to jest ono zarysowane tak, że mamy ochotę wchłaniać coraz więcej. Na dokładkę w pozycji znajdziemy zatrzęsienie przeróżnych materiałów archiwalnych, zdjęć, wycinków z gazet, czasopism, fragmentów przemówień i wiele, wiele innych.
Szeroki kontekst historyczny wpływa na ogromny plus całokształtowi. Dzięki temu w "Czterech siostrach" zbyt mocno nie przebija się epizod obyczajowy, który i tak został świetnie skonstruowany. Każdy aspekt istotny dla fabuły został dokładnie wyważony względem innych, a co za tym idzie, stworzył spójną całość z resztą.
Jednak "Cztery siostry" to nie tylko powieść historyczna. To przede wszystkim wzruszająca, chwytająca za serce saga historyczna, od której oderwanie się jest sztuką. Nina Majewska-Brown w swojej książce opowiedziała tak naprawdę historię, która spotkała wiele innych rodzin. Wyraźnie nakreśliła dramat wojny, ale także charaktery bohaterów, którzy są niesamowicie dobrze wykreowani, ich dosyć rozbudowane portrety psychologiczne uzupełniają obraz tworzący się w głowie czytelnika.
Będę tę powieść polecał bardzo, bardzo. I już nie mogę doczekać się lektury pierwszego tomu oraz kontynuacji, która dopiero nadchodzi, ale mimowolnie czuję, że będzie to świetna książka.
*8,5/10

Za egzemplarz książki dziękuję Klubowi Recenzenta serwisu nakanapie.pl oraz wydawnictwu Bellona.