Martwy Ptak recenzja

Po "Martwego ptaka" Macieja Kaźmierczaka sięgnełam, ponieważ zaintrygował mnie motyw, który łączy w sobie makabryczną zbrodnię i ptaki - stworzenia według mnie delikatne i piękne. Pomyślałam, że takie połączenie może być świetną bazą dla intrygującej historii. Po przeczytaniu książki, moje odczucia w stosunku do niej są jednak ambiwalentne. Ale zacznijmy od początku...

Miejscem akcji jest Łódź, w której to pewnego razu dochodzi do serii szokujących zabójstw, połączonych ze sobą dwoma charakterystyznymi elementami - martwymi ptakami i odciętymi palcami ofiar. Zwierzęta zostają zawsze znalezione w ustach zamordowanych. Sprawą zajmują się komisarz Kyrcz i podkomisarz Szolc, jednak okazuje się być ona o wiele trudniejsza, niż wydawało się na początku. W całą historię zamieszana jest również młoda studentka ASP, Laura Wójcik. To ona przez przypadek staje się portrecistką makabrycznych wydarzeń i w pewnym momencie również jedną z podejrzanych. Czy ma coś wspólnego ze zbrodnią?

Skupiając się na pozytywnych aspektach książki, z pewnością zaliczyłabym do nich w pierwszej kolejności przejrzysty i zrozumiały schemat wydarzeń, które łączą się ze sobą w spójną całość. Dzięki temu książkę czyta się bardzo dobrze i czytelnik stopniowo może odkryć kolejne karty historii. Zabrakło mi tutaj nieco więcej szczegółów związanych ze śledztwem prowadzonym przez komisarzy. Autor bardzo mocno skupia sie na postaci Laury i momentami ma się wrażenie, że tak naprawdę motyw zbrodni jest drugorzędny, a chodzi przede wszystkim o życie młodej rysowniczki, której jakieś fatum nie pozwala uwolnić się od makabrycznych wydarzeń. Wątek Laury jest bardzo rozbudowany i stanowi pewna analizę jej życia oraz walki z demonami przeszłości. Przyznaję, ze skłania to do głębszej refleksji, jednakże oczekiwałabym tutaj większego skupienia się również na przebiegu śledztwa z perspektywy policji. Kolejna rzecz, która niespecjalnie przypadła mi do gustu, to odczuwale znudzenie policjantów prowadzoną sprawą, które powodowało, że momentami emocje niepotrzebnie opadały i znikało napięcie. Maciej Kaźmierczak bardzo mocno nadrobił jednak wszystkie te negatywne aspekty świetnym zakończeniem, które z pewnością wbija w fotel. Za nie właśnie przyznaję dodatkową gwiazdkę.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.